Hij brengt zijn eerste jaren door in Zaanstad, maar op tweejarige leeftijd verhuist Ali B naar Amsterdam. Na het horen van het nummer Moordenaar van Osdorp Posse raakt hij daar geïnteresseerd in hiphop en begint zelf ook met rappen. Hoewel een deel van zijn familie in Amsterdam blijft wonen, vertrekt Ali op veertienjarige leeftijd met zijn moeder naar Almere, waar hij serieus aan een muzikale carrière probeert te werken. Ali woont nog steeds in Almere en is getrouwd met Breghje Kommers, die tevens zijn manager is. Hij noemt zichzelf Ali B omdat de media op die manier criminelen weergeven in het nieuws. In Almere gaf Ali B zijn eerste optreden en won hij de Poetry Slam in 2000/2001

De Biografie Van Bill: Naam: Bill Kaulitz Geboorteplaats: Leipzig Geboren op: 1-9-89 Woonplaats: Loitsche Sterrenteken: Maagd Lengt: 1,83m Gewicht: 53 Kg (weet eigenlijk inmiddels niemand behalve Bill meer precies) Schoenmaat:42 Kledingmaat:s Haarkleur: zwart (oorspronkelijk donker blond) Oogkleur: bruin Broers/zussen: Zijn eeneiige tweelingbroer Tom Tatooage('s): 2, het bandlogo in zijn nek en een mooie ster laag op zijn rechter heup Piercings: 2, wenkbrauw en tong Hobby’s: Muziek en Party’s Levensmotto: Leb die Sekunde! (leef iedere seconde) Andere leuke feitjes: Eerste zelfgekochte album was van: Nena Eerste concertbezoek was concert van: Nena Geurtje: ik gebruik geen parfum, ik vind deo genoeg, het liefste van Axe. Haarproducten: haarspray van Kyrell, kokos wax en stijl tang. Huidproducten: vooral babyproducten, zoals van Penaten Lievelingsvak op school was: Kunst Minst geliefde vakken op school waren: wiskunde, frans en natuurkunde Lievelingseten: Pizza Lievelingsdrinken: Redbull en Cola Bij mac Donalds bestelt hij: een big mac, 6 kipnuggets met zoet-zure saus, en een vanille milkshake. Lievelingsserie: Freunde-das leben geht weiter Lievelings “speeltje”: zijn apple ibook Lievelings acteurs: Bradt Pitt en Angelina Jolie Lievelingswoord: Dreist Mobiel: Sidekick II Allergisch voor: muggensteken (lag daardoor een keer een week in het ziekenhuis) Idool/voorbeeld: Nena Huisdieren: doberman-labrador Scotty, en kat Kasimir en er gaan geruchten over nog een hond. Postieve eigenschapp: betrouwbaar Negatieve eigenschap: egoïstisch Bijnaam: Mecki (aan hem gegeven door zijn oma) Houdt niet van: de onaangeraakte natuur, (vooral de kleinen beestjes die daar wonen) Lievelings Kleur; Rood/Zwart Als kind bang voor: heksen

Björn Borg Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie (Doorverwezen vanaf Bjorn borg) Ga naar: navigatie, zoeken Björn Borg Persoonlijke informatie Bijnaam Iceberg, Iceman, Ice-Borg Nationaliteit Zweden Geboorteplaats Stockholm, Zweden Woonplaats Monaco Geboortedatum 6 juni 1956 Lengte 1,80 m Gewicht 72 kg Profdebuut 1973 Met pensioen 1982 Slaghand rechts Totaal prijzengeld $ 3.655.751 Enkelspel Winst-verlies-balans 576-124 Titels 62 Hoogste positie 1e (23 augustus 1977) Grandslamresultaten Australian Open 3e ronde (1974) Roland Garros Winnaar (1974, 1975, 1978, 1979, 1980, 1981) Wimbledon Winnaar (1976, 1977, 1978, 1979, 1980) US Open Finale (1976, 1978, 1980, 1981) Dubbelspel Winst-verlies-balans 86-81 Titels 4 Hoogste positie 890e (22 maart 1993) Björn Borg (Stockholm, 6 juni 1956) is een Zweeds toptennisser. Hij won in zijn carrière 11 Grand Slam-titels en een totaal van 62 toernooien. Borg gold vanaf eind jaren zeventig tot en met het begin der jaren tachtig van de vorige eeuw als de beste tennisspeler ter wereld. Hij verwierf eeuwige roem met het behalen van vijf opeenvolgende overwinningen op Wimbledon. Dit was in de jaren 1976-1980. Velen denken dat dit een record is, maar William Renshaw won zes keer achter elkaar. De prestatie van Borg werd in 2007 geëvenaard door Roger Federer. Ook was Borg zes keer de winnaar van Roland Garros. Dit was in 1974-1975 en 1978-1981. Borg is geboren in Stockholm en opgegroeid in Södertälje als zoon van een koopman. Het tennisspel was destijds tamelijk onbekend in Stockholm en omgeving. Borg beoefende dan ook 'standaard' sporten, zoals hockey en voetbal, totdat zijn vader een tennisracket won op een tafeltennistoernooi. De jonge Björn Borg leerde hiermee al op zijn negende het tennisspel te beheersen. Op de lagere school werd Borg gescout door Lennart Bergelin, een voormalig lid van het Zweedse Davis Cup tennisteam. Hij raakte onder de indruk van Borgs briljante tennisspel. Borg bleek door het hockeyspel zowel links- als rechtshandig te kunnen spelen en aan het voetbal had hij een prima voetenwerk overgehouden. Tevens was Borg stevig gebouwd, wat al met al veelbelovend was voor zijn toekomst. Na deze jaren werd er hard getraind en niet zonder resultaat. Al op vijftienjarige leeftijd won Borg de juniorentitel van Wimbledon en nam hij de eerste positie in op de ranglijst voor junioren. In 1974 won Borg zijn eerste Grand Prix, te weten de Italian Open. In datzelfde jaar won hij ook Roland Garros, zijn eerste Grand Slam-titel, waarvan er nog vele zouden volgen. De bijnaam van Björn Borg werd 'Mr. Cool', wegens het feit, dat hij nooit zijn emoties liet zien op de baan. Men vroeg zich wel eens gekscherend af of deze man wel van vlees en bloed was en niet van ijs. Hierdoor zijn andere bijnamen 'The Ice Man', 'Iceberg' en 'IceBorg'. In 1982 beëindigde Björn Borg zijn indrukwekkende tenniscarrière, op slechts zesentwintigjarige leeftijd. Hij beëindigde zijn carrière, omdat hij niet meer gemotiveerd was om te gaan tennissen. Hij verloor het plezier in het spel. Inhoud [verbergen] 1 Titels en Grand Slams 1.1 Titels 1.2 Grand Slams 2 Björn Borg Fashion [bewerken] Titels en Grand Slams [bewerken] Titels 1974 Adelaide, Bastad, Boston, London WCT, Roland Garros, Rome, São Paulo WCT 1975 Barcelona, Bologna WCT, Boston, Richmond-WCT, Roland Garros 1976 Boston, Dallas WCT, Düsseldorf, São Paulo WCT, Toronto, Wimbledon 1977 Barcelona, Bazel, Cologne, Denver, Madrid, Memphis, Monte Carlo WCT, Nice, Wembley, Wimbledon 1978 Bastad, Birmingham WCT, Las Vegas, Milan WCT, Roland Garros, Rome, Tokyo Indoor, Wimbledon 1979 Bastad, Las Vegas, Masters, Monte Carlo, Toronto, Palermo, Richmond WCT, Roland Garros, Rotterdam, Tokyo Indoor, Wimbledon 1980 Las Vegas, Masters, Monte Carlo, Nice, Roland Garros, Stockholm, Wimbledon 1981 Geneva, Roland Garros, Stuttgart Outdoor Ook verloor hij 24 keer in de finale: 1973 Buenos Aires, Monte Carlo, San Francisco, Stockholm 1974 Barcelona WCT, Dallas WCT, Houston, Indianapolis, Madrid 1975 Barcelona WCT, Dallas WCT, Masters, Munich WCT 1976 Philadelphia WCT, US Open 1977 Masters 1978 US Open 1979 Dallas WCT 1980 Bazel, Toronto, US Open 1981 Milan, US Open, Wimbledon [bewerken] Grand Slams Datum Toernooi Mede-finalist Setstanden 3 juni 1974 Roland Garros Manuel Orantes (Spa) 2-6 6-7 6-0 6-1 6-1 4 juni 1975 Roland Garros Guillermo Vilas (Arg) 6-2 6-3 6-4 21 juni 1976 Wimbledon Ilie Năstase (Roe) 6-4 6-2 9-7 20 juni 1977 Wimbledon Jimmy Connors (VSt) 4-6 6-2 6-1 5-7 6-4 29 mei 1978 Roland Garros Guillermo Vilas (Arg) 6-1 6-1 6-3 26 juni 1978 Wimbledon Jimmy Connors (VSt) 6-2 6-2 6-3 28 mei 1979 Roland Garros Victor Pecci (Par) 6-3 6-1 6-7 6-4 26 juni 1979 Wimbledon Roscoe Tanner (VSt) 6-7 6-1 3-6 6-3 6-4 26 mei 1980 Roland Garros Vitas Gerulaitis (VSt) 6-4 6-1 6-2 23 juni 1980 Wimbledon John McEnroe (VSt) 1-6 7-5 6-3 6-7(16-18) 8-6 25 mei 1981 Roland Garros Ivan Lendl (VSt) 6-1 4-6 6-2 3-6 6-1 [bewerken] Björn Borg Fashion Na afloop van zijn tenniscarrière begon Björn Borg aan een eigen kledinglijn. In 1987 gaf hij zijn naam in licentie aan de Scandinavion Sourcing and Design Group te Stockholm. Deze organisatie lanceerde als eerste Björn Borg Underwear en in de loop der tijd kwamen hier meerdere producten bij. Het huidige assortiment omvat bodyfashion, vrijetijdskleding, sportkleding, badkleding, ondergoed, lingerie, tassen, schoenen en brillen. Nummers 1 van het herentennis Andre Agassi · Boris Becker · Björn Borg · Jimmy Connors · Jim Courier · Stefan Edberg · Roger Federer · Juan Carlos Ferrero · Lleyton Hewitt · Jevgeni Kafelnikov · Gustavo Kuerten · Ivan Lendl · John McEnroe · Carlos Moyà · Thomas Muster · Rafael Nadal · Ilie Năstase · John Newcombe · Patrick Rafter · Marcelo Ríos · Andy Roddick · Marat Safin · Pete Sampras · Mats Wilander Commons Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden in de categorie Björn Borg van Wikimedia Commons. Categorie: Zweeds tennisser

BLØF werd opgericht in 1992. Het eerste album, Naakt onder de hemel, werd in eigen beheer uitgebracht. In 1998 werd BLØF bekend bij het grote publiek met de single Liefs uit Londen waarna de populariteit van de band sterk steeg. De single kwam van het tweede album "Helder". Na het succes van Liefs uit Londen worden live-versies van Aan de Kust en Wat zou je doen van het debuutalbum ook hits. Het derde album Boven brengt de hit Harder dan ik hebben kan. Niets dan dit en Zaterdag worden ook uitgebracht op single, maar worden minder grote hits. Het vierde album Watermakers wordt voorafgegaan door de hit Dansen aan zee. Ook Hier en Ze is er niet worden hits. In 2001 overleed drummer Chris Götte na een verkeersongeluk. In Norman Bonink vond de band een nieuwe drummer; Bonink speelde eerder in de band van Frank Boeijen. Na de dood van Götte bracht de band het album Blauwe Ruis uit; Dichterbij Dan Ooit was de eerste single die van het album werd getrokken. De single had veel succes, in tegenstelling tot titeltrack Blauwe Ruis die daarna werd uitgebracht. De derde single Mooie Dag bereikte ook het grote Nederlandse publiek. De clip hiervoor werd opgenomen in het Zuid-Spaanse Almería en gemaakt door Chiem van Houweninge jr., Rick Arnold en Peterjan van der Burgh. In veel clips van het album Blauwe Ruis werd gebruik gemaakt van de digitale nabewerkingen van multimediakunstenaar Eboman. Het volgende album was Omarm. Dit album was het eerste Nederlandse album dat als Super Audio Compact Disc werd uitgebracht. De gelijknamige single Omarm en o.a. de singles Hart tegen Hart, Dat wij dat zijn en Barcelona werden hits. In 2004 scoorde BLØF een grote hit met een Nederlands/Engelse bewerking van het nummer Holiday in Spain van de Counting Crows. Het nummer werd samen met de Counting Crows opgenomen en bereikte de nummer 1 positie in alle Nederlandse hitlijsten. In 2006 bracht de groep het album Umoja uit, met daarop dertien nummers uit dertien verschillende landen die in samenwerking met lokale artiesten zijn opgenomen. De singles Aanzoek zonder ringen, Hemingway, Mens, Een manier om thuis te komen en Donker hart kregen een hitnotering. Op 5 juni 2006 stond de band op Pinkpop. Op 30 juni 2006 organiseerde de band het eerste Zeeuwse popfestival Concert at Sea. Dit festival werd herhaald, de band hield op 30 juni 2007 weer een eigen festival in Brouwersdam, Concert at Sea. Hier traden naast BLØF zelf ook Trijntje Oosterhuis, De Dijk en Van Velzen op. Ook in 2008 wordt het festival gehouden. Op 9 september 2006 gaf BLØF in Spaarnwoude haar duizendste concert. Eind 2006 gaven de leden van BLØF hun fans de mogelijkheid om gratis een extra album via internet te downloaden. Het album, met de titel BLØF XXS, is alleen te downloaden door diegenen die het laatste album, Umoja, legaal hebben gekocht.

Jeugd Spears werd opgevoed als een Southern Baptist in Kentwood (Louisiana). Ze is de dochter van James Parnell Spears en Lynne Irene Bridges. Haar broer, Bryan (geboren in 1977) is een van haar managers, en haar zusje, Jamie Lynn (geboren in 1991) is actrice en zangeres. [bewerk] Carrière Britney Spears tijdens een optreden in 1999Op zeventienjarige leeftijd bereikte Spears in 1999 de eerste plaats van de hitlijsten in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk met haar single …Baby One More Time. Ook in Nederland behaalde dit nummer de nummer 1-positie. Haar eerste album, genaamd ...Baby One More Time verkocht wereldwijd miljoenen exemplaren. Ook haar tweede album Oops!... I Did It Again zorgde voor een groot aantal verkochte platen en hits. Het derde album van Spears, dat luisterde naar de naam Britney was ook een groot succes. Haar vierde album verscheen op 18 november 2003 en had de naam In the Zone. Met een nummer van dit album, Toxic, heeft Spears in 2005 haar eerste Grammy Award weten te bemachtigen voor 'Best Dance Recording', waarbij ze Kylie Minogue een haarlengte voorbleef. Tijdens het maken van een videoclip van Outrageous (waarbij ze samenwerkte met Snoop Dogg) heeft ze een zware knieblessure opgelopen, waardoor ze haar wereldtournee, 'The Onyx Hotel Tour', niet kon afmaken. In november 2004 heeft ze haar vijfde album gelanceerd onder de titel Greatest Hits: My Prerogative waarvan ze de gelijknamige single ook heeft uitgebracht (in deze clip is o.a. een rol voor haar inmiddels ex-man Kevin Federline weggelegd). Nadat het album was uitgekomen liet Spears via haar officiële site weten een rustpauze in te lassen van minimaal een jaar vanwege haar eerste zwangerschap. Na die rustpauze waren er veel geruchten dat er een nieuw album zou komen, maar dat werd uitgesteld vanwege haar zwangerschap. Mona Lisa, Chaotic, Someday (I Will Understand) en Over to You Now waren toen al klaar voor het nieuwe album. In plaats van een nieuw album werd B in the Mix: The Remixes door Jive Records uitgebracht om de fans wat 'nieuw' materiaal te geven. De vier nummers kwamen op een bonus-cd van Spears' persoonlijke dvd Britney & Kevin: Chaotic. Haar zesde album B in the Mix: The Remixes werd uitgebracht op 25 november 2005 door Jive Records. Dit album is niet zo groots uitgebracht als de andere albums van Spears, waardoor het ook niet een zeer groot succes is geworden. Desondanks werden er meer dan 1 miljoen exemplaren van dit promotieloze album verkocht. Sinds het zesde album is Spears bezig geweest met het opnemen van een nieuw album. In mei 2007 gaf ze een aantal mini-concerten onder de naam The M & M's [4]. In augustus werd door verschillende media bekend gemaakt dat het album op 13 november en de eerste single, Gimme More, in september zou worden uitgebracht. Echter, in de laatste week van augustus werd bekend gemaakt dat de single zou debuteren tijdens een opening van een nachtclub. Spears opende de MTV Video Music Awards van 2007 met een optreden van Gimme More. Er waren hoge verwachtingen van het optreden, maar het viel tegen. Britney leek niet geïnteresseerd en zenuwachtig. Op 5 oktober werd bekend gemaakt dat Blackout de titel is van het nieuwe album [5]. Gimme More, de eerste single van Spears' nieuw album deed het redelijk. De single bereikte nr. 1 in iTunes, maar kwam in de Nederlandse Top 40 niet verder dan een 32e plaats. De andere singles van dit nieuwe album haalden de top 40 niet eens. In de buitenlandse hitlijsten doen ze het over het algemeen wel wat beter. Een paar weken voordat Blackout uitkwam, lekten vele nummers uit, waardoor er een 'Rush-Release' was voor 30 oktober. Er werd officieel aangekondigd dat Piece Of Me de tweede single was. De clip van Piece Of Me werd veel gunstiger ontvangen, mede omdat Britney er veel beter uitzag. Een paar weken later werd aangekondigd dat Break the Ice de nieuwe single zal worden. Op 26 januari won Britney een NRJ music award voor 'Best Album International' voor Blackout. Ze versloeg Amy Winehouse met 'Back To Black', James Blunt met 'All The Lost Souls', Mika met 'Life In Cartoon Motion' en Rihanna met 'Good Girl Gone Bad'. Op 14 maart ging Spears nieuwe single Break the Ice in première op een site die speciaal voor de gelegenheid ontworpen was, waar fans de videoclip konden bekijken en over praten in een chatruimte. Break the Ice was eveneens Spears' eerste nummer met een geanimeerde videoclip waarin zij als een heldin voorgesteld wordt en komaf maakt met iedereen die in haar weg komt. In 2008 had Spears een gastrol in de televisieserie How I Met Your Mother waarin ze een receptioniste speelde, ze kreeg positieve recensies voor haar optreden in de serie en bracht de serie haar hoogste kijkcijfers ooit [6]. In mei keerde ze terug in de televisieserie waarin ze de verhaallijn open hield voor een terugkeer in de toekomst [7]. In mei 2008 bevestigden producenten J.R. Rotem en Sean Garrett in People dat Spears in de studio bezig is met een nieuw album [8]. Op 15 september werd bekend gemaakt dat Spears haar zesde studioalbum Circus op 2 december, haar 27ste verjaardag, zal uitbrengen. De eerste single genaamd Womanizer werd op 22 september uitgebracht. [9]. Spears zal een gastoptreden geven in het Britse televisieprogramma X Factor [10]. Tijdens een radioprogamma op Z-100 op 29 september kondigde Spears een wereldtour aan voor 2009 [11]. [bewerk] Stijl Het door Britney Spears uitgevoerde werk wordt vaak als schoolvoorbeeld van hitparadepop aangevoerd: popmuziek waarbij het succes zich in de eerste plaats in de verkoop en airplay van individuele hitsingles laat meten, die (althans voor een belangrijk deel) door professionele producers wordt gemaakt en die vooral op jonge tieners gericht is. Met name haar eerste twee albums, geproduceerd door de Zweed Max Martin, voldoen aan dit profiel. Ondanks (of mogelijk juist dankzij) de hoge verkoopcijfers was de kritiek van de poppers over deze albums vernietigend. Haar derde en vierde album vertoonden echter een duidelijke evolutie naar een andere stijl: de songs, onder andere geproduceerd door The Neptunes en voor het eerst ook met muzikale bijdragen van Spears zelf, waren gedurfder en haar imago werd veranderd. Dit leidde tot een navenant gunstiger beoordeling bij invloedrijke popcritici. Ook Britney's laatste album Blackout werd bejubeld door critici. [bewerk] Cijfers en records Volgens de International Federation of the Phonographic Industry heeft Spears wereldwijd 85 miljoen platen verkocht. Volgens Google.com is Spears door haar verkoopcijfers sinds 2005 de nieuwe 'Queen of Pop'. Spears staat op nummer acht in de lijst van best verkopende vrouwelijke artiesten in de Verenigde Staten. Zij is de enige zangeres waarvan de eerste vier albums binnenkwamen op nummer 1 in de Billboard 200. In de VS zijn Spears, Madonna, Céline Dion, Mariah Carey, Whitney Houston, Shania Twain en de Dixie Chicks de enige zangeressen die 'multiple diamond' (meer dan 10 miljoen exemplaren verkocht) hebben bereikt met een of meerdere album(s). Spears heeft er zelfs twee: ...Baby One More Time en Oops!... I Did It Again. Spears is recordhouder als 'jongste artiest die ooit (op 17-jarige leeftijd) met haar eerste single en eerste album nieuw op nummer één in de Billboard-lijsten kwam'. Britney is recordhouder voor 'meest verkochte Greatest Hits Album in één week' in Groot-Brittannië (115.341 exemplaren met Greatest Hits: My Prerogative). ...Baby One More Time is de best verkochte single in Groot-Brittannië in 1999 en staat op nummer 24 in de lijst van best verkopende singles in Groot-Brittannië aller tijden. Er is meer dan $145 miljoen opgebracht aan concertkaartjes, meer dan $30 miljoen aan spullen werd verkocht bij haar concerten (souvenirs etc.), wereldwijd meer dan 42 miljoen dollar aan singles en meer dan 47 miljoen dollar aan uitgebrachte albums. Ze was 6 keer meest bezochte persoon in een jaar via Yahoo.com (2002, 2003, 2005, 2006, 2007 en 2008). Britney won haar eerste Grammy in 2005 voor 'Best Dance Song' met het nummer Toxic. Spears is de best verkopende vrouwelijke artiest van '00 (2000-2005); ze werd tot 'Vrouw van de eeuw' benoemd door VH1. Volgens Forbes is de nettowaarde van Spears ongeveer 150 miljoen dollar. Britney won haar eerste drie VMA's in 2008 met het nummer Piece Of Me. [bewerk] Privéleven [bewerk] Voor 2004 Britney Spears heeft op enig moment voor 2004 een tijd een relatie gehad met Justin Timberlake, een zanger die bekendheid kreeg als lid van de boyband *NSYNC. Deze relatie eindigde in een breuk. Spears heeft na haar derde succesvolle hitalbum een tijdje vrij genomen om in 2002 de film Crossroads op te nemen en tot rust te komen na haar breuk met Justin Timberlake. Crossroads liep redelijk. Aanvankelijk was Spears populair onder het conservatieve deel van de Amerikaanse bevolking, omdat ze verklaarde als maagd in het huwelijk te willen treden. Enige tijd later verklaarde haar ex-vriend Justin Timberlake dat hij haar ontmaagd had. Een andere opmerkelijke gebeurtenis waar lang over nagepraat werd, was een tongzoen met Madonna tijdens de MTV Video Music Awards in 2003. [bewerk] 2004-2006: Huwelijk, kinderen en scheiding Begin 2004 veroorzaakte Spears ophef door op 2 januari in een dronken bui te trouwen met haar jeugdvriend Jason Alexander en op 5 januari na amper 55 uur getrouwd te zijn, weer te scheiden. Op 18 september trad ze voor de tweede maal in één jaar in het huwelijk met danser Kevin Federline (26), die uit een voorgaande relatie met Shar Jackson al twee kinderen heeft [12]. Op 12 april 2005 maakte Spears bekend dat ze zwanger was [13]. Op 14 september 2005 beviel zij van een zoon genaamd Sean Preston Federline. Op 9 mei 2006 maakte Spears bekend dat ze zwanger was van een tweede kind. Haar tweede zoon, Jayden James Federline, werd geboren op 12 september 2006. Nog geen twee maanden later, op 7 november 2006, vroeg ze een scheiding aan met als reden 'onoverkomelijke meningsverschillen' [14]. [bewerk] 2007-2008: Persoonlijke problemen Spears werd op 16 februari 2007 in een afkickkliniek opgenomen, kort daarop verliet ze de kliniek. De dag erna reisde Spears naar Los Angeles om daar in een kapsalon eigenhandig haar hoofd kaal te scheren, ook nam zij dezelfde avond nog twee nieuwe tatoeages [15]. Daarna is ze voor de derde maal in de kliniek gebleven. Op 21 maart 2007 werd Spears uit de kliniek ontslagen waar ze vanaf 25 februari in had gezeten toen ze haar behandeling succesvol had voltooid [16]. Gedurende juli en augustus vertoonde Spears ook controversieel gedrag, waaronder een aanval met een paraplu op een paparazzo. Na een maandenlange rechtszaak bevond de rechtbank in september dat Spears zich schuldig had gemaakt aan "volhardend, veelvuldig en aanhoudend gebruik van drugs". Ze werd gedwongen om mee te werken aan onaangekondigde drugs- en alcoholtesten, en naar gezinstherapie te gaan. Spears en Federline hielden beiden voogdij op een voorwaardelijke basis. Een paar dagen later werd Spears officieel beschuldigd van een misdrijf vanwege het doorrijden na een ongeval en rijden zonder rijbewijs [17]. Op 1 oktober werd bekend dat Spears vanaf 3 oktober tijdelijk de voogdij over haar kinderen moest afstaan aan Federline [18]. Op de avond van 3 januari 2008 werd politie ingeschakeld om een familieconflict over haar kinderen op te lossen, enige tijd daarna werd ze door een ambulance afgevoerd naar het Cedars-Sinai Medical Center omdat ze er werd van verdacht onder de invloed te zijn van een onbekende substantie [19]. Life & Style maakte later bekend dat bloedtesten uitwezen dat ze niet onder invloed was [20]. Hierna werd ze nog een dag vastgehouden voor psychologische observatie [21]. Op 21 januari werd James Spears tot bewindvoerder over zijn dochter benoemd, samen met advocaat Andrew Wallete is hij ook curator over haar financiën [22]. De gebeurtenissen veroorzaakten een crisis in Spears's psychische problemen in verband met haar zoontjes en op 31 januari 2008 werd ze met een ambulance naar een ziekenhuis gebracht. De bedoeling was, dat de popster 14 dagen ter observatie in de psychische kliniek zou worden opgenomen [23], op 6 februari 2008 mocht ze het ziekenhuis echter alweer verlaten. Nadat Federline op 4 januari door een rechter de volledige voogdij toegewezen kreeg over Jayden James en Sean Preston werden Spears en haar kinderen op 23 februari met elkaar herenigd [24]. Op 18 juli kwamen Spears en Federline overeen dat Federline de volledige voogdij behoudt en dat Spears een omgangsregeling kreeg [25]. In augustus 2007 botste Spears tegen een geparkeerde auto, ze bleek toen niet in het bezit te zijn van een geldig rijbewijs voor de staat Californië. Toen de jury het niet eens werden over het wel of niet schuldig zijn van Spears werd op 21 oktober de rechtszaak geseponeerd [26]. [bewerk] Discografie

[bewerken] Trivia In oktober 2006 spande zangeres Jennifer Armour een rechtszaak aan tegen Knowles vanwege plagiaat op het nummer "Baby Boy" uit 2003 dat Knowles zong met Sean Paul. Volgens Armour kwam een deel van de tekst overeen met haar eigen nummer Got a little bit of love for you. Een jaar later, oktober 2007, werd Knowles hiervan vrijgesproken, maar ging Armour in hoger beroep. Het gerechtshof oordeelde een maand later dat er geen enkel redelijk persoon na het horen van de twee liederen zou concluderen dat ze overeenkomen.[2] Knowles heeft het nummer "Honesty" van Billy Joel gecovered voor het album "Love Destiny", dit album verscheen eind juni 2008 in Japan ter ere van het tienjarige bestaan van Destiny's

Esmée Denters Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie (Doorverwezen vanaf Esmee Denters) Ga naar: navigatie, zoeken Esmée Denters Afbeelding gewenst Geboren 28 september 1988 Oosterbeek Geboorteland Nederland Jaren actief 2006-Heden Genre(s) Pop, R&B Beroep(en) Zangeres Instrument(en) Vocalen Label(s) Tennman Records Website IMDb-profiel Muziekportaal Esmée Denters (Oosterbeek, 28 september 1988) is een Nederlandse zangeres. Zij is nationaal en internationaal bekend geworden door haar zangfilmpjes op de website YouTube, die eind mei 2009 in totaal meer dan 100 miljoen maal bezocht werden. Ze bracht in 2009 haar debuutplaat uit genaamd Outta Here. Inhoud [verbergen] 1 Biografie 1.1 Begin 1.2 Bekendheid door YouTube 1.3 Carrière 1.4 Outta Here 2 Muziekprijzen en nominaties 3 Discografie 3.1 Albums 3.2 Singles 4 Externe links 5 Bronnen, noten en/of referenties Biografie Begin Esmée Denters volgde de HBO opleiding Maatschappelijk Werk, die zij niet afrondde. Bekendheid door YouTube Op 25 augustus 2006 maakte Denters een pagina aan op de videowebsite YouTube. Op die website plaatste zij meerdere filmpjes van zichzelf waarop ze liedjes zingt. Het waren veelal covers van andere popsterren maar ook enkele van haarzelf. Verschillende mensen over de hele wereld reageerden vol lof over haar zangprestaties en verschillende platenmaatschappijen meldden zich bij haar in het begin van 2007. Denters koos uiteindelijk voor een contract bij Tennman Records, het label van Justin Timberlake. Er ontstonden plannen voor een realitysoap rondom Denters in de Verenigde Staten, waarin ze wordt gevolgd tot de release van haar debuutalbum. Denters is ongeveer tien dagen in Amerika geweest om liedjes op te nemen in de studio .[1] Ook zong ze een lied in dat was geschreven door Kelly Rowland van Destiny's Child. Daarna vloog ze naar Zweden om daar enkele dagen liedjes te schrijven en op te nemen. In Nederland was Denters te gast in De Coen & Sander Show, in het televisieprogramma SBS 6 Shownieuws, Goedemorgen Nederland, JENSEN!, De Wereld Draait Door en in het Tien-programma Het Land van Maas en Geel. Daarin vertelde zij dat ze eerder mee deed aan het tv-programma Popstars: The Rivals, maar niet verder kwam dan de eerste ronde. Carrière Denters werkt onder andere samen met producer Billy Mann van A&M Records. Deze is naast producer ook de manager van Kelly Rowland, die Denters naar Amerika heeft gehaald en een nummer heeft opgenomen. Dit vertelde Denters eind mei in het tv-programma Life & Cooking. Ook werd een filmpje geüpload waarin zij What Goes Around... van Justin Timberlake zong in een kamer waar de zanger bij was, die aan het eind van de video dat grapte dat zij zijn lied "beter zingt dan hijzelf". [2][3] Later verscheen er ook een video waarin Denters samen zong met Natasha Bedingfield[4] en in 2009 een clip waar zij Takin' Back My Love van Enrique Iglesias zong, waar hij tevens bij was. Dit was een aankondiging dat ze in het voorprogramma zou staan van de Europese Greatest Hits tour van Enrique Iglesias. Begin juni maakte Denters bekend in het programma JENSEN! dat zij een platencontract heeft getekend bij Tennman Records, het nieuwe label van Justin Timberlake [5]. Ze was de eerste artieste die bij het label tekende. Daarnaast maakte zij bekend dat ze in het voorprogramma staat van Timberlake op 16 juni in de Amsterdam ArenA, haar eerste officiële optreden ooit. Tijdens het optreden filmde ze het publiek voor een filmpje op YouTube. [6] Hierna reisde Denters met de tour van Timberlake mee en trad op in Noorwegen, Denemarken en tweemaal in Zweden. Inmiddels heeft haar foto op de voorpagina van Billboard gestaan. Op 6 juni 2007 stond ze op de voorpagina van NRC Handelsblad, een week later een halve pagina in het kunstkatern. Op 6 november 2007 was Denters te gast in The Oprah Winfrey Show. Diezelfde dag bracht zij haar eerste single genaamd Crazy Place uit, waarvan de opbrengst naar Oxfam ging. Op 31 december 2007 werd bekend dat Denters in de top 10 is geëindigd van populairste filmpjes[7]. In november 2008 bracht Denters een tweede nummer uit Follow My Lead, een duet met Timberlake. Ze trad met dit nummer op tijdens het YouTubeLive concert. In maart 2009 maakte YouTube een grote blunder door per ongeluk het profiel van de zangeres te verwijderen. Drie dagen lang konden fans de video's niet bekijken, maar uiteindelijk kwam alles in goede staat terug. Outta Here In april 2009 lekte Outta Here, de eerste single van Denters' debuutalbum, uit op diverse sites.[8] Het nummer werd geproduceerd door Polow da Don & Justin Timberlake en een bijhorende clip is inmiddels opgenomen in de Verenigde Staten. De release vond plaats op 6 april 2009. In een interview met Radio 538 vertelde ze dat haar album ook Outta Here is getiteld en heeft 22 mei zijn release gekregen. Muziekprijzen en

Stefani Joanne Angelina Germanotta[1] (Yonkers (New York), 28 maart 1986[2]), beter bekend als Lady Gaga, is een Amerikaanse singer-songwriter. Gaga is bekend geworden door haar werk in elektronische muziek. Ze schrijft haar eigen teksten en ontwerpt haar eigen videoclips. Voor het nummer Just Dance werd zij in 2008 genomineerd voor een Grammy Award[3]. De stijl van Lady Gaga wordt vaak betiteld als een revival van de electropop-muziek uit de jaren 1990. Door haar extravagante look wordt ze ook wel eens vergeleken met New Wave-acts uit de jaren 1980. Inhoud [verbergen] 1 Biografie 2 Stijl 3 Discografie 3.1 Albums 3.2 Singles 4 Bronnen [bewerken] Biografie Ze werd in 1986 geboren in een Italiaanse familie aan de Lower East Side van Manhattan. Op vierjarige leeftijd begon ze met pianospelen. Op haar dertiende gaf ze haar eerste grote optreden. Op haar twintigste werd ze aangenomen bij Interscope Records waar ze haar eerste nummers schreef. Zo schreef ze onder andere voor de Pussycat Dolls en Britney Spears. In 2008 trad ze op tijdens de Miss Universeverkiezing met haar beste vriendinnen Pauline en Sophie. Haar debuutalbum The Fame schreef Gaga samen met onder andere de producer RedOne. De eerste single van het album, Just Dance, werd uitgebracht in april 2008. Het nummer behaalde de nummer 1-positie in zeven landen. In de meeste landen, waaronder Nederland, werd deze positie pas behaald in 2009, toen het nummer de airplay kreeg, waar het daarvoor aan ontbroken had. Tweede single Poker Face werd uitgebracht in september 2008. Het nummer werd succesvoller dan Just Dance, door in bijna twintig landen de eerste plaats te behalen. Als derde single werd in Nederland gekozen voor LoveGame. In andere landen wordt eerst het nummer Eh, Eh (Nothing Else I Can Say) uitgebracht. Omdat de tekst van het nummer LoveGame in een aantal landen als te expliciet werd beoordeeld werd het in deze landen vervangen door Paparazzi. Op 28 mei 2009 gaf Gaga toe wat al langer werd vermoed; zij is inderdaad biseksueel, maar verklaart nog nooit verliefd te zijn geweest op een vrouw en gelukkig was met haar vorige vriend Speedy, die ze ontmoet heeft op de set van de videoclip van LoveGame. Inmiddels is deze relatie voorbij.[4] In augustus 2009 kwam Lady Gaga in de publiciteit door een foto waarop het leek alsof zij een hermafrodiet zou zijn.[5] Zelf wakkerde ze het gerucht eerst nog aan om het vervolgens te ontkennen.[6] Katy Perry twitterde dat het weer iets van GaGa was voor publiciteit, en een propje in haar slipje zou hebben gedaan. Lady GaGa bedankte haar hiervoor via twitter. Tijdens de MTV Video Music Awards in september 2009 werd Lady GaGa negen maal genomineerd en won Best New Artist, Best Special Effects *(Paparazzi), en Best Art Direction (Paparazzi). [bewerken] Stijl Naast interesse voor avant-garde en elektronische dance muziek heeft Gaga zich verbreed tot glam-rock en een pop-sound met invloeden van Marc Bolan, David Bowie en Queen. "Marc Bolan en David Bowie zijn erg belangrijk voor me geweest, ik wist me geen raad voordat ik ze ontdekte" aldus Gaga. [bewerken] Discografie [bewerken] Albums Albums met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/75/100 Titel Datum van release Datum van binnenkomst Hoogste positie Aantal weken Opmerkingen The Fame 2008 07-02-2009 12 35* Albums met hitnoteringen in de Vlaamse Ultratop 50/100 Titel Datum van release Datum van binnenkomst Hoogste positie Aantal weken Opmerkingen The Fame 2008 31-01-2009 4 36* Goud [bewerken] Singles Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 Titel Datum van release Datum van binnenkomst Hoogste positie Aantal weken Opmerkingen Just Dance 2008 10-01-2009 1(2wk) 19 met Colby O'Donis / re-release / Alarmschijf Poker Face 2009 14-03-2009 1(8wk) 17 Alarmschijf LoveGame 2009 23-05-2009 5 10 Alarmschijf Paparazzi 2009 18-07-2009 4 13* Alarmschijf Eh, Eh (Nothing Else I Can Say) 2009 03-10-2009 23 2* Singles met hitnoteringen in de Vlaamse Ultratop 50 Titel Datum van release Datum van binnenkomst Hoogste positie Aantal weken Opmerkingen Just Dance 2008 04-10-2008 13 33 met Colby O'Donis Poker Face 2009 03-01-2009 1(9wk) 31 Platina LoveGame 2009 23-05-2009 6 14 Paparazzi 2009 15-08-2009 7 9* Chillin' 2009 26-09-2009 tip20* met Wale Mediabestanden Voor meer mediabestanden zie de categorie Lady GaGa van Wikimedia Commons. Bronnen ↑ BBC Sound of 2009: Lady GaGa. BBC News. ↑ Imbd ↑ The 51st Annual Grammy Awards Nominations List. The Recording Academy. ↑ Lady GaGa is a bisexual. OneIndia (May 28, 2009). ↑ Lady Gaga: "Ik ben geen hermafrodiet!" - De Standaard ↑ Lady GaGa is a bisexual. NU (September 4, 2009). Ontvangen van "http://nl.wikipedia.org/wiki/Lady_Gaga" Categorieën: Amerikaans zanger | Amerikaans singer-songwriter | PseudoniemWeergavenartikel overleg Bewerken Geschiedenis Persoonlijke instellingenBeta inschakelen Niet aangemeldOverlegpagina IP-adresBijdragen IP-adresAanmelden / registreren Zoeken Navigatie Hoofdpagina Artikelindex Vandaag Categorieën Recente wijzigingen Nieuwe artikelen Willekeurige pagina Informatie Gebruikersportaal Snelcursus Etalage Hulp en contact Donaties Hulpmiddelen Links naar deze pagina Verwante wijzigingen Speciale pagina's Permanente verwijzing Deze pagina citeren Afdrukken/exporteren Boek maken Downloaden als PDF Printervriendelijke versie in andere talen Afrikaans العربية Български Català Česky Kaszëbsczi Cymraeg Dansk Deutsch Ελληνικά English Esperanto Español Eesti Euskara فارسی Suomi Français Galego עברית Hrvatski Magyar Bahasa Indonesia Italiano 日本語 한국어 Limburgs Lietuvių Latviešu Македонски Malti ‪Norsk (bokmål)‬ Polski Português Română Русский Sámegiella Simple English Slovenčina Slovenščina Shqip Српски / Srpski Svenska Kiswahili Ślůnski ไทย Tagalog Türkçe Українська Tiếng Việt ייִדיש 中文 Deze pagina is het laatst bewerkt op 9 okt 2009 om 17:17. De tekst is beschikbaar onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen, er kunnen aanvullende voorwaarden van toepassing zijn. Zie de Gebruiksvoorwaarden voor meer informatie. Wikipedia® is een geregistreerd handelsmerk van de Wikimedia Foundation, Inc., een organisatie zonder winstoogmerk

Joling werd geboren in Alkmaar en groeide op in Schagen. Hij probeerde van jongs af aan aan de bak te komen in de muziek, maar slaagde er in eerste instantie niet in. In 1985 deed hij mee met de Soundmixshow van Henny Huisman. In de finale werd hij derde. Maar dankzij zijn optreden brak hij wel door en in datzelfde jaar scoorde hij enkele grote hits, waaronder Love is in your eyes en Ticket to the tropics. Dat laatste nummer werd in Nederland een nummer 1-hit. De volgende jaren scoorde Joling verschillende hits. In 1988 vertegenwoordigde hij Nederland bij het Eurovisie Songfestival met het nummer Shangri La. Tijdens de uitvoering daarvan besloot hij de laatste noot van het nummer een octaaf lager te zingen, omdat hij de hoge uithaal uiteindelijk toch niet aandurfde. Dit als gevolg van een schnabbel waarvoor hij tussentijds naar Nederland was teruggegaan, en ziekelijk van was teruggekomen. Joling eindigde op de 9de plaats. In 1989 scoorde hij zijn op één na grootste hit No more boleros. Dit nummer bereikte de nummer 1-positie in verschillende landen op de wereld, waaronder in Nederland en enkele Aziatische landen. Het album kwam in 22 landen uit. Vanaf jaren '90 verschoof Joling het accent langzaam van zang naar presentatie. Bij RTL 4 presenteerde hij het programma Karaoke op 4. Later presenteerde hij De waarheid bij SBS 6. Tijdens de opnames van dit programma sprak hij onder meer met Pim Fortuyn en na diens moord nam Joling samen met pianist Jan Rietman het nummer At your service op. In 1997 speelde Joling tijdens Holiday on Ice. In de zomer van 2003 verving hij samen met Rick van Velthuysen Edwin Evers op Radio 538 met het tijdelijke ochtendprogramma Uitslapen is voor mietjes. Dit werd geen succes: Joling kon niet wennen aan de vroege uitzenduren en na twee weken werd het contract opgezegd. In november 2003 presenteerde Joling tijdelijk Shownieuws bij SBS 6. Sindsdien is hij vaste presentator van het programma. In 2004 kwam hij met zijn eigen realitysoap op de televisie, Only Joling Vanaf oktober 2005 ging Joling samen met zijn goede vriend en collega-zanger Gordon het tv programma Joling & Gordon Over De Vloer presenteren. Dit programma werd een groot succes. In 2006 en 2007 zorgde Joling samen met Nance driekeer voor de presentatie in het SBS 6 programma Sterren Dansen op het IJs [1]. Daarnaast presenteerden ze samen tweemal het programma So You Wanna Be a Popstar [2]. Joling zal overigens een stem inspreken in de film Shrek 3. Joling werd ook gevraagd om het nieuwe SBS6 programma Dancing Queen te presenteren, maar hij weigerde omdat het voor hem te druk is. Sinds 2005 vormt hij ook met collega's René Froger en Gordon de gelegenheidsformatie De Toppers waarmee jaarlijks wordt opgetreden. Op 19 januari 2007 bracht Joling de single Maak me gek uit, als voorloper van zijn gelijknamige album. De single werd een groot succes en bereikte eind maart de nummer 1 positie in de Single Top 100 [3]. Hiermee is het zijn grootste hit sinds zijn nummer-1 single No More Boleros uit 1989. In de Nederlandse Top 40 werd dit resultaat niet behaald. Joling moest eerst Sharon Kips voor laten, daarna ging Jeckyll & Hyde er met de eer vandoor [4]. Het gelijknamige album Maak me gek bereikte inmiddels ook de top in de Album Top 100. Na het succes van de single Maak me gek scoort Joling in mei opnieuw een grote hit, dit keer met wijlen André Hazes. Blijf bij mij komt op 12 mei nieuw binnen op nummer 43, om vervolgens de week erna door te stijgen naar de #1-positie, waar het aanvankelijk 9 weken verblijft. De single komt 3 maal terug op #1 (een record in de Nederlandse hitparade) en verblijft er in totaal 12 weken. Alleen Que si que no van Jody Bernal (15x) en Dromen zijn bedrog van Marco Borsato (13x) hebben langer op de eerste plaats gestaan. Inmiddels zijn er al 60.000 exemplaren verkocht, genoeg voor platina-status. Bovendien is het de bestverkochte single van 2007. 1 juli 2007 werd bekend dat Joling twee concerten gaat geven in de Rotterdamse Ahoy, Het is voor het eerst in zijn 20-jarige carrière dat hij soloconcerten geeft. 27 en 28 december heeft het spektakel, onder de naam 'Stout en nieuw', plaats gevonden. Recentelijk vertelde Gerard Joling in RTL Boulevard dat hij meer dan 12 miljoen geluidsdragers heeft verkocht, mede dankzij zijn successen eind jaren 80 in Azië. Hiermee is hij een van Nederlands best verkochte artiesten. Op 14 april 2008 is zijn nieuwste single 24 uur verliefd uitgebracht. Het was te horen in de ochtendshow van Edwin Evers. Op de B-kant van de single is een dance-mix te horen. De muziek van het liedje is gebruikt van het nummer Mesmerized van Faith Evans uit 2005. Gerard bestempelt zijn nieuwste hit als een 'modern liedje van deze tijd'. De single is een voorloper van een later in 2008 te verschijnen album, genaamd Bloedheet.

Personages Zie Lijst van personages uit Harry Potter voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Een groot aantal personages komt in alle boeken voor, zoals Harry Potter, Ron Wemel en Hermelien Griffel en de meeste leraren van Zweinstein. Ook Potter's aartsvijand Heer Voldemort maakt in elk boek zijn opwachting, net als enkele van Potter's schoolgenoten zoals Draco Malfidus en Marcel Lubbermans. Ook de familie Wemel speelt een belangrijke rol in alle boeken. Cast Zie Lijst van Harry Potter acteurs voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Veel bekende Britse acteurs spelen mee in de Harry Potter films. Zo vervult veterane Maggie Smith de rol van Professor Anderling. Zij is onder meer bekend van Gosford Park, Tea with Mussolini en Divine Secrets of the Ya-Ya Sisterhood. Alan Rickman (Love Actually, Sense & Sensibility, Robin Hood: Prince of Thieves) speelt in de films de rol van de gehate Professor Sneep. Richard Harris speelde in de eerste twee delen het schoolhoofd, Professor Perkamentus. Na zijn overlijden in 2002 nam Sir Michael Gambon het over. De rol van Rubeus Hagrid wordt vertolkt door Robbie Coltrane. De rollen van de drie vrienden Harry Potter, Ron Wemel en Hermelien Griffel worden gespeeld door de tot dan toe onbekende acteurs Daniel Radcliffe, Rupert Grint en Emma Watson. Tom Felton speelt Draco Malfidus, de zoon van Dooddoener Lucius Malfidus, vertolkt door Jason Isaacs. Andere bekende acteurs die hun opwachting maken in de filmreeks zijn onder meer John Cleese, Emma Thompson, Kenneth Branagh, Helena Bonham-Carter en Gary Oldman. Vertaling Zie Lijst van Nederlandse vertalingen van Engelse namen in Harry Potter voor het hoofdartikel over dit onderwerp. De boeken zijn in het Nederlands vertaald door Wiebe Buddingh', de zoon van de dichter C. Buddingh' en uitgegeven door de uitgeverijen De Harmonie (voor Nederland) en Standaard Uitgeverij (voor België). Kritieken Commercieel zijn de boeken een enorm succes. Ze zijn in vele talen vertaald en de eerste vijf delen werden binnen enkele jaren na het verschijnen al met een groot budget verfilmd. Vanuit het oogpunt van de literatuurkritiek zijn de boeken beter dan de films. In de boeken neemt de emotionele diepgang van de hoofdpersonen en de 'plot' vanaf het eerste deel voortdurend toe. Harry en zijn medespelers maken evenals de schrijfster een duidelijke ontwikkeling door. Zo wordt vaak grondig beschreven hoe een hoofdpersoon (vooral Harry) zich voelt, wat hij denkt en hoe hij dat uitdrukt. De films daarentegen mikken op de grootste gemene deler van het kijkerspubliek met als gevolg meer de nadruk op veel spectaculaire speciale effecten en minder diepgang. Vooral vanaf Harry Potter en de Vuurbeker worden de boeken dusdanig dik dat het onmogelijk is het volledige verhaal te verfilmen, en moeten de scriptschrijvers keuzes maken en plotlijnen herschrijven waardoor de films steeds verder gaan afwijken van de boeken. Details die de boeken een komische noot geven ontbreken verder vaak in de films. Een andere vorm van kritiek is die op de verhalen op zich: de gelijkenissen tussen Grieselstate van Anthony Horowitz en de Harry Potter-boeken zijn talrijk. Rowling heeft toegegeven dat ze inderdaad een groot deel van haar inspiratie gehaald heeft bij voorgenoemde. Reacties van kerken Omdat de boeken magie en het occulte zouden verheerlijken, zijn ze volgens sommige christenen verderfelijk. Volgens hun interpretatie van de bijbel is magie, in welke vorm dan ook, verkeerd. In Nederland en België is er echter weinig openbaar protest tegen de boeken. In Amerika is het echter anders: daar worden ze soms zelfs verbrand, vooral als er nieuwe delen werden/worden uitgegeven. De rooms-katholieke Kerk heeft, bij monde van E.H. Don Peter Fleetwood, secretaris van de Europese bisschoppenconferentie, in februari 2003 verklaard dat de boeken van Joanne Rowling op zich niet slecht zijn en niet dienen om een anti-christelijke ideologie te propageren. Ze helpen bovendien de lezers het verschil te zien tussen goed en kwaad. De docent Engelse literatuur John Granger [1] betoogt dat de Harry Potterboeken de christelijke antwoorden op de grote wereldvragen weerspiegelen en ondersteunen: "Op zoek naar God bij Harry Potter". In de week van 17 januari 2008 heeft het Vaticaan in de officiële krant van het Vaticaan, L’Osservatore Romano, kritiek geuit op de Harry Potter-boeken. Dit gebeurde bij monde van Rialti, hoogleraar literatuur aan de Universiteit van Florence. Zo waren de boeken "doordrenkt" met newagefilosofie en geven ze een "omgekeerd" beeld van spiritualiteit. "Het is een wereld waar het kwaad goed wordt." Ook gaf de hoogleraar kritiek op het feit dat enkele mensen de kennis hadden, andere mensen niet. "Alleen uitverkorenen, de intellectuelen, weten hoe ze duistere machten kunnen beheersen en omvormen tot goede machten."[2] De schrijfster J.K. Rowling is overigens zelf lid van de Church of Scotland, een Anglicaanse kerk. Raakvlakken met mythologie Rowling heeft bevestigd dat enkele personages en namen van personages wortelen in de Griekse en Noorse mythologie. Ook diverse fabeldieren die Rowling opvoert komen in de oude Griekse verhalen voor. Enkele voorbeelden: Pluisje, de driehoofdige hond uit Harry Potter en de Steen der Wijzen, is gebaseerd op Cerberus. De centaur Firenze wordt beschimpt door soortgenoten omdat hij een mens op zijn rug draagt. Ook dit komt in de mythen voor. De moeder van Voldemort heet Merope. In de Griekse mythen is Merope één van de geliefden van Orion. Ook de naam Sirius stamt uit de mythologie, hij is de hond en trouwe metgezel van Orion. Amycus, één van de Dooddoeners en leraar op Zweinstein in het zevende boek, is in de Griekse mythologie een arrogant despoot en heerser op het eiland Bebrycus dat in de zee van Marmora ligt. De weerwolf Fenrir Vaalhaar is genoemd naar de wolf Fenrir, de zoon van Loki, uit de Noorse mythologie. De naam van Remus Lupos gaat ook terug op de mythologie. Remus is de broer van Romulus, de stichter van Rome. Remus en Romulus zijn volgens de mythe opgevoed door een wolf, en Lupos is Latijn voor wolf. Parodie Er is verschillende keren een parodie op Harry Potter geweest. Zo is hij verschillende keren aan bod geweest in de populaire televisieserie The Simpsons, en is er een keer een aflevering geweest van de strip DirkJan met Harry in de hoofdrol. De Nederlandse minister-president Balkenende wordt vanwege zijn uiterlijk wel eens Harry Potter genoemd, onder andere door de Belgische minister van buitenlandse zaken Karel de Gucht, die zich daarmee in juni 2005 de woede van de Nederlandse regering op de hals haalde en openlijk spijt moest betuigen om een intergouvernementeel conflict te voorkomen. De Russische auteur Dmitri Jemets heeft een op Harry Potter geïnspireerde serie geschreven met als hoofdfiguur een zekere Tanja Grotter ("Tanya Grotter" in Engelse transcriptie), ook leerlinge aan een Hogeschool voor Tovenarij. Boeken als "Tanja Grotter en de Magische contrabas" en "Tanja Grotter en de Verdwenen Etage" verkochten in Rusland bijna even goed als de Russische vertaling van Harry Potter. Toen een Nederlandse uitgeverij echter Nederlandse vertalingen van een paar delen op de markt wilde brengen, werd deze door de advocaten van mevrouw Rowling aangeklaagd wegens plagiaat. De uitgever zag er toen van af de boeken te publiceren. De auteur pleitte onschuldig omdat hij Tanja Grotter-verhalen als parodie beschouwde (parodie wordt normaal gezien niet als auteursrechtenschending gezien). Nu wordt in Rusland dit voorval vaak beschouwd als een voorbeeld van moderne censuur. Ook in het kamp van de tegenstanders van copyright haalt men het al te graag naar boven. In Rusland zelf worden de Tanja Grotter boeken wel uitgegeven en verkocht. Harry and the Potters is een Amerikaanse indie/punkrock-band, die in 2002 is ontstaan. De nummers van deze band gaan allemaal over het verhaal van J.K. Rowling, en hebben titels als 'Voldemort Can't Stop the Rock!' en 'Dumbledore's Army'. Ook Draco and the Malfoys, the Remus Lupins, the Parselmouths, the Whomping Willows, the Moaning Myrtles en Hermione Crookshanks Experience zijn Harry Potter-rockbands. Er zijn ook al boeken onder de naam Barry Trotter and the Shameless Parody, Barry Trotter and the Unnecessary Sequel en Barry Trotter and the Dead Horse, met personages als Lon Measley en Alpo Bumblemore. Dit zijn boeken met een hele rare twist. Er wordt veel zgn. fanfictie geschreven: verhalen geschreven door amateurschrijvers, voortbordurend of variërend op de verhaallijn in de originele Harry Potter-boeken. Mastermovies.nl heeft een filmpje met een voice-over gemaakt over "Harry Potter", genaamd Barry Pooter. In enkele Suske en Wiske-verhalen zijn verwijzingen naar Harry Potter, in In de ban van de Milt komt het personage Hij Wiens Naam Alles Doet Daveren voor, dit lijkt op Voldemort (Hij Wiens Naam Niet Genoemd Mag Worden). Het verhaal De gevangene van Prisonov heeft veel elementen uit Harry Potter en de gevangene van Azkaban. Trivia De titel van het boek Harry Potter and the Philosopher's Stone is in de Verenigde Staten Harry Potter and the Sorcerer's Stone, omdat de uitgever vreesde dat de Amerikaanse jeugd afgeschrokken zou worden door een verwijzing naar filosofie in de titel. Sommige typisch Engelse uitdrukkingen of benamingen zijn ook veranderd in de Amerikaanse versie. Bij de film is dit idem dito. Het boek Harry Potter and the Order of the Phoenix is verschenen op 21 juni 2003 onder grote publieke belangstelling. Een aantal mensen ging voor de deur van boekhandels in de rij zitten om bij de start van de verkoop op middernacht één van de eersten te zijn om een exemplaar van het nieuwe boek te bemachtigen. Het boek Harry Potter and the Half-Blood Prince werd op zaterdag 16 juli om 1 minuut na middernacht (GMT) door de schrijfster gepresenteerd op het kasteel van Edinburgh in Schotland. De Amerikaanse schrijver Stephen King is fan van de Harry Potter serie. Dit komt onder andere tot uitdrukking in zijn Donkere Toren-reeks, waarin de aanhangers van het Kwaad gebruik maken van wapens genaamd snooien. De snooi is evenals de Gouden Snaai een gevleugeld balletje, maar zal in tegenstelling tot de snaai naar een persoon toevliegen. Wanneer het doel dicht genoeg genaderd is zal de snooi exploderen. Rowling heeft een prequel verhaal van 800 woorden geschreven over Harry Potter's leven voordat hij tovenaarsleerling op Zweinstein werd. Rowling schreef het korte verhaal speciaal voor een veiling die geld binnen moest halen voor de strijd tegen dyslexie in Londen op 10 juni 2008. De veiling bracht 31.000 euro op. [3] Externe links Officiële Harry Potter film website Officiële Nederlandse Harry Potter boeken website Website van J.K. Rowling Bronnen, noten en/of referenties

Smit zong vier jaar bij het Volendammer jongenskoor De zangertjes van Volendam onder leiding van de onderwijzer Evert Beumer. Hij werd op tienjarige leeftijd ontdekt toen de Volendamse band BZN een duet wilde opnemen met jong plaatselijk talent en hun zangeres Carola Smit. Jan Smit werd hiervoor uitgekozen, en het nummer Mama werd vervolgens een groot succes. Dit lied kwam te staan op hun cd A Symphonic Night. Smit mocht naar aanleiding hiervan een solosingle opnemen, geproduceerd door drie BZN-leden. De single Ik zing dit lied voor jou alleen kwam op 1 binnen in de Nederlandse hitparades, door gewiekste marketingactiviteiten en het opkopen van grote partijen cd's door de platenmaatschappij. In de twee volgende jaren scoorde Smit nog vijf hits, waaronder Pappie, waar blijf je nou. Deze nummers werden geschreven door de BZN-leden Jan Keizer, Jack Veerman en Jan Tuijp. Behalve in Nederland is Smit ook succesvol in Duitsland, Oostenrijk, Italië en Frankrijk. In Duitsland zijn inmiddels tien Duitstalige albums uitgebracht. In 2001 ontvingen Smit met BZN en zijn producers de exportprijs, als best verkopende Nederlandse act in het buitenland. Vanaf 25 maart 2005 was zijn dagelijks leven te volgen in de realitysoap Gewoon Jan Smit. Dit programma werd later dat jaar bekroond met de Gouden Televizier-Ring [1]. Met Belle Perez presenteert hij ook voor de TROS het programma TROS Muziekfeest op het Plein [2]. Als de nacht verdwijnt is een bewerking van Le soleil van Annie Schilder uit 1990, geschreven door Cees Tol en Thomas Tol. De populariteit van Smit stijgt enorm, en scoort nu ook hit na hit. Vanaf 8 september 2006 start een tweede serie Gewoon Jan Smit. In deze reeks werd meer dan in de eerste reeks aandacht besteed aan de omgeving van de zanger. In 2006 scoorde Smit zijn tweede en derde nummer 1-hit in de Nederlandse Top 40. Als de morgen is gekomen stond in september 5 weken op 1, en in december bereikte ook Cupido de eerste plaats. In 2007 gaat het succes onverminderd verder met een vierde nummer 1-hit: Op weg naar geluk. Vanaf september 2006 heeft de winkelketen C&A een kledinglijn in z'n assortiment opgenomen, die genoemd is naar Smit. De collectie heet J-style. Smit geeft zijn persoonlijke voorkeur aan, waarna er van dat advies kleding wordt gemaakt [3]. Vanaf eind september 2007 was Smit weer op televisie met een realitysoap, Jan Smit, de zomer voorbij. Dit keer in samenwerking met vrienden Nick & Simon en de 3js. In de zomer hadden zij gezamenlijk getourd langs de Spaanse costa's. In het najaar van 2007 verschijnt er een geheel nieuwe single van Smit, Dan volg je haar benen, waarna hij in 2008 begint met een grote Jan Smit komt naar je toe-tour door Nederland met in het voorprogramma de 3js en als speciale gast Monique Smit. De single bereikt in november de eerste plaats in de hitlijsten en is voor Smit zijn vijfde nummer 1-hit in de Nederlandse Top 40. Op de single staat tevens Calypso, een duet met de Amerikaanse zanger John Denver. Medio oktober werd bekend gemaakt dat Smit tot eind november niet meer mag praten. Er is een knobbeltje op zijn stembanden geconstateerd. Alle optredens werden tot 29 november afgezegd [4]. Hierdoor miste Smit optredens bij Symphonica in Rosso en de TMF Awards, maar mocht hier wel de prijs voor beste Nederlandse popact ophalen. Op 8 november werd bekend dat Smit een half jaar niet meer mocht zingen wegens een operatie. Hierdoor zullen presentatie werken voor de TROS en zijn nieuwe album worden uitgesteld. [5] De Jan Smit komt naar je toe-tour wordt ook verschoven naar oktober 2008. Na acht maanden afwezigheid heeft Jan Smit zijn comeback gemaakt tijdens het museumpleinconcert op Koninginnendag (30 april 2008).

Jochem Myjer Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie (Doorverwezen vanaf Jochem meyjer) Ga naar: navigatie, zoeken Jochem Myjer Jochem tijdens zijn Yeee-haa! show. Volledige naam Jochem Myjer Geboren 22 april 1977 Leiden Opgegroeid te Zutphen Huidige woonplaats Leiden Medium theater Nationaliteit Nederlandse Bekendste werk Adéhadé, Yee-haa! Website http://www.jochemmyjer.nl/ Jochem Myjer (Leiden, 22 april 1977) is een Nederlands cabaretier, komiek, musicus en presentator die in 1997 het Groninger Studenten Cabaret Festival won. Inhoud [verbergen] 1 Biografie 2 Programma's 2.1 Gegabber 2.2 Adéhadé 2.3 Yeee-haa! 2.4 De Rust Zelve 3 Trivia 4 Externe links [bewerken] Biografie Myjer groeide op in Zutphen waar hij les kreeg op het Baudartius College en verhuisde halverwege de jaren negentig naar Leiden, waar hij het Stedelijk Gymnasium bezocht. Na zijn eindexamen ging hij biologie studeren in Groningen. Zijn studie gaf hij na twee jaar op om fulltime cabaretier te worden. Myjer zit vol energie en spreekt vaak snel. In zijn show Adéhadé zet hij zichzelf neer als volwassene met ADHD, wat hij ook in werkelijkheid is. Myjer is muzikaal en begeleidt zich vaak op de piano. Bovendien speelt hij viool. Ook imiteert hij vele bekende personen zoals Marc-Marie Huijbregts, Wilibrord Frequin, Martin Gaus, Nico van Eigen Huis en Tuin, Jules Deelder, Frans Bromet, Paul Jambers, Piet Paulusma, Jos Brink, Gaston Starreveld, Herman van Veen, VOF de Kunst, Catharina-Amalia der Nederlanden, Johan Cruijff, Henk Westbroek, Ab Normaal, Samson, Hugo Walker en Abel. Naast cabaret en muziek heeft Jochem Myjer bij de VARA nog een tijdje gepresenteerd. Hij heeft in 2006 het Kinderen voor Kinderen megaspektakel gepresenteerd. Verder presenteerde hij nog voor de radio. Zo was hij invalpresentator van het radioprogramma Leuk Is Anders, heeft hij een tijdje 's Nachts is anders gepresenteerd en werkte hij mee aan Spijkers met koppen. Op 12 januari 2008 behaalde een fragment van De Mike & Thomas Show waarin Myjer zijn imitatietalent toont, de derde plaats in de verkiezing van 'tv moment van het jaar 2007' van de VARA. Jochem Myjer heeft sinds 2006 een relatie met Marloes Nova (zangeres in de band Soulvation). Op 2 januari 2009 kregen zij een dochter genaamd Limoni Maria Marja Myjer. Haar roepnaam is Limoni. [bewerken] Programma's [bewerken] Gegabber (1998-2000, niet op dvd verschenen) [bewerken] Adéhadé (2001-2003, op 27 mei 2004 op dvd uitgekomen) Jochem vertelt dat hij ADHD heeft en beschrijft hoe het voor hém is om daarmee te leven: als kleuter de blokkentorens van anderen omver schoppen; zijn moeder op moederdag wekken met een 'lief' wakker-worden-liedje; zijn aversie tegen bejaarden, vooral in de sauna; en zelfs de pauze van zijn voorstelling vindt hij al te lang duren. [bewerken] Yeee-haa! (2004-2006, op dvd verschenen op 18 januari 2007) 330 maal gespeeld, waarvan tweemaal in Carré in Amsterdam. Jochems decor bestaat uit Triviantpartjes en bij elk partje hoort een droom. Hij vertelt over zijn schoolreisje, zijn vriendinnetjes en gezinsleden, die hij elk een absurde eigenschap meegeeft. Een lijn die door zijn hele verhaal heenloopt, is zijn vrolijkheid en positivisme. Hij noemt dit zelf het Yee-Haa!-gevoel. [bewerken] De Rust Zelve (2007-2010, daarna op dvd te verschijnen) [bewerken] Trivia In zijn show 'Yee-haa!' zegt hij dat zijn voornaam eigenlijk een afkorting is: Jonge, Onhandige, Chaotische, Hyperactieve, Energieke Malloot. Grappen waar niet om gelachen wordt noemt hij een ventilatorgrap, omdat hij dan alleen de ventilator van de zaal hoort. Myjer is van de kleuterschool afgestuurd omdat hij constant de blokkentorens van de kinderen omschopte. [bewerken] Externe links (nl) Persoonlijke website Jochem Myjer (nl) Fansite Jochem Myjer

Katy Perry in New York (2008) Achtergrondinformatie Volledige naam Katheryn Elizabeth Hudson Geboren 25 oktober 1984 Geboorteland Verenigde Staten Genre(s) Dancepop, electropop, poprock Beroep(en) Zangeres, actrice, songwriter Instrument(en) Vocalen, gitaar Zangstem Alt Label(s) Capitol, EMI Website Muziekportaal Katy Perry tijdens de Warp Tour 2008Katy Perry, geboren als Katheryn Elizabeth Hudson (Santa Barbara, 25 oktober 1984) is een Amerikaanse zangeres. Perry werd in de Verenigde Staten bekend toen ze daar onder haar officiële naam Katy Hudson in 2001 een gospelalbum uitbracht. Naderhand nam ze voor haar carrière de naam Katy Perry aan, om verwarring met actrice Kate Hudson te voorkomen. Eind 2007 bracht ze de digitale EP Ur So Gay uit. Dit kreeg zowel lovende als afkeurende reacties. Perry kreeg kritiek vanwege haar vermeende homofobie, echter Madonna bestempelde Ur So Gay als haar favoriete nummer van dat moment. Perry's wereldwijde doorbraak kwam in 2008 met het nummer I Kissed a Girl. Dit nummer stond op nummer 1 in meer dan 20 landen, waaronder de Verenigde Staten, ondanks dat de tekst in dat land aanleiding was voor een grote controverse. Met I Kissed a Girl brak Perry ook door in Nederland. Nadat het nummer werd benoemd tot Alarmschijf en 3FM Megahit kwam het in de Nederlandse Top 40 op de eerste plaats terecht, en bleef daar twee weken bovenaan. Ook Perry's album One of the Boys is een succes, alsmede de tweede single van dat album, Hot n cold.

Linkin Park Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie Ga naar: navigatie, zoeken Linkin Park Linkin Park live op Summer Sonic 2006 Achtergrondinformatie Jaren actief 1996-1998 als Xero 1998-1999 als Hybrid Theory 1999-heden als Linkin Park Oorsprong Agoura Hills, Los Angeles, Californië, Verenigde Staten Genre(s) Alternatieve rock (2006-heden) Alternatieve metal Modern rock Nu-Metal Rapcore/Rap metal/Rap rock Label(s) Warner Bros. Records (1999-heden) Machine Shop Recordings (2002-heden) Andere acts Dead by Sunrise, Fort Minor, Grey Daze, Jay-Z, Relative Degree, Tasty Snax Bezetting Leden Leadzanger Chester Bennington MC Mike Shinoda Lijst van gitaristen Brad Delson DJ Joseph Hahn Bassist Dave Farrell Drummer Rob Bourdon Ex-leden Zanger Mark Wakefield Bassist (Stand-in) Kyle Christener Bassist (Stand-in) Scott Koziol http://www.linkinpark.com Muziekportaal Linkin Park is een rockband uit Agoura Hills, Californië, onder andere bekend geworden met de nummers "In the End", "Breaking the Habit", "Numb" en recentelijk "Shadow of the Day". De band is opgericht in 1996 en heeft sindsdien wereldwijd meer dan 50 miljoen albums verkocht en twee Grammy's gewonnen.[1][2][3] De band brak door in 2000 met hun debuutalbum Hybrid Theory, dat de diamanten status kreeg in de Verenigde Staten.[4][5] Met het tweede studioalbum Meteora ging de band verder met de mainstream nu metal waarmee de band op Hybrid Theory beroemd werd, waardoor het voor sommigen als een kopie werd gezien van het debuut.[6] Op het in 2007 uitgebrachte Minutes to Midnight ging de band een andere richting op, waar de nadruk op experimenteren met muziekstijlen lag.[7] Linkin Park heeft in het verleden met verschillende artiesten gewerkt, waaronder Jay-Z en recentelijk met Busta Rhymes. Inhoud [verbergen] 1 Biografie 1.1 Ontstaan (1996-2000) 1.2 Doorbraak (2000-2002) 1.3 Het verhaal zet zich voort (2002-2004) 1.4 Andere projecten en liefdadigheidswerk (2004-2006) 1.5 Het vervolg: Minutes to Midnight (2006-2008) 1.6 Het nieuwe album (2008-heden) 2 Sideprojecten 2.1 Fort Minor 2.2 Dead by Sunrise 3 Linkin Park Underground 4 Stijl 4.1 Muzikaal 4.2 Vocalisten 4.3 Thema's 5 Kritiek 6 Bandleden 6.1 Huidig 6.2 Voormalig 6.3 Stand-ins 7 Videografie 8 Discografie 8.1 Albums 8.2 Singles 9 Nominaties en prijzen 9.1 Nominaties 9.2 Prijzen 10 Fotogalerij 11 Bronnen, noten en referenties 12 Externe links [bewerken] Biografie [bewerken] Ontstaan (1996-2000) Mike Shinoda, Brad Delson en Rob Bourdon ontmoetten elkaar in hun middelbareschoolperiode. Nadat ze afgestudeerd waren, namen ze hun muzikale interesses serieuzer en vormden ze samen met Joe Hahn, Dave Farrell en Mark Wakefield de rapcoreband Xero.[8] Ondanks het gebrek aan goede hulpmiddelen, begon de band in 1996 met het opnemen en het produceren van liedjes in Shinoda's slaapkamer.[8] De spanningen en frustraties, veroorzaakt door het mislukken van het verkrijgen van een platencontract groeiden en leidden tot het vertrek van vocalist Wakefield. Farrell verliet eveneens de band voor een periode, vanwege tourverplichtingen met Tasty Snax. Jeff Blue, vicevoorzitter van Zomba Records, hintte de jonge band in maart 1999 op Chester Bennington, een zanger uit Phoenix die op zoek was naar een nieuwe band, na een ruzie met zijn oude band "Grey Daze".[9] Hij overtuigde de band en werd het nieuwe lid van de groep. De band veranderde de naam van Xero naar Hybrid Theory en begon te werken aan nieuw materiaal.[8] Opnieuw veranderde de band zijn naam, dit keer naar Linkin Park (een eerbetoon aan Santa Monica's Lincoln Park) vanwege een andere band met een overeenkomstige naam.[8] Ondanks de wedergeboorte, bleef het moeilijk een label te vinden. Tientallen kopieën van het eerste EP Hybrid Theory EP, werden naar verschillende platenlabels gestuurd. In 1999 mocht Linkin Park bij Warner Bros. Records tekenen dankzij Blue, die daar nu vicevoorzitter was. Het jaar daarop bracht de band debuutalbum Hybrid Theory uit. [bewerken] Doorbraak (2000-2002) Zie Hybrid Theory voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Linkin Park bracht op 24 oktober 2000 Hybrid Theory uit.[10] Het album, waar vijf jaar aan gewerkt is, had Don Gilmore als uitvoerend producent. Hybrid Theory is wereldwijd goed ontvangen met ruim 4.8 miljoen verkochte exemplaren in in het debuutjaar, waarmee het het best verkochte album van 2001 was. Singles als "Crawling" en "One Step Closer" deden het goed op de Amerikaanse radiostations. Het album kreeg drie Grammy nominaties, waaronder "Best New Artist", "Best Rock Album, en "Best Hard Rock Performance" ("Crawling"), waarvan de laatste in de prijzen viel.[3] MTV beloonde de band ook met "Best Rock Video" en "Best Direction" voor "In the End", de grootste hit van de band tot nu toe en een van de meest gedraaide liedjes van 2001. Rond deze tijd kreeg de band veel uitnodigingen voor optredens met grote artiesten, waaronder Ozzfest, Family Values toer en KROQ Almost Acoustic Christmas.[11] Ook vormde de band een eigen toer, "Projekt Revolution", met als doel hiphop en rock bij elkaar te brengen. Artiesten zoals Adema, Cypress Hill en Snoop Dogg deden mee[9]. In één jaar trad de band meer dan 320 keer op.[8] De ervaringen en optredens van de band zijn te zien op hun eerste DVD, Frat Party at the Pankake Festival. Nu herenigd met hun bassist Dave Farrell, begon de band aan een remixalbum Reanimation met de tracks van Hybrid Theory en Hybrid Theory EP.[8] Het album bevat samenwerkingen met Black Thought, Jonathan Davis, Aaron Lewis en vele anderen.[12] Reanimation werd 270.000 keer verkocht in de eerste week.[13] [bewerken] Het verhaal zet zich voort (2002-2004) Zie Meteora voor het hoofdartikel over dit onderwerp. De band begon te werken aan het tweede studioalbum tijdens het toeren, door hun vrije tijd te besteden in een zelfgemaakte studio achterin hun toerbus.[14] De band maakte in december 2002 de productie van een nieuwe studio album officieel bekend. Het tweede studioalbum van Linkin Park, Meteora, vernoemd naar de rotsen in Griekenland, lag midden maart 2003 in de rekken.[15] Het album werd in het eerste week meer dan 800.000 keer verkocht en werd indertijd als een van het best verkochte albums van de Billboardlijsten. Het debuteerde in 16 landen op nummer 1. Singles waren "Somewhere I Belong", "Faint", "Numb", "From the Inside" en "Breaking the Habit". Alle singles van Meteora topten de Amerikaanse Billboard Modern Rock Tracks. Een tweede editie van Projekt Revolution startte, met andere bands en artiesten, zoals Mudvayne, Blindside, en Xzibit.[8] Metallica nodigde Linkin Park uit om op het Summer Sanitarium toer 2003 te spelen, met beroemde artiesten zoals Limp Bizkit, Mudvayne en Deftones.[16] De optredens van twee concerten zijn te zien op Linkin Park's tweede CD/DVD Live in Texas. De band won op de MTV Awards prijzen voor "Best Rock Video" (Somewhere I Belong) en "Viewer's Choice Award" (Breaking the Habit). [17] Hoewel Meteora Hybrid Theory niet evenaarde, werd het album toch het derde best verkochte album in de Verenigde Staten van 2003. Linkin Park toerde de eerste maanden van 2004 over de hele wereld, waarna een derde Projekt Revolution begon en een nieuwe reeks Europese concerten. [bewerken] Andere projecten en liefdadigheidswerk (2004-2006) Benningon tijdens MTV Live AidNa het succes van Meteora, stelde de band het derde nieuwe studioalbum voor een paar jaar uit. Linkin Park ging door met toeren en werkte aan verschillende side-projecten. Bennington verscheen op DJ Lethal's "State of the Art" en werkte aan een solo-project genaamd Dead by Sunrise, terwijl Shinoda met Depeche Mode werkte.[8] In midden 2004 trad de band met Jay-Z op, in kader van MTV's "Ultimate Mash-Ups". De liveuitvoeringen en de studionummers staan op het album Collision Course. Shinoda vormde een nieuwe groep, Fort Minor genaamd, als een sideproject. Met hulp van Jay-Z, bracht Fort Minor zijn debuutalbum in 2005 uit, The Rising Tied.[18] In die periode had de band een conflict met Warner om vertrouwens en financiële redenen.[19] In december werd dit opgelost.[20] Linkin Park deed ook mee aan verschillende liefdadigheidsevenementen. Ze hielpen geld te verzamelen voor de slachtoffers van de orkanen Charley in 2004 en in 2005 orkaan Katrina. Ze deden dit ook voor de slachtoffers van de tsunami in 2004 en stichtten daarvoor Music For Relief.[21] Ook doneerde de band $75 000 aan de Special Operations Warrior Foundation. [22] Linkin Park trad op op Live 8 in Philadelphia samen met Jay-Z. Zij traden ook op tijdens de Grammy's in 2006 waar ze een Grammy kregen voor "Best Rap/Sung Collaboration".[2] Ook traden ze op tijdens de Summer Sonic muziekfestival in Japan, georganiseerd door Metallica. [bewerken] Het vervolg: Minutes to Midnight (2006-2008) Linkin Park live in Praag (2007) Zie Minutes to Midnight voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Linkin Park keerde in 2006 terug de studio's in om te werken aan nieuw materiaal. De band koos de legendarische Rick Rubin als producer. Ondanks eerdere vermeldingen dat het album ergens in 2006 uit zou komen, werd het uitgesteld tot 2007.[23] De band had 30 tot 50 nummers opgenomen in augustus 2006, toen Shinoda zei dat het album voor de helft af was.[24] Bennington zei later dat het album weg zou blijven van hun vorige nu-metal geluid.[7] Warner Bros. Records kondigde officieel aan dat de bands derde studioalbum, genaamd Minutes to Midnight, op 15 mei 2007 zou worden uitgebracht.[25] Na 14 maanden werken aan het album, koos de band ervoor vijf van de oorspronkelijke zeventien tracks te schrappen.[23] Minutes to Midnight werd in de eerste week 600.000 keer verkocht, wat het een van de meest grootste debuut maakte in de afgelopen jaren. De eerste single, "What I've Done" werd op 2 april uitgebracht en topte de Billboard Mainstreem Rock Tracks en Modern Rock Tracks.[26] De band toerde na het uitkomen van het album door Europa ter promotie en speelde onder andere ook op Pinkpop 2007. Ook speelde de band op Live Earth in. "Bleed It Out", "Shadow of the Day" en "Given Up" werden op single uitgebracht. Ook werd de vierde Projekt Revolution toer gehouden. In oktober en november hielden ze de Australazië-toer om rond de jaarwisseling een kleine pauze in te lassen. Midden januari 2008 is de band begonnen aan een Europese toer. In februari pakte de band het toeren weer op in de Verenigde Staten met een reeks van 19 concerten, waarvan twee zijn afgelast vanwege de ziekte van Bennington. Bennington vermeldde dat de band een opvolger heeft gepland, waar ze tijdens het toeren inspiratie gaan opdoen.[27] De band hield een pauze van enkele maanden, waarin ze de videoclip voor de laatste single "Leave Out All the Rest" van het album opnamen en uitbrachten. Ook waren ze te zien in de videoclip van Busta Rhymes' "We Made It". waar ze ook een bijdrage in leveren. In juni begonnen ze aan een Europese toer, waarna ze de Verenigde Staten aandeden. Begin oktober blesseerde Bennington zijn rug, waardoor de benefiettoer in China en Taiwan voor de slachtoffers van de aardbeving in Sichuan in mei 2008 moest worden afgelast. Eind november bracht de band nog een live CD/DVD uit van hun concert in Milton Keynes, Londen: Road to Revolution: Live at Milton Keynes. Een live versie van "Leave Out All the Rest" werd als promosingle gebruikt. [bewerken] Het nieuwe album (2008-heden) Tijdens het toeren in 2008, begon de band met het schrijven van nieuw materiaal en het opnemen van demo's en in november van dat jaar doken ze de studios weer in voor de opnames van het vierde studioalbum. In oktober vermeldde Shinoda op zijn weblog dat hij, samen met Farrell en Hahn, bezig waren aan twee nummers in Hahn's huis. Deze demo's beschreef hij als agressief en duister.[28] In een interview met Billboard zei Bennington dat het volgende album waarschijnlijk een conceptalbum zal zijn.[29] Enkele demo's zijn door Shinoda beschreven als "uitdagender en experimenteler" en hij sluit niet uit dat demo's die Minutes to Midnight niet hebben gehaald, wel op de nieuwe plaat komen te staan. Naast Shinoda zal er een tweede producer worden toegevoegd, die de band al heeft gekozen maar nog niet heeft onthuld.[30] In mei 2009 meldde Shinoda dat de band halverwege met het schrijven was en er "genres tegen elkaar opbotsen".[31] Het doel is een compleet nieuw geluid te creëeren waarbij de band toch herkend wordt en grapte dat men er een nieuwe genre voor moet verzinnen.[32] In de zomer tourt de band in Europa en Azië waar Bennington's soloproject Dead by Sunrise ook enkele optredens zal geven. Het album van het project, Out of Ashes komt in de herfst uit en heeft Crawl Back In als leadsingle.[33] Naast het werken aan het nieuwe album, heeft de band het nummer "New Divide" geschreven, dat als leadsingle van de Transformersfilm Transformers: Revenge of the Fallen soundtrack wordt uitgebracht en heeft het met Hans Zimmer en Steve Jablonsky aan de score gewerkt.[34] Deze deed het goed in de Verenigde Staten door met de zesde plek de hoogste notering na "In the End" te halen. [bewerken] Sideprojecten [bewerken] Fort Minor Zie Fort Minor voor het hoofdartikel over dit onderwerp. In 2005 kwam Mike Shinoda op het idee om een soloalbum te maken met zijn vrienden met, in tegenstelling tot Linkin Park, de nadruk op hiphop. In een interview met een Engelse radiozender geeft Mike Shinoda aan dat hij al langer met het idee liep. Bij Linkin Park was het vooral de rockkant dat heerste, waardoor hij zich minder op hiphop kon richten. Met de sideproject keerde Shinoda terug naar zijn muzikale roots. Shinoda en zijn vrienden gaan onder de naam Fort Minor en zijn debuutalbum heet The Rising Tied. Pukkelpop en Lowlands waren de eerste live optredens van Fort Minor. "Petrified" kwam uit als debuutsingle in de Verenigde Staten en in Eurazië het meer melodieuze "Believe Me". Fort Minor kreeg bekendheid door hun hitsingle "Where'd You Go", waaraan ook Holly Brook en Jonah Matranga meedoen. De stijl van Shinoda en zijn vrienden kenmerkt zich door de vele samples (van piano tot strijkorkesten) en zang van Shinoda zelf. [bewerken] Dead by Sunrise Zie Dead by Sunrise voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Ook zanger Chester Bennington is bezig met een soloproject. Hij werkt daarbij samen met enkele Julien-K leden. Een van de nummers die op het toekomstige album zal komen, "Let Down", speelde hij op het liefdadigheidsconcert 'Music for Relief'. Dead by Sunrise heeft al verschillende optredens gedaan waarbij ze voornamelijk nummers hebben gecoverd. In mei 2008 speelde Bennington op een feest van Club Tattoo enkele nummers van het album, dat wordt waarschijnlijk in 2009 wordt uitgebracht. Het album bevindt zich in de afrondende fase.[35] En het album heet Out of ashes. [bewerken] Linkin Park Underground In november 2001, na hun grote succes met "In the End", kwam een vriendin van de band met het idee een fanclub te starten. Zo ontstond de Linkin Park Underground. Door elk jaar een bedrag te betalen wordt men lid en krijgt men een pakket met een T-shirt, een cd en wat goodies zoals stickers en posters. Bovendien krijgt men een LPU-e-mailadres dat je zelf kunt kiezen en korting op Linkin Park Merchandise. Als lid van de Linkin Park Underground maakt men kans op meet & greets met de band. Elk jaar komt er een nieuwe editie van de Linkin Park Underground, met een nieuwe website, nieuwe goodies en een nieuwe cd. Aan het begin van de Underground bracht de band vooral b-sides en remixen uit. In de latere EP's zaten er meer live-tracks op, waarbij de vijfde editie en de tiende editie volledig uit livenummers bestond. Dit tot onvrede bij de fans. [bewerken] Stijl [bewerken] Muzikaal De eerste twee albums Hybrid Theory en Meteora bevatten invloeden uit zowel de nu metal genre als de raprock. Ook worden er elementen uit de hiphop en de alternatieve rock gebruikt. Daarnaast wordt er ook gebruik gemaakt van muziekprogramma's en synthesizers. Reanimation, het remixalbum, is een uitzondering aangezien er veel artiesten uit de rapscene meedoen waardoor het album meer een hiphopuitstraling heeft. Na de eerste plaat ging de band meer elektronica-effecten gebruiken, dat het best te horen is op Meteora. Het is een mix van het nu-metal geluid, rapcore en een aantal nieuwe effecten waaronder de Shakuhachi (een Japanse fluit uit bamboe) en verschillende andere instrumenten.[8] Het nummer dat, in die tijd, totaal anders klonk was "Breaking the Habit". Het bevatte geen vocalen van Shinoda, had geen gitaardistortie en heeft accenten op de bas, de drums en de synthesizer. Op Minutes to Midnight wilde de band een andere richting op. Het was makkelijk voor ons het na te doen, het was makkelijk voor anderen het na te doen, aldus Shinoda. Ze experimenteerden met verschillende geluiden, verschillende instrumenten en maakten een album met verschillende genres, onder andere alternatieve metal. Shinoda rapt op slechts twee nummers en het is bovendien het eerste album dat gitaarsolo's bevat. Verder heeft de band veel samengewerkt. Naast de artiesten op Reanimation (Black Thought, Jonathan Davis, Aaron Lewis) sloot de band de handen ineen met rappers Jay-Z en Busta Rhymes, waarbij de tracks het typische raprockgeluid kreeg. [bewerken] Vocalisten Linkin Parks gebruik van twee verschillende vocalisten is een groot gedeelte van hun muziek geworden. Bennington staat bekend om zijn gegrom en geschreeuw zoals dat wordt gedaan in de metalwereld, terwijl hij ook vaak melodisch zingt. Volgens Hit Paraders staat hij op de 46e plaats van "Heavy Metal's All-Time Top 100 Vocalists"[36] Shinoda is de MC van de band; hij neemt de raps voor zijn rekening. Daarnaast doet hij ook de achtergrondzang tijdens concerten, maar ook op albums (bewerkt en gelaagd onder Bennington's vocalen). Op Minutes to Midnight heeft hij de leadzang op twee tracks en zingt hij ook de harmonieën samen met alle andere bandleden op "Hands Held High". Hij staat op de 72e op de lijst van "Heavy Metal's All-Time Top 100 Vocalists"[36]. [bewerken] Thema's De lyrische thema's die de band gebruikt gaan meestal over gevoelens, conflicten in relaties, innerlijke problemen en bepaalde gebeurtenissen uit de levens van de bandleden. Op het album Minutes to Midnight begaf de band zich ook op het politieke vlak: in het nummer "Hands Held High" levert Shinoda kritiek op de Irakoorlog en op het slotnummer "The Little Things Give You Away", waar verwezen wordt naar het te laat hulpschieten van president Bush na orkaan Katrina. Verder staat de band bekend om het feit dat zij geen vloekwoorden gebruikten, terwijl dat wel bij de meeste nu-metalbands het geval is. Minutes to Midnight verkreeg wel het "Parental Advisory" label maar had slechts enkele vloekwoorden. De EP Hybrid Theory EP bevatte ook gevloek, maar deze was niet major uitgebracht. [bewerken] Kritiek Het eerste album Hybrid Theory kreeg positieve kritieken vanwege zijn stijl. Opvolger Meteora ging door met die stijl, waardoor het een kopie leek van de band's debuut. Vooral de structuur van twee rapcoupletten, met na elk couplet een zangrefrein gevolgd door een zangbrug en opnieuw het refrein werd bekritiseerd. Verder kreeg de band kritiek vanuit de metalwereld voor hun popversie van het nu-metalgeluid en het brengen van dit genre in de mainstream. Minutes to Midnight werd bekritiseerd vanwege het feit dat het minder stevig was dan de vorigen. Aan de andere kant wordt de verscheidenheid aan stijlen weer geprezen. Critici merkten de gelijkenissen op, qua beat en tempo, tussen de single "Shadow of the Day" en U2's "With or Without You". [bewerken] Bandleden MTV Thailand interviewt Mike Shinoda in 2006. Dave "Phoenix" Farrell in Zweden. [bewerken] Huidig Chester Bennington - Vocalen (1998-heden) Rob Bourdon - Drums (1996-heden) Brad Delson - Leadgitaar (1996-heden) Dave "Phoenix" Farrell - Basgitaar (1996-1999, 2001-heden) Joe Hahn - Draaitafels, samples, beats (1996-heden) Mike Shinoda - Emcee, vocalen, keyboards, samples, ritmische gitaar (1996-heden) [bewerken] Voormalig Mark Wakefield — Leadzanger (1996-1998) [bewerken] Stand-ins Scott Koziol — Basgitaar (1999-2001) Stand-in basgitaar speler op Hybrid Theory. Nam "One Step Closer" op en is in de video te zien. Kyle Christener — (1998-1999) Stand-in basgitaar speler tijdens de absentie van Phoenix tijdens Hybrid Theory EP. [bewerken] Videografie Frat Party at the Pankake Festival (2001) Reanimation (DVD-Audio) (2002) Live in Texas (2003) Collision Course (2004) Minutes to Midnight (Limited Release) (2007) Road to Revolution: Live at Milton Keynes (2008) [bewerken] Discografie

Michael Joseph Jackson (Gary (Indiana), 29 augustus 1958 – Los Angeles (Californië), 25 juni 2009) was een Amerikaans popzanger. Hij geldt als één van de succesvolste artiesten van de 20e eeuw. Jackson onderscheidde zich door zijn herkenbare hoge stem, zijn typische dansbewegingen en zijn grote muzikale diversiteit. Zijn bijnaam luidde King of Pop. Jackson stond al op zeer jeugdige leeftijd als lid van The Jackson 5 op het podium en startte als tiener een solocarrière. In het begin van de jaren '80 was hij internationaal één van de grootste popsterren. Hij bereikte zijn grootste succes met het album Thriller, dat met bijna 108 miljoen verkochte exemplaren geldt als het best verkochte album aller tijden. Jackson heeft wereldwijd meer dan 750 miljoen albums verkocht.[1] Jackson versterkte zijn muziek en imago met opvallende videoclips, waarin zijn ritmische dansstijl duidelijk tot uitdrukking komt. Een van de bekendste videoclips, die van Thriller, duurt maar liefst 18 minuten. De clip voor zijn hitsingle Scream, een duet met zijn zus Janet Jackson, kostte zeven miljoen dollar. Deze clip houdt sinds 1995 het record voor duurste muziekvideo. Die video, geregisseerd door Mark Romanek, kreeg een MTV Video Music Award in de categorie dance en een Grammy Award voor beste korte video. Karakteristiek voor de muziek van Michael Jackson is zijn stem en de in bijna alle nummers aanwezige sterke baslijn. Naarmate de ster van Jackson rees, begon zijn populariteit echter te dalen. Mede als gevolg daarvan verschoof de aandacht in de media van zijn muziek naar het nogal excentrieke karakter van Jackson en zijn privéleven. Hij werd dikwijls afgeschilderd als iemand die totaal afgezonderd leefde van de 'grote-mensenwereld' en zijn tijd liever met kinderen en dieren doorbracht (het Peter Pan-syndroom). Jackson overleed op donderdag 25 juni 2009, nadat hij rond het middaguur in zijn woning in Los Angeles door een hartstilstand werd getroffen. Hij werd naar het UCLA Medical Center gebracht, waar hij om 14:26 uur lokale tijd (21:26 UTC) dood werd verklaard.[2] Inhoud [verbergen] 1 Biografie 1.1 Start van carrière 1.2 Solocarrière 1.3 Thriller 1.4 Bad 1.5 Dangerous 1.6 HIStory 1.7 Blood on the Dance Floor & Invincible 1.8 Visionary 1.9 Thriller 25 1.10 Nieuw album 1.11 This is it 2 Privéleven 2.1 Excentriek 2.2 Huwelijken en kinderen 2.3 Schandalen 2.4 Overlijden 3 Invloed 3.1 Videoclips 4 Discografie 4.1 Albums 4.2 Singles 5 Filmografie 6 Video's 7 Autobiografieën 8 Bronnen, noten en/of referenties Biografie Start van carrière Zie The Jackson 5 voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Michael Jackson werd geboren op 29 augustus 1958 in het plaatsje Gary in de Amerikaanse staat Indiana. Hij was het zevende kind van staalarbeider Joseph Jackson, die zijn kinderen een strenge opvoeding gaf, en Katherine Esther. Michael toonde al op zeer jonge leeftijd een groot talent voor muziek en dans. Jackson groeide erg beschermd op; vanaf het begin werd hij beschermd voor invloeden van de buitenwereld. Hierin speelde het geloof van zijn moeder, die Jehova's getuige was, een grote rol. De jonge Jackson vormde samen met zijn broer Jermaine "The Jackson Brothers". In 1966 veranderde de groep in The Jackson 5, waarmee ze in 1968 een contract kregen bij Motown Records. De singles "I Want You Back", "ABC", "The Love You Save" en "I'll Be There" werden grote hits. "The Jackson 5", die hun naam later moesten veranderen in "The Jacksons", omdat ze van platenlabel wisselden, bleven bestaan tot 1984. Solocarrière Motown zag in Michael Jackson een charismatische zanger en begon hem in 1971 klaar te stomen voor een solocarrière. In 1972 had Jackson zijn eerste nummer-één-hit als soloartiest: de single "Ben", het titelnummer van een thriller voor kinderen over een jonge jongen die bevriend raakt met Ben, een rat. Gezien de inhoud van de film was het lied verrassend serieus en sentimenteel. In 1977 kreeg Jackson een rol in de muzikale film The Wiz waarin hij de rol van vogelverschrikker vertolkte. Hier ontmoette hij producent/componist Quincy Jones en zangeres Diana Ross. Velen, onder wie Jackson zelf, zagen deze film als mislukt. Jackson besloot na de film zijn solocarrière door te zetten. Met Jones produceerde Jackson zijn eerste soloalbum, getiteld Off the Wall. Het album kwam uit in 1979 en bestond voornamelijk uit opzwepende discopop, vlotte melodieën, en weelderige, sentimentele popballades. Off the Wall bleek een succes en maakte van Jackson een ster. Van het album waren tot juni 2006 ongeveer 20 miljoen exemplaren verkocht. Het nummer "Don't Stop 'Til You Get Enough", had in Nederland het meeste succes, en kwam tot nummer 2 in de hitlijsten. Thriller In 1982 kwam het baanbrekende album Thriller uit, dat opnieuw door Quincy Jones werd geproduceerd. Ten opzichte van Off the Wall was Thriller geraffineerder. "The Girl Is Mine", een duet met Paul McCartney, was de eerste hitsingle van het album en werd nummer twee in de Amerikaanse hitparade. Daarna volgden "Beat It" en "Wanna Be Startin' Somethin'", die beide de nummer-één-positie bereikten. Opmerkelijk is dat Thriller het bestverkopende album aller tijden geworden is, maar in eerste instantie niet eens uitgebracht zou worden. Op het moment dat Thriller uit zou komen was de muziekindustrie namelijk vanwege de recessie tot een dieptepunt gedaald en daarmee ook de verkoopcijfers van cd's en LP's. Jackson wilde dat het album Off The Wall zou overtreffen, maar de producer Quincy Jones zei dat hij blij mocht zijn met verkoopcijfers van rond de 4 miljoen, nog minder dan die van Off The Wall. Na lang op Michael ingepraat te hebben ging hij overstag. Met de lancering van Thriller werd uiteindelijk de muziekindustrie weer op gang geholpen. Doordat Michael spectaculaire videoclips bij zijn hits maakte liepen de verkoopcijfers razend snel. Het werd pas echt een succes tijdens de 25e verjaardag van Motown. Jackson trad samen met z'n broers op en sloot de show af met Billie Jean, waarbij hij voor het eerst de Moonwalk liet zien aan de buitenwereld. Deze beweging, waarbij het lijkt alsof iemand vooruit loopt, maar in feite achteruit loopt werd kenmerkend voor Michael Jackson. Thriller is het bestverkochte album aller tijden geworden met naar schatting meer dan 120 miljoen verkochte platen. Deze hits, evenals het titelnummer "Thriller", gingen gepaard met opvallende videoclips die het aanzien van muziekvideo's deden veranderen. De clips hadden een duidelijke verhaallijn, iets wat tot dan toe ongebruikelijk was. Thriller was tot dan toe de duurste videoclip aller tijden. Hij werd door Michael Jackson zelf betaald. Voor Thriller gebruikte Jackson muzikanten met een goede reputatie. Vooral Jeff Porcaro, Steve Lukather, Gregg Phillingaines, David Paich en Steve Porcaro van de groep Toto leverden een belangrijke muzikale bijdrage. Op vrijwel alle nummers bespelen zij de instrumenten. Steve Porcaro schreef Human Nature en samen met Paich en Phillingaines was hij verantwoordelijk voor de arrangementen. Michael noemt Steve Porcaro "Yada". Yada's zijn de kleine extra geluidjes zoals gebruikt in Thriller en Beat It. In 1985 schreef hij samen met Lionel Richie het nummer We are the world voor de hongersnood in Ethiopië. Een grote groep Amerikaanse artiesten verenigde zich onder de naam 'USA for Africa'. Het geldt nog steeds als een van de snelst verkopende platen ooit en werd dan ook wereldwijd een nummer-één-hit. Bad Jackson nam lange pauzes tussen albums omdat hij zichzelf als perfectionist zag. Hij bedacht voor één album vaak meer dan 100 songs, waarvan vervolgens een klein aantal liedjes werd uitgebracht. In 1986 verscheen hij in de 3D-film Captain Eo, die exclusief vertoond werd in alle Disney-parken. In 1987 voltooide hij met Quincy Jones zijn studio-album Bad. Mede dankzij het succesvolle album Thriller, dat eraan vooraf ging, veroorzaakte de release van Bad een hoop publiciteit. Met dit succesvolle album scoorde Jackson maar liefst vijf nummer-één-hits (te weten "I Just Can't Stop Loving You", "Bad", "The Way You Make Me Feel", "Man in the Mirror" en "Dirty Diana") in Amerika, een staaltje dat nooit eerder vertoond was. In Nederland bereikten I Just Can't Stop Loving You, Bad en Smooth Criminal de eerste plaats. Jackson maakte op dat moment de grootschaligste en lucratiefste tournee aller tijden, met diverse optredens op alle continenten. Toch was het succes van Bad niet te vergelijken met dat van Thriller. Er werden "slechts" 40 miljoen exemplaren wereldwijd verkocht, waardoor "Bad" het op twee na best verkochte album aller tijden zou worden. Dangerous Jackson nam weer een lange pauze voordat hij zijn volgende album zou uitgeven, waardoor de media zich steeds meer op zijn excentrieke trekken gingen concentreren. Jackson kreeg de door hemzelf verafschuwde bijnaam "Wacko Jacko". Eind 1991 volgde het album Dangerous. Het album kwam op nummer één de albumhitlijsten binnen en werd in veel landen het snelst verkopende album aller tijden. De single "Black or White" werd eveneens een grote hit. Jackson streefde met de video van het lied naar controverse; in de clip was er, nadat het lied zelf was afgelopen een lange dansscène waarin Jackson schreeuwde en agressief gedrag vertoonde. Dit terwijl het lied zelf over harmonie tussen mensen met verschillende huidkleuren ging. Jackson werd bekritiseerd voor het (in de ogen van velen) ongepaste geweld en het slechte voorbeeld dat hij de jonge generatie gaf. Toch bleef een grote rel uit, voornamelijk doordat begin 1992 Nirvana met Nevermind kwam, een album dat Dangerous naar de achtergrond verdreef. Er volgden nog veel hits die afkomstig waren van het album: "Jam", "Remember the Time", "Heal The World" en "In The Closet". Na een spraakmakend interview met Oprah Winfrey, het op twee na best bekeken televisieprogramma in de Amerikaanse geschiedenis, kwam het album opnieuw hoog in de hitlijsten. In totaal werden er 26 miljoen exemplaren van verkocht. HIStory In 1995 keerde Jackson terug in de popmuziek met de dubbel-cd HIStory - Past, Present And Future, Book I, bestaande uit één cd met zijn grootste hits en één cd met nieuw materiaal. Het album debuteerde op nummer één, en in totaal werden er 36 miljoen albums verkocht. Dit is een stuk meer dan zijn voorafgaande album. Uiteindelijk werd het ook de best verkochte dubbel-cd ooit. "Scream", een duet met zijn zus Janet, werd een hit en kwam voor het eerst als eerste single vanuit het niets de Top-5 binnen in de Amerikaanse hitparade. Jackson leek zijn status als "The King Of Pop" te gebruiken voor de presentatie van zijn muziek: op de albumhoes van HIStory staat een standbeeld van hem afgebeeld, en bij de Brit Awards in 1996 ging hij volgens de pers gekleed als een messias. Blood on the Dance Floor & Invincible In 1997 verschijnt een volgend album Blood on the Dance Floor: HIStory in the mix, dit album werd gezien als een vervolg van HIStory omdat het slechts 5 nieuwe nummers bevatte. De rest van de cd was een remix van de successen van HIStory. Het album verkocht wereldwijd 6 miljoen exemplaren en is daarmee het best verkochte remix-album aller tijden. De single Blood on the Dance Floor werd in Europa een groot succes met een nummer-één-positie in Engeland en in Nederland een vierde plaats in de Top-40. Daarentegen sloeg het album in de Verenigde Staten nauwelijks aan. Jackson gaf een aantal grote concerten en kwam in 2001 met een nieuw album met volledig nieuw materiaal, getiteld Invincible. Het album debuteerde op nummer 1 in de hitparade en werd dubbel platina. Op het album zette Jackson zijn populaire stijl van dance-pop voort, hetgeen resulteerde in een reeks opzwepende nummers. De eerste single "You Rock My World" deed het goed met een derde plaats in de Top 40 en een tiende plaats in Amerika. In de video was een groot scala aan bekende acteurs te zien onder wie Michael Madsen, Chris Tucker en Marlon Brando. In 2002 ontstond een vete tussen Jackson en zijn label Sony. Jackson beschuldigde Sony ervan dat zij hem hadden willen dwingen 200 miljoen dollar aan promotiekosten te betalen. De ruzie uitte zich op verschillende manieren: Jackson ging op pad en hield verschillende toespraken en Sony besloot geen singles meer uit te brengen van het album. De vete is inmiddels gesust, Tommy Motolla, de voormalige directeur van Sony Music is weg bij het bedrijf. Vanwege de ruzie werd het album Invincible nauwelijks gepromoot. Desondanks werden er bijna 12 miljoen exemplaren van verkocht. Visionary In februari 2006 verscheen de boxset Visionary: The Video Singles. De boxset is een verzameling van de twintig grootste hitsingles van Jackson. Elke week werd er een nieuwe single uitgegeven, waardoor het kon gebeuren dat hij op 3 april op nummers 1, 2, 3, 4 en 7 in de Spaanse hitlijsten stond. Jackson heeft op 14 november 2006 acht awards in ontvangst genomen op het hoofdkantoor van het Guinness Book of World Records. Hij is o.a. de artiest met het meest verkochte aantal albums & singles: meer dan 750 miljoen. Van Thriller zijn meer dan 120 miljoen albums verkocht. In de top 10 staan ook andere albums van hem o.a. Bad & Dangerous. Op 15 november heeft hij in London de Diamond Award in ontvangst genomen, voor het verkopen van meer dan 100 miljoen albums. Ondanks voorafgaande geruchten trad "The King of Pop" tijdens het evenement niet op. In plaats daarvan stond hij op het podium, terwijl achter hem een koor het nummer We Are The World zong. Thriller 25 In 2008 verscheen vanwege de vijfentwintigste verjaardag van het album Thriller, een speciale uitgave onder de titel Thriller 25. Op het album staan negen originele nummers van Thriller, met daaraan zes nieuwe uitvoeringen toegevoegd. De nieuwe uitgaven betreffen oude nummers, nu in samenwerking met nieuwe artiesten waaronder Will.i.am en Kanye West. Het album werd op 11 februari uitgegeven. Met het album bracht Jackson zijn eerste nieuwe single sinds vijf jaar uit, namelijk The Girl Is Mine 2008. Nieuw album Sinds 2006 zou er worden gewerkt aan een nieuw comebackalbum. hierop zouden samenwerkingen komen te staan met will.i.am, Akon, Chris Brown en 50 Cent. Will.i.am zei over het album dat het een soort moderne stijl is van Jacksons eerste solo-album Off The Wall. Ook denkt de rapper dat het een even groot succes zal worden als Off The Wall. Op 9 november 2007 meldde NU.nl dat het nieuwe album begin 2008 zal worden uitgebracht. Ook zouden er vergevorderde plannen zijn om aan dit album een uitgebreide wereldtournee te verbinden.[3] Op dinsdag 1 juli 2008 lekte het nummer Hold my Hand uit. Jackson zingt in dit nummer samen met Akon, een artiest waar hij eerder mee samen heeft gewerkt aan het album Thriller 25. Op dit album zongen zij samen het nummer Wanna Be Startin' Somethin'. Over de vorderingen aan dit album, na het plotseling overlijden van Jackson op 25 juni 2009, is nog niets bekend. This is it Zie This Is It voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Op donderdag 5 maart 2009 hield Jackson een persconferentie waarin hij aankondigde in juli dat jaar in Londen een reeks concerten te gaan geven met de naam "This is it". Dit zouden zijn afscheidsconcerten zijn. De concerten zouden plaatsvinden in de O2 Arena, vanaf 12 juli 2009.[4] AEG Live, zoals het promotiebedrijf dat de optredens organiseert heet, was ook met de zanger in gesprek over het uitbrengen van nieuwe muziek.[5] De concerten zijn op 11 maart in de verkoop gegaan en waren binnen enkele minuten uitverkocht. Daarna is de reeks concerten uitgebreid naar vijftig shows, waarmee hij het record van Prince uit 2007 verbroken zou hebben. Privéleven Excentriek Langzaam maar zeker ontstonden steeds meer geruchten over het privéleven van Jackson. Zijn schuchterheid en tegenzin om interviews aan te gaan waren een extra stimulans voor wilde speculaties. Jackson kocht een grote boerderij met de daarbij behorende ranch in Californië, die hij Neverland noemde. De boerderij werd omgebouwd tot een groot pretpark met allerlei dieren (waaronder een chimpansee) en kinderattracties. Ondertussen werd er door sommige media beweerd dat Jackson hormoonbehandelingen had ondergaan om de hoge, flexibele stem van zijn jeugd te behouden (overigens een medische onmogelijkheid); anderen beweerden dat hij het skelet van Joseph Merrick (de 'Elephant Man') gekocht had. Veel speculaties hebben betrekking op zijn uiterlijk. Zelf beweert hij slechts twee neuscorrecties te hebben gehad, terwijl er in de biografie over Michael Jackson door de schrijver (J. Randy Tarraborrelli) gesproken wordt over vier neuscorrecties. Verder beweert Jackson zelf geen wijzigingen aan zijn jukbeenderen, ogen, lippen of kin te hebben ondergaan. Deze bewering leidde vaak tot ongeloof en kritiek uit de zwarte gemeenschap, waarin geruchten de ronde doen dat zijn steeds lichtere huidskleur het bewijs is dat hij zijn gezicht heeft laten bleken om zijn etnische achtergrond te verbergen. Jackson verklaarde echter tijdens een interview met Oprah Winfrey in 1993 dat hij de huidaandoening vitiligo heeft, waardoor alle pigment uit (delen van) de huid verdwijnt, waardoor witte vlekken ontstaan en blootstelling aan direct zonlicht makkelijk tot verbranding leidt. In Jacksons privédomein zou een crème zijn gevonden die de huid lichter moet maken. Het is niet duidelijk of de crème van Jackson is geweest, maar volgens velen zou Jackson het hebben gebruikt om de overgebleven donkere delen van zijn huid te verbleken om zijn ziekte minder te laten opvallen. Huwelijken en kinderen Michael Jackson met zijn zoon Prince Michael II in Disneyland Parijs in 2006.Jackson trouwde in 1994 met Lisa Marie Presley, de dochter van Elvis Presley. Dit huwelijk bleek geen lang leven beschoren; 18 maanden later scheidden ze. Eind 1996 hertrouwde Jackson met Debbie Rowe, een verpleegster. Het paar kreeg twee kinderen, zoon Michael Joseph Jackson Jr. (13 februari 1997), ook wel Prince of Prince Michael I genoemd, en dochter Paris-Michael Katherine Jackson (3 april 1998). Toch bleek het huwelijk geen stand te kunnen houden; eind 1999 gingen Jackson en Rowe uit elkaar. Later kwam Jackson opnieuw in opspraak toen hij zijn 11 maanden oude baby Prince Michael II met één hand over de rand van het balkon van een hotel in Duitsland hield. Hoewel hij zich de volgende dag verontschuldigde, hij wilde alleen zijn kind laten zien, was dit incident weer een smet op zijn imago. Prince II heeft als koosnaam Blanket meegekregen. Wie de moeder van Prince II is, is tot vandaag de dag niet bekend. Schandalen Jackson nodigde sommige kinderen uit op zijn boerderij op zijn landgoed Neverland. Dit bleek ongewenste gevolgen te hebben voor de popster. In 1993 werd hij ervan beschuldigd een 13 jarige jongen, Jordan Chandler, te hebben lastiggevallen, die meerdere keren op Neverland was geweest. Hoewel Jackson categorisch de aantijgingen ontkende, slaagde hij er niet in om zijn aangetast imago te herstellen. Toch bleef hij op grote schaal albums verkopen. Daar stond tegenover dat hij zeer lange pauzes nam tussen opeenvolgende albums, waardoor de aandacht voor zijn muziek steeds weer verslapte. Jackson werd opgenomen voor de behandeling van een verslaving aan pijnstillers. Hoewel Jackson niet werd veroordeeld, betaalde hij de familie van de jongen die de aanklacht had ingediend een grote schadevergoeding. Velen zagen dit als een schuldbekentenis. Ook enkele uitspraken van Jackson in de documantaire Living with Michael Jackson van Martin Bashir over de onschuld van het delen van het bed met een (minderjarige) jongen werd door velen uitgelegd als een bekentenis. Jackson zelf, en zijn adviseurs, ontkenden dit en stelden dat de uitspraken uit haar verband waren gerukt en dat Bashir de uitspraken zou hebben uitgelokt.[6] Op 20 november 2003 werd een nieuw arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd, in verband met een nieuwe beschuldiging van kindermisbruik. Daarop meldde Jackson zich bij de politie van Santa Maria in Californië. Hij moest een borgsom van drie miljoen dollar betalen om te voorkomen dat hij in hechtenis zou worden genomen. Ook moest hij zijn paspoort inleveren. Op 13 juni 2005 werd Michael Jackson door de jury vrijgesproken. De jury achtte alle 10 aanklachten ongegrond. In 2006 werd Jackson ervan beschuldigd dat hij zijn park 'Neverland' verwaarloosde en de werknemers niet meer betaalde. Na onderzoek bleken de ranch en zijn dieren in goede conditie te zijn. In maart 2006 sloot hij het complex gedeeltelijk, betaalde de achterstallige lonen en ontsloeg de werknemers waarvan sommigen al meer dan tien jaar op de ranch werkten. Jackson verbleef sindsdien regelmatig in de Arabische golfstaat Bahrein. In maart kreeg Jackson een MTV Award uitgereikt in Japan. Overlijden Overlijden van Michael Jackson in de Britse krantenJackson huurde vanaf 2009 een huis in Los Angeles, in de wijk Holmby Hills, waar hij zich voorbereidde op de concertreeks die hij vanaf 13 juli 2009 in Londen zou geven. Op 25 juni 2009 werd Jackson rond het middaguur in zijn huis getroffen door een hartstilstand. Om 12:21 uur (lokale tijd) werd door een medewerker van Jackson met het alarmnummer 911 gebeld, daarbij meldend dat de zanger niet meer ademde. Een team van brandweerlieden dat in de buurt was, probeerde hem in zijn woning te reanimeren. Jackson werd vervolgens in allerijl naar het UCLA Medical Center gebracht, op zes minuten afstand van het huis in Holmby Hills. Vanaf 14:00 uur publiceerden steeds meer media via het internet over de ziekenhuisopname van Jackson. Volgens een eerste verklaring van zijn vader Joe Jackson, die zich in Las Vegas bevond, had Jackson een hartaanval gehad en was hij er niet best aan toe. Rond 15:20 uur meldden de Los Angeles Times en Associated Press op basis van een anonieme bron in het ziekenhuis dat Jackson zou zijn overleden. Andere media meldden dat hij in een coma zou liggen. Ondertussen waren verschillende familieleden van Jackson bij het ziekenhuis gesignaleerd, waaronder zijn moeder. Om 16:30 uur citeerde CNN de lijkschouwer van Los Angeles, die verklaarde dat het overlijden van Jackson om 14:26 uur was vastgesteld. Dit werd later in een korte persconferentie bevestigd door broer Jermaine Jackson. Volgens Jermaine Jackson arriveerde zijn broer om 13:14 uur in het ziekenhuis en heeft een team van doktoren vervolgens ruim een uur gepoogd de hartslag weer op gang te brengen. Na het bekend worden van het nieuws verzamelde zich een grote menigte bij het UCLA Medical Center, waarna de politie de omgeving van het ziekenhuis moest afzetten. Ook bij zijn woning verzamelden zich belangstellenden.[2] Invloed Jacksons ster op de Hollywood Walk of FameDe succesvolle carrière van Jackson heeft hem deel gemaakt van de popcultuur voor bijna vier decennia. Sinds 1984 bezit de zanger een ster op de Hollywood Walk of Fame. Hij doorbrak raciale barrières en ontwikkelde de videoclip. Het werk van Jackson beïnvloedt vele artiesten, zoals Mariah Carey, Usher, Britney Spears, Justin Timberlake, Ne-Yo en Chris Brown. Gedurende zijn carrière ontving hij veel awards, waaronder de World Music Award voor de best verkopende mannelijke popartiest van het millennium en de American Music Award voor artiest van de eeuw.[7] Ook is hij twee keer te vinden in de Amerikaanse "Rock and Roll Hall of Fame": als lid van de Jackson 5 sinds 1997 en als solo-artiest sinds 2001. Hij is in het bezit van acht Guinness World Records,[7] dertien Grammy Awards[8] en zes nummer-1 hits in de Nederlandse Top 40, waarmee hij op een gedeelde vierde plaats aller tijden staat. Videoclips Michael Jackson veranderde de videoclip in een kunstwerk door verhalen, danspasjes, special effects en bekende mensen toe te voegen. De populariteit van clips voor bijvoorbeeld Beat It en Billie Jean zorgden voor de opkomst van muziekzender MTV. De relatief jonge zender kon met Michael Jackson niet meer om het succes van R&B heen, en begon meer clips uit dat genre te spelen. Een korte film maken van een videoclip zoals gebeurde met onder meer Thriller, werd een handelsmerk van Jackson, terwijl het dansen met een grote groep, zoals in Beat It veelvuldig werd geïmiteerd. De dans uit Thriller is bekend over de hele wereld. In een gevangenis in de Filipijnen studeerden de gedetineerden de dans in. De video werd op Youtube gezet en wordt nu beschouwd als internetfenomeen.[9] Voor het grote succes van Thriller had Jackson moeite in beeld te komen bij MTV, omdat hij een Afro-Amerikaan was. In een poging Jackson de lucht in te krijgen zette CBS Records president Walter Yetnikoff de zender onder druk door te zeggen dat hij "de zender geen andere videoclips meer zou geven" en naar de media zou stappen met "het verhaal dat de zender de muziek van deze zwarte niet wilde spelen".[10] Na dit dreigement ging MTV clips als Billie Jean wel uitzenden. Toen de 14 minuten durende clip van Thriller uitkwam, speelde MTV hem twee keer per uur. Tegenwoordig wordt deze "korte film" vaak de beste videoclip aller tijden genoemd.[11] Discografie Albums Albums met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/75/100 Titel Datum van release Datum van binnenkomst Hoogste positie Aantal weken Opmerkingen Got to be there 02-1972 - Ben 08-1972 23-12-1972 13 10 Music and me 04-1973 - Forever, Michael 01-1975 - Off the wall 08-1979 06-10-1979 7 13 The Best of Michael Jackson 1981 18-07-1981 1(1wk) 15 Verzamelalbum Thriller 12-1982 11-12-1982 1(26wk) 104 Greatest hits 1984 19-05-1984 24 9 Verzamelalbum Bad 08-1987 12-09-1987 1(8wk) 114 Dangerous 11-1991 14-12-1991 3 116 HIStory - Past, Present And Future, Book I 06-1995 01-07-1995 1(3wk) 125 Blood on the Dance Floor: HIStory in the mix 05-1997 24-05-1997 1(2wk) 22 Invincible 10-2001 10-11-2001 1(2wk) 13 Number Ones 11-2003 29-11-2003 17 21 The Ultimate Collection 2004 27-11-2004 46 8 Verzamelalbum The Essential 2005 23-27-2005 19 12 Verzamelalbum Visionary: the video singles 2006 - Thriller 25 11-02-2008 16-02-2008 2 17 King Of Pop - The Dutch Collection 22-08-2008 06-09-2008 4 12 Verzamelalbum Albums met hitnoteringen in de Vlaamse Ultratop 50/100 Titel Datum van release Datum van binnenkomst Hoogste positie Aantal weken Opmerkingen HIStory - Past, Present And Future, Book I 1995 01-07-1995 1(2wk) 71 Blood on the Dance Floor: HIStory in the mix 1997 31-05-1997 1(1wk) 25 Invincible 2001 10-11-2001 2 6 Number Ones 2003 29-11-2003 16 11 The Ultimate Collection 2004 04-12-2004 81 2 Verzamelalbum The Essential 2005 23-07-2005 4 19 Verzamelalbum Thriller 25 2008 16-02-2008 1(1wk) 17 King Of Pop - The Belgian Edition 2008 06-09-2008 4 14 Verzamelalbum Singles Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 Titel Datum van release Datum van binnenkomst Hoogste positie Aantal weken Opmerkingen Ain't no sunshine 11-1972 18-11-1972 16 10 Ben 12-1972 02-12-1972 2 14 Music and me 12-1973 29-12-1973 34 3 We're almost there 09-1981 - Don't stop 'til you get enough 09-1979 29-09-1979 2 10 Alarmschijf Rock with you 11-1979 - Ease on down the road 1979 17-11-1979 tip7 - met Diana Ross Off the wall 01-1980 05-01-1980 23 5 She's out of my life 08-1980 16-08-1980 19 7 One day in your life 1981 11-07-1981 1(4wk) 12 We're almost there 1981 26-09-1981 tip21 - The girl is mine 10-1982 30-10-1982 12 7 met Paul McCartney Billie Jean 01-1983 22-01-1983 2 12 Beat it 04-1983 23-04-1983 1(4wk) 11 Wanna be startin' somethin' 07-1983 02-07-1983 1(2wk) 10 Human nature 09-1983 03-09-1983 14 7 Say say say 11-1983 15-10-1983 4 8 met Paul McCartney / Alarmschijf Thriller 12-1983 17-12-1983 3 7 P.Y.T. (Pretty Young Thing) 03-1984 10-03-1984 13 7 I just can't stop loving you 08-1987 08-08-1987 1(4wk) 11 met Siedah Garrett Bad 09-1987 19-09-1987 1(1wk) 9 Alarmschijf The way you make me feel 11-1987 28-11-1987 6 8 Man in the mirror 02-1988 20-02-1988 16 6 Get it 1988 21-05-1988 14 5 met Stevie Wonder I want you back (Remix) 1988 07-05-1988 14 7 met The Jackson 5 Dirty Diana 05-1988 28-05-1988 2 9 Another part of me 08-1988 06-08-1988 10 7 Alarmschijf Smooth criminal 11-1988 12-11-1988 1(1wk) 12 Leave me alone 03-1989 04-03-1989 6 7 Liberian girl 07-1989 15-07-1989 15 6 Black or white 11-1991 23-11-1991 3 10 Remember the time 02-1992 15-02-1992 3 9 Alarmschijf In the closet 05-1992 02-05-1992 9 7 Who is it 07-1992 11-07-1992 15 6 Jam 09-1992 19-09-1992 9 6 Alarmschijf Heal the world 11-1992 14-11-1992 6 12 Give in to me 03-1993 06-03-1993 3 10 Will you be there 07-1993 10-07-1993 3 14 Soundtrack Free Willy Gone too soon 12-1993 11-12-1993 31 5 Scream 06-1995 10-06-1995 3 7 met Janet Jackson / Alarmschijf You are not alone 08-1995 26-08-1995 6 15 Earth song 11-1995 25-11-1995 4 15 They don't care about us 04-1996 06-04-1996 4 12 Why 1996 24-08-1996 10 10 met 3T Stranger in Moscow 09-1996 21-09-1996 9 8 Blood on the dance floor 05-1997 03-05-1997 4 6 Alarmschijf HIStory / Ghosts 07-1997 12-07-1997 16 11 You rock my world 10-2001 13-10-2001 3 8 Cry 11-2001 17-11-2001 tip2 - One more chance 12-2003 13-12-2003 23 5 The girl is mine 2008 28-01-2008 09-02-2008 17 5 met Will.i.am Wanna be startin' somethin' 2008 2008 15-03-2008 tip8 - met Akon Singles met hitnoteringen in de Vlaamse Ultratop 50 Titel Datum van release Datum van binnenkomst Hoogste positie Aantal weken Opmerkingen Scream 1995 17-06-1995 5 11 met Janet Jackson You are not alone 1995 09-09-1995 3 15 Earth song 1995 02-12-1995 4 16 They don't care about us 1996 06-04-1996 9 19 Why 1996 07-09-1996 19 12 met 3T Stranger in Moscow 1996 05-10-1996 26 8 Blood on the dance floor 1997 03-05-1997 11 11 HIStory/Ghosts 1997 26-07-1997 17 17 You rock my world 2001 20-10-2001 4 9 Cry 2001 08-12-2001 tip2 - One more chance 2003 06-12-2003 30 3 The girl is mine 2008 2008 16-02-2008 tip20 - met Will.i.am Wanna be startin' somethin' 2008 2008 23-02-2008 tip15 - met Akon Filmografie Filmografie als acteur Jaar Titel Rol Opmerkingen 1978 The Wiz Scarecrow 1986 Captain EO Captain EO 1988 Michael Jackson: Moonwalker Michael Jackson 1997 Ghosts Diverse 2002 Men in Black II Agent M 2004 Miss Cast Away and the Island Girls Agent M.J. Video's VHS : 1983: Making Of Thriller 1985: Motown 25: Yesterday, Today, Forever 1985: We Are The World - The Video Event 1994: Grammy's Greatest Moments Volume I 1988: The Legend Continues 1988: Moonwalker 1993: Dangerous-The Short Film 1995: HIStory On Film Volume I 1997: HIStory On Film Volume II 1997: Coffret Collector Ghosts DVD : 2001: Dangerous-The Short Film 2001: HIStory On Film Volume I 2002: HIStory On Film Volume II 2002: We Are The World : The Story Behind The Song (Japanse editie) 2003: Number Ones 2004: The Ultimate Collection - dvd Dangerous Tour in Boekarest 2004: The One 2005: We Are The World : The Story Behind The Song (2CD speciale editie) 2005: Dangerous Tour in Boekarest Autobiografieën 1988: Moonwalk 1992: Dancing The Dream 2004: Biography of Michael Jackson Bronnen, noten en/of referentiesBronnen, noten en/of referenties: ↑ (en) "Michael Jackson Opens Up", CBS News, 6 november 2007 ↑ a b (en) Michael Jackson dead at 50 CNN.com, 25 juni 2009. ↑ "Michael Jackson roept hulp in van hiphopwereld", NU.nl, 10 november 2007 ↑ Michael Jackson kondigt laatste optredens ooit aan NU.nl, 5 maart 2009 ↑ http://www.depers.nl/entertainment/290482/Miljoenendeal-lonkt-voor-Jackson.html ↑ Artikel over aanklacht tegen Jackson door fotograaf Hamid Moslehi ↑ a b Michael Jackson breekt records www.radio.nl, 28 juni 2008 ↑ Grammy winnaars www.grammy.com, 28 juni 2008 ↑ Michael Jackson populair in gevangenis www.allesretro.nu, 28 juni 2008 ↑ The 500 Greatest Songs Since You Were Born: Number 1 (Engels) www.blender.com, 28 juni 2008 ↑ THE 100 GREATEST POP VIDEOS www.channel4.com, 28 juni 2008 Commons Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden in de categorie Michael Jackson van Wikimedia Commons. Categorieën: Actuele gebeurtenis | Michael Jackson | Amerikaans acteur Verborgen categorie: Wikipedia:SemibeveiligdAspecten/actiesartikel overleg Brontekst bekijken Geschiedenis Persoonlijke instellingenNiet aangemeldOverlegpagina IP-adresBijdragen IP-adresAanmelden / registreren Zoeken Navigatie Hoofdpagina Artikelindex Vandaag Categorieën Recente wijzigingen Nieuwe artikelen Willekeurige pagina Informatie Gebruikersportaal In het nieuws Etalage Hulp en contact Donaties Hulpmiddelen Links naar deze pagina Verwante wijzigingen Speciale pagina's Printervriendelijke versie Permanente verwijzing PDF-versie Deze pagina citeren in andere projecten Commons Boek maken Pagina aan boek toevoegen Hulp bij boeken in andere talen Afrikaans Alemannisch አማርኛ Aragonés العربية مصرى Azərbaycan Boarisch Žemaitėška Bikol Central Беларуская (тарашкевіца) Български বাংলা Brezhoneg Bosanski Català Česky Cymraeg Dansk Deutsch Zazaki Ελληνικά English Esperanto Español Eesti Euskara فارسی Suomi Føroyskt Français Frysk Gaeilge 贛語 Galego ગુજરાતી Gaelg עברית हिन्दी Hrvatski Kreyòl ayisyen Magyar Bahasa Indonesia Ido Íslenska Italiano 日本語 Basa Jawa ქართული Қазақша 한국어 Kurdî / كوردی Latina Lëtzebuergesch Limburgs Lietuvių Latviešu Македонски മലയാളം Монгол मराठी Bahasa Melayu မြန်မာဘာသာ Nāhuatl Plattdüütsch नेपाल भाषा ‪Norsk (nynorsk)‬ ‪Norsk (bokmål)‬ Occitan Polski Piemontèis Português Runa Simi Română Русский Саха тыла Sicilianu Srpskohrvatski / Српскохрватски සිංහල Simple English Slovenčina Slovenščina Shqip Српски / Srpski Svenska Kiswahili Ślůnski தமிழ் తెలుగు Тоҷикӣ ไทย Tagalog Tok Pisin Türkçe Uyghurche‎ / ئۇيغۇرچە Українська O'zbek Tiếng Việt Winaray 吴语 ייִדיש Yorùbá 中文 Bân-lâm-gú 粵語

Mika (uitgesproken als: 'mi·ka; 'Mie-ka') werd op 18 augustus 1983 geboren in Beiroet, Libanon. Zijn moeder is een Libanese, zijn vader Amerikaans. Hij komt uit een gezin met vijf kinderen. Hij heeft één broer (Fortuné) en drie zussen (Palomma, Yasmine en Allegra). Mika is de middelste van de vijf. Hij verliet Libanon toen hij nog erg jong was en woonde een tijd in Parijs. Toen hij negen jaar oud was verhuisde Mika naar Londen. Hier ging hij naar school op het Lycée Français Charles de Gaulle, Westminster School en de Royal College of Music, waarmee hij stopte om zijn debuutalbum op te nemen. Er is een roddel gaande, dat Mika een stembereik van wel 5 octaven zou hebben. Hij heeft dit inmiddels ontkend,[1] Over zijn seksualiteit wordt flink gespeculeerd. Voorlopig blijft hij er nog mysterieus over doen: "Ik praat niet over zaken die te maken hebben met mijn seksualiteit. Ik vind ook niet dat ik dat moet. Mensen vragen het constant aan me. Maar ik zie het nut er niet van in. Om te overleven heb ik gewoon mijn mond gehouden over bepaalde gedeeltes van mijn leven, zoals mijn seksualiteit, zeker zo vroeg aan het begin van mijn carrière." Dit wijst volgens velen op zijn vermeende homoseksualiteit. Mika's debuutalbum Life In Cartoon Motion kwam begin 2007 uit, hier staan onder andere de hits Relax, take it easy, Grace Kelly en Love Today op. Dit tweede nummer (Grace Kelly) schreef hij als een "wraakactie" voor alle platenlabels die in Mika geen toekomst zagen. Hij noemt dit nummer zijn "fuck you-song". Grace Kelly bereikte in 2007 de eerste plaats in de hitparades van Groot-Brittannië en Ierland. In Nederland bereikte Mika de nummer 1-positie in de Top 40 met het nummer Relax, take it easy. 11 november 2007 gaf hij een concert in de Heineken Music Hall te Amsterdam. Het concert, waarbij hij alle nummers zong van zijn debuutalbum Life In Cartoon Motion, was volledig uitverkocht. Ook zijn concert in België, in Vorst Nationaal, was uitverkocht. Op 8 juli 2008 staat Mika weer in Amsterdam voor een concert, maar deze keer in de Westergasfabriek, in het Westerpark. Mika komt ook naar Rock Werchter in België dit jaar. Mika is inmiddels bezig met het schrijven van een vervolg op Life in Cartoon Motion. Een door Mika zelf bevestigde tracktitel is Holy Johnny, dat gaat over een gigolo die op zijn 24ste besluit om priester te worden. Tijdens Lowlands 2007 kreeg Mika zijn eerste gouden plaat uitgereikt voor het album Life In Cartoon Motion. Mika verkocht meer dan 35.000 exemplaren van het album in Nederland. In België heeft het album platina, hij verkocht inmiddels meer dan 60.000 exemplaren van het album daar. Bij de Brit Awards 2008 won Mika de award "British breakthrough" (Britse doorbraak). Ook op de Britse Capital Awards viel Mika twee keer in de prijzen. Hij werd "Best UK male" en zijn album Life in cartoon motion werd "Best UK album". In mei 2008 wordt Mika bekroond op de Ivor Novello Awards als "Songwriter of the year".

Het bekendste nummer van de band Nena is 99 Luftballons uit 1983, dat in onder meer Nederland een nummer 1-hit werd. Hoewel er een Engelstalige versie van bestaat die in het Verenigd Koninkrijk op 1 kwam, was het de Duitstalige versie die de Amerikaanse top haalde. In Duitsland was Nur geträumt in 1982 hun eerste hit. In 1989 begon Kerner een solocarrière onder de naam Nena. In 2003 scoorde ze samen met Kim Wilde een hit met Anyplace anywhere anytime, een vertaling van Irgendwie, irgendwo, irgendwann uit 1984. In 2002 werden liedjes als Leuchtturm en 99 Luftballons geremixt tot nieuwere versies. Het album "Nena feat. Nena" werd een groot succes en verkocht alleen al in Duitsland 1,2 miljoen exemplaren. Ondanks het feit dat Nena een aantal grote internationale successen heeft gehad, is zij vooral een fenomeen in Duitsland. Sinds haar doorbraak in 1982 is Nena altijd in de Duitse schijnwerpers gebleven: als zangeres, actrice, presentatrice, songwriter en schrijfster. Tegenwoordig is ze weer fulltime bezig met zingen. Nena wordt in Duitsland beschouwd als de grootste popzangeres die het land ooit heeft gekend. In Duitsland kwam in 2005 haar autobiografie uit, die zij samen schreef met Claudia Thesenfitz. Deze autobiografie kwam uit onder de naam Nena: willst du mit mir gehn. Nena heeft wereldwijd meer dan 25 miljoen albums verkocht.

Rembrandt van Rijn Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie (Doorverwezen vanaf Rembrandt van rijn) Ga naar: navigatie, zoeken Rembrandt van Rijn Zelfportret (1661) Volledige naam Rembrandt Harmenszoon van Rijn Geboren 15 juli 1606 of 1607 Overleden 4 oktober 1669 Geboorteland Nederland Beroep(en) Kunstschilder Stijl(en) Barok Caravaggisme Kunst & Cultuurportaal Rembrandt Harmenszoon van Rijn (Leiden, 15 juli 1606 of 1607 [1] - Amsterdam, 4 oktober 1669) was een Nederlands kunstschilder. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste Hollandse meesters van de 17e eeuw, samen met Johannes Vermeer. Rembrandt vervaardigde in totaal ongeveer driehonderd schilderijen, driehonderd etsen en tweeduizend tekeningen. Zijn werk behoort tot de Barok en is beïnvloed door het Caravaggisme. Zijn opmerkelijke beheersing van het spel met licht en donker, waarbij hij vaak scherpe contrasten (clair-obscur) neerzette om zo de toeschouwer de voorstelling binnen te leiden, leidde tot levendige scènes vol dramatiek. Inhoud [verbergen] 1 Levensloop 1.1 Sint Antoniebreestraat 1.2 Rozengracht 2 Stijl 2.1 Techniek 2.2 Periodes, thema's en stijlen 3 Leerlingen 4 Werk 4.1 De Nachtwacht 4.2 Andere topwerken 4.3 Rembrandt Research Project 5 Rembrandt in de cultuur 5.1 Musical en film 5.2 Rembrandt op Zolder 5.3 2006: Rembrandtjaar 6 Bibliografie 7 Trivia 8 Externe links 9 Bronnen, noten en/of referenties Rembrandt beschouwde zichzelf als een historie- en portretschilder, maar maakte in alle levensfasen door iedereen bewonderde zelfportretten. Zijn honderd geschilderde en twintig geëtste zelfportretten geven een opmerkelijk scherp beeld van zijn uiterlijk en zijn gevoelens. Zijn naaste familie: zijn moeder, zijn vrouw Saskia van Uylenburgh, en zijn zoon Titus van Rijn zijn vaak nadrukkelijk in zijn schilderijen aanwezig. Misschien hebben ook zijn huishoudsters, vriendinnen of en maîtresses Geertje Dircx en Hendrickje Stoffels gefungeerd als model voor bijbelse of historische figuren, maar daarvoor zijn nauwelijks bewijzen. Doordat Rembrandt zichtbaar begaan was met degenen die hij schilderde of tekende, waarbij hun rijkdom, leeftijd of afkomst er niet toe deden, wordt hij overal ter wereld begrepen en gewaardeerd. Rembrandt was een zelfbewuste man en de enige Hollandse schilder die met zijn voornaam signeerde. Levensloop Rembrandt van Rijn werd op 15 juli 1606 in Leiden geboren in de Weddesteeg, als negende kind van de molenaar, Harmen Gerritsz. en een welgestelde bakkersdochter Neeltje van Zuytbrouck.[2] Rembrandt bezocht de Latijnse school en werd op bijna 14-jarige leeftijd door zijn ouders ingeschreven aan de universiteit van Leiden. Waarschijnlijk bleef het daarbij omdat Rembrandt te kennen gaf dat hij liever schilder wilde worden. Rond 1621 deden zijn ouders hem voor drie jaar in de leer bij de Leidse historieschilder Jacob van Swanenburgh. In 1625 vertrok hij naar Amsterdam om in de leer te gaan bij de toen toonaangevende schilder Pieter Lastman, van wie hij leerde composities op te bouwen. Vervolgens opende Rembrandt een atelier in Leiden, waar hij veel samenwerkte met zijn vriend, studiegenoot en collega Jan Lievens. Constantijn Huygens, secretaris van de stadhouder en kunstkenner, bezocht hen en verhaalde vervolgens met bewondering over het werk van de twee aanstormende talenten.[3] In 1627 nam Rembrandt voor het eerst leerlingen aan, onder wie Gerrit Dou en Isaac de Jouderville. Een van de eerste Amsterdamse kopers van zijn werk was Joan Huydecoper van Maarsseveen.[4] Zelfportret uit 1630In 1631 was Rembrandt al zo bekend dat hij verschillende opdrachten kreeg, onder meer van Nicolaes Tulp. Het schijnt dat hij daarom verhuisde naar Amsterdam. Hij kocht zich in bij de kunsthandelaar Hendrick van Uylenburgh, die hem nog meer opdrachten bezorgde, zoals een portret van Johannes Wtenbogaert. Rembrandt produceerde in deze jaren een nooit meer geëvenaard aantal schilderijen in zijn werkplaats. In 1634 trouwde Rembrandt met Hendricks nicht Saskia Uylenburgh. Ze kwam uit een goede familie: haar vader Rombertus van Uylenburgh was ooit burgemeester van Leeuwarden; haar zwager was de Poolse theoloog Johannes Maccovius; haar nicht Hendrickje was getrouwd met de Friese schilder Wybrand de Geest. Haar nicht Aeltje, getrouwd met Johannes Silvius, de predikant van de Oude kerk en getuige bij het huwelijk. Ook Aeltje kan Saskia, die in St.-Annaparochie woonde bij haar oudere zus Titia, met Rembrandt in contact hebben gebracht. Titia of Tietje was met de plaatselijke grietenijsecretaris getrouwd. Het huwelijk is aldaar voltrokken, zonder de aanwezigheid van Rembrandts familie.[5] Sint Antoniebreestraat In 1639 verhuisden Rembrandt en Saskia van een voornaam huis in de Nieuwe Doelenstraat - het echtpaar woonde in bij Willem Boreel - naar een eigen huis in de Sint Antoniesbreestraat: een straat met veel immigranten en aan het begin van de Joodse buurt. Het voormalige woonhuis is nu het museum Het Rembrandthuis, aan de Jodenbreestraat. Hoewel het hun financieel voor de wind ging - Rembrandt erfde 10.000 gulden van zijn moeder - kreeg Saskia ook commentaar van haar familie en voormalig voogd dat ze haar geld er door joeg.[6] Rembrandt nam een andere kunsthandelaar aan de hand, Joannes de Renialme, wonende op de Kloveniersburgwal. Rembrandt en zijn vrouw kregen te maken met verschillende tegenslagen; driemaal moest een kind worden begraven vlak na de geboorte. In 1641 kregen zij een zoon, die ze vernoemden naar haar zuster Titia en Titus noemden. Toen Saskia kort daarna stierf - ze had Rembrandt eerst laten beloven dat hij nooit opnieuw zou trouwen - nam hij de weduwe Geertje Dircx uit Ransdorp, als verzorgster in dienst.[7] Van het een kwam en het ander, maar het stel ging met ruzie en juridische processen uit elkaar; Geertje daagde Rembrandt voor de Huwelijkskrakeelkamer, waar o.a. Jacob F. Hinlopen hun zaak behandelde. Met behulp van haar broer en haar nieuwe buren kreeg Rembrandt het voor elkaar om haar een aantal jaren in een spinhuis in Gouda te laten opsluiten. Rembrandt betaalde voor de reiskosten. Het ging hem blijkbaar niet in de koude kleren zitten, want hij produceerde bijzonder weinig in 1649. Inmiddels was Hendrickje Stoffels de opvolgster van Geertje geworden. In 1654 kreeg zij een officiële berisping van de Gereformeerde kerk, omdat zij 'in hoererij leefde' met de schilder. Rembrandt werd niet vermaand omdat hij geen officieel lidmaat was. In datzelfde jaar kregen zij een dochter die ze Cornelia noemde, naar Rembrandts moeder. Zelfportret 1658Rembrandt leefde in die tijd boven zijn stand. Met regelmaat kocht hij exotische voorwerpen zoals kledingstukken, die hij vaak in zijn schilderijen gebruikte. Al jaren stroopte Rembrandt veilingen af om kunst te kopen, soms dure prenten van de door hem bewonderde Lucas van Leyden. In 1656 kon hij zijn verplichtingen niet meer nakomen om de leningen voor zijn huis afbetalen.[7] Burgemeester Cornelis Jan Witsen wilde zijn uitgeleende geld terug en vroeg Rembrandts faillissement aan.[8] De inventarisatie van het gehele bezit volgde en deze 363 nummers tellende lijst is het belangrijkste document voor het inzicht in Rembrandts leven geworden. Tegenover armelijk huisraad stond een rijkdom aan kunstvoorwerpen. Naast schilderijen en een verzameling van antieke portretten, wapens, enz. enz. moet vooral de collectie tekeningen en grafiek worden genoemd.[9] Op een veiling onder leiding van Jacob J. Hinlopen werd in 1658 zijn huis en inboedel verkocht. Ook zijn vroegere vriend Jan Six keerde zich van hem af. Rozengracht Rembrandt ging in een kleinere huurwoning op - tegenwoordig - Rozengracht 184 wonen.[10] Rembrandt moet deskundige, juridische adviseurs hebben gehad, want Titus had inmiddels zijn vader benoemd tot enige erfgenaam, en de familie Uylenburgh had het nakijken.[7] Hendrickje en Titus werden eigenaars van de schilder- en kunsthandel, zodat Rembrandt ongeplaagd door crediteuren in het atelier op de Bloemgracht kon blijven produceren. Het is niet onmogelijk dat Rembrandt in 1661 opdracht kreeg voor de levering van een Claudius Civilis voor het in aanbouw zijnde stadhuis via bemiddeling van Jan J. Hinlopen. In het volgende jaar kwam de belangrijke opdracht voor het schilderij De Staalmeesters. Hendrickje bezweek in 1663 en Titus in 1668, niet lang nadat hij zijn nicht had getrouwd. Rembrandt had in de tussentijd zijn drie laatste zelfportretten geschilderd. Cosimo III de' Medici had in 1667 bij een bezoek tevergeefs geprobeerd een portret bij hem te kopen, hetgeen bij een tweede bezoek twee jaar later wel lukte.[11] Rembrandt stierf op 4 oktober 1669 en werd vier dagen later begraven in een gehuurd graf in de Westerkerk. De nabestaanden betaalden 15 gulden aan de koster, een niet gering bedrag en meestal duidend op enige welstand en een uitgebreide plechtigheid. Stijl De honderd gulden prent (1649) Techniek Volgens Karel van Mander zijn er twee manieren om te schilderen: wild of fijn. Rembrandt wist beide technieken te combineren. Door zijn vrije en trefzekere techniek kon Rembrandt zich veroorloven met de kwast het schilderij meteen ruw op te zetten. De meeste schilders maakten eerst een ondertekening in houtskool. Bovendien gebruikte Rembrandt, meer dan tijdgenoten, een dikke onderschildering. De witte onderschilderingen zijn vervolgens met doorzichtige verf in een glaceertechniek overgeschilderd, waardoor rijke kleuren zijn ontstaan. Ten slotte gebruikte Rembrandt de frottis- ofwel droge kwast-techniek: de bijna droge verf bleef niet overal zitten en geeft een willekeurige, spikkelachtige structuur. Periodes, thema's en stijlen In Rembrandts Leidse periode (1625-1631) was de invloed van Lastman het meest zichtbaar. Schilderijen waren tamelijk klein, maar rijk in detail (b.v. in kostuums en juwelen). Religieuze en allegorische thema's overheersten. Gedurende zijn eerste jaren in Amsterdam (1632-1636) maakte Rembrandt vooral grote doeken, gebruikte hij felle kleuren en schilderde hij vooral dramatische taferelen. Hij maakte in deze periode veel portretten. Eind jaren dertig schilderde Rembrandt veel landschappen en maakte hij veel etsen over de natuur. Zijn landschappen waren in die tijd vaak speelbal van die natuur, met dreigende wolkenluchten en bomen die door de storm geknakt waren. Vanaf ongeveer 1640 werd Rembrandts werk soberder, wat wellicht te verklaren is uit de familietragedies die hem overkomen waren. Uitbundigheid maakte plaats voor diepgevoelde innerlijke emoties. Bijbelse taferelen waren nu vooral gebaseerd op het Nieuwe Testament, en niet meer op het Oude Testament zoals eerder het geval was geweest. Het formaat van de doeken werd weer kleiner. Een uitzondering daarop is De Nachtwacht zijn grootste schilderij. Landschappen werden vaker geëtst dan geschilderd. De duistere krachten van de natuur maakten plaats voor rustige Hollandse plattelandstaferelen. In de jaren vijftig veranderde Rembrandts stijl opnieuw. Schilderijen werden weer groter, kleuren feller, penseelstreken krachtiger. Hiermee nam Rembrandt afstand van eerder werk en van de heersende mode, die juist meer en meer neigde tot fijn, gedetailleerd werk. Hij gebruikte nog steeds veel bijbelse thema's, maar de nadruk lag nu niet meer op groepsscènes maar meer op intieme portretachtige figuren. In zijn laatste jaren schilderde Rembrandt een aantal van zijn mooiste zelfportretten, die duidelijk blijk gaven van het verdriet en de zorgen die hem ten deel waren gevallen. Leerlingen De man met de gouden helm; lang aan Rembrandt toegeschreven. GemäldegalerieEr is menig verhit debat gevoerd tussen kenners van Rembrandt over de authenticiteit van veel schilderijen die lange tijd aan hem toegeschreven waren: werden ze door Rembrandt zelf gemaakt, door een van zijn leerlingen, of deels door beiden? Veel van zijn leerlingen zijn zelf beroemd, zoals: Carel Fabritius (1622-1654); Rembrandts meest getalenteerde leerling en navolger Gerrit Dou (1613-1675), zijn eerste leerling Ferdinand Bol (1616-1680) Jurriaen Ovens Jan Victors Willem Drost Govert Flinck (1615-1660) Nicolaes Maes (1643-1693) Gerbrand van den Eeckhout (1621-1674) Samuel van Hoogstraten (1627-1678); die tevens een bekend boek over de schilderkunst in die tijd schreef, waarin hij Rembrandt bekritiseerde. Arent de Gelder (1645-1727), zijn laatste leerling. Werk De Nachtwacht De Nachtwacht na 1715Rembrandt schilderde Het korporaalschap van Frans Banning Cocq en luitenant Willem Ruytenburgh maakt zich gereed, beter bekend als De Nachtwacht, tussen 1640 en 1642. Het meesterwerk werd besteld voor de nieuwe Kloveniersdoelen, de musketierssectie van de schutterij. In het schuttersstuk nam Rembrandt afstand van de conventie, die voorschreef dat dergelijke groepsportretten stijf en formeel moesten zijn. Meer dan een opstelling is het een actiescène. Hij toonde de burgerwacht juist op een moment dat deze de poort uitkomt. Omdat het schilderij in 1715 naar het Trippenhuis verhuisde, zijn er stukken afgesneden om het passend te maken voor de nieuwe locatie tussen twee ramen. Door deze verminking van het doek zijn drie bijfiguren verdwenen, en staan de man met de helm, links en de trommelslager, rechts er slechts voor de helft op. Ook is er minder lege ruimte vooraan links aanwezig zodat het effect van beweging naar links vermindert. De hoofdfiguren staan nu vrijwel in het midden, terwijl zij eerst rechts daarvan stonden (in hun oude positie bereikte Rembrandt meer dynamiek). Voor de de verbouwing van het Rijksmuseum Amsterdam heeft een bouwhistorisch onderzoek plaatsgevonden, waarbij ook is gekeken naar 'de route naar de Nachtwacht'.[12] Rembrandt woonde destijds naast Nicolaes Eliasz. Pickenoy, een belangrijk portretschilder. Ook Jacob Backer en Bartholomeus van der Helst kunnen hier genoemd worden als Rembrandt's grote concurrenten. Andere topwerken Christus en de overspelige vrouw (1644)1627 De vlucht naar Egypte (Museum voor Schone Kunsten, Tours) 1632 Anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp (Mauritshuis, Den Haag) 1635 Belsazar's Feest (National Gallery, Londen) 1636 De Verblinding van Samson 1636 Danaë (Hermitage, Sint-Petersburg) 1642 De compagnie van kapitein Frans Banning Cocq beter bekend als De Nachtwacht (Rijksmuseum, Amsterdam) 1643 +/- Christus Geneest de Zieken, ook bekend als De honderd gulden prent (Victoria and Albert Museum, Londen), een ets, de bijnaam ervan sloeg op het voor die tijd enorme bedrag dat voor de prent werd betaald 1653 Het Offer van Isaac (Hermitage, Sint-Petersburg) 1654 Bathsheba (Louvre, Parijs) (men denkt dat Hendrickje voor dit schilderij model heeft gestaan) 1660 Ahasveros en Haman aan het feestmaal van Esther, Poesjkinmuseum, Moskou 1661 De Samenzwering van Claudius Civilis (Nationalmuseum, Stockholm).[13] 1662 De Staalmeesters (Rijksmuseum, Amsterdam) 1664 Het Joodse Bruidje (Rijksmuseum, Amsterdam) 1669 Terugkeer van de Verloren Zoon (Hermitage , Sint-Petersburg) Rembrandt Research Project Kopie van Nachtwacht in formaat van vóór 1712Rembrandt signeerde diverse keren het werk van zijn leerlingen. In 1968 werd gestart met het Rembrandt Research Project (RRP) onder auspiciën van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO).[14] Kunsthistorici bundelden hun krachten met experts uit andere disciplines om de authenticiteit te bepalen van werken die aan Rembrandt toegeschreven werden. Hierbij werd gebruikgemaakt van allerlei methoden, waaronder de nieuwste methoden voor technische diagnostiek, om een complete catalogus van zijn schilderijen samen te stellen. Als gevolg hiervan werden veel schilderijen die eerder aan Rembrandt waren toegeschreven van de lijst geschrapt. Veel daarvan worden nu gezien als het werk van een van zijn leerlingen. Het onderzoek is nog steeds gaande. Rembrandt in de cultuur Musical en film Een Poolse edelman (1637)De eerste film over Rembrandt (waarschijnlijk rond 1912) is verloren gegaan en enig naslagwerk is er ook niet over, in de jaren die volgen verschijnen er in de Verenigde Staten films als The Stolen Rembrandt en Is this a Rembrandt die meer om de schilderijen draaien. In 1936 verschijnt er een Amerikaanse Rembrandt film met Charles Laughton in de hoofdrol. Nederland volgt vier jaar later in 1940, met een Rembrandt film. Geregisseerd door Gerard Rutten en in het geheim opgenomen. De Duitse bezetters vonden na ontdekking dat de film niet helemaal naar hun maatstaven behoorden, maar de Nederlandse makers wilde er niets meer aan veranderen. In 1942 kwamen de Duitsers met een eigen versie van de film, waarvan schijnbaar filmmateriaal was gebruikt van de 1940 film. In 1957 maakte Bert Haanstra een korte documentaire over Rembrandt, gevolgd door Jos Stelling met zijn Rembrandt fecit 1669, over de laatste levensjaren van Rembrandt. In 1999 verschijnt er de grote Europese productie Rembrandt met Klaus Maria Brandauer in de hoofdrol, in de film wordt Engels gesproken. In juli 2006 is een musical in première gegaan over het leven van Rembrandt, getiteld: Rembrandt De Musical met Henk Poort en Syb van der Ploeg beurtelings in de rol van Rembrandt. De Britse filmregisseur Peter Greenaway heeft een film gemaakt over Rembrandt en diens drie vrouwen. De film, Nightwatching, werd gemaakt tijdens het Rembrandtjaar 2006 en ging in 2008 in première. Rembrandt op zolder Rembrandt op Zolder In de Molen van Sloten (bij Amsterdam) is een presentatie 'Rembrandt op zolder' te bezichtigen, met daarin wassen beelden van Rembrandt en diverse van zijn personages. Het idee om dit in een molen onder te brengen is ontstaan vanwege het feit dat Rembrandt zoon van een molenaar in Leiden was. De Molen van Sloten is een van de weinige in Holland die (bijna) iedere dag voor publiek geopend is. Onder de oude eiken balken is een audiovisuele presentatie over het leven van Rembrandt in 7 talen (naast Nederlands, Engels, Duits en Frans, ook Italiaans, Spaans en Japans). Beelden, gemaakt naar figuren die op schilderijen van de molenaarszoon Rembrandt voorkomen, komen hier tot leven. 2006: Rembrandtjaar Zie Rembrandtjaar voor het hoofdartikel over dit onderwerp. In 2006 was het "Rembrandtjaar" Er werd gevierd dat Rembrandt van Rijn vierhonderd jaar geleden werd geboren in Leiden. Hoewel wetenschappers er al jaren op wijzen dat Rembrandt waarschijnlijk in 1607 geboren is, gingen de festiviteiten door. Aldus werden tal van activiteiten georganiseerd, die een recordaantal buitenlandse bezoekers hebben getrokken. De voornaamste expositie was Rembrandt - Caravaggio in Amsterdam, naast diverse tentoonstellingen in het Rembrandthuis en in het Stedelijk Museum De Lakenhal in Leiden, waaronder één met zijn complete etswerk. De Beurs van Berlage organiseerde een controversiële tentoonstelling waarbij praktisch alle Rembrandts te zien waren. Een unieke mogelijkheid om zijn hele oeuvre - in reproductie en op ware grootte - bijeen te zien. De tentoonstelling werd in twee maanden tijd door meer dan 60.000 bezoekers bezocht. Bibliografie De staalmeesters (1662), 191,5 bij 279cm, olieverf op doek.Alpers, Svetlana De firma Rembrandt, Uitg Bert Bakker, Amsterdam, 1989. Brown, Christopher e.a. Rembrandt: de Meester en zijn werkplaats, tentoonstellingscatalogus, Rijksmuseum, Amsterdam, 1991. Dudok van Heel, S.A.C. De jonge Rembrandt onder tijdgenoten, Godsdienst en schilderkunst in Leiden en Amsterdam, Nijmegen University Press/Veenman Publishers, 444 blz. Fuchs, R., Rembrandt spreekt : een verslag, Uitg. de Bezige Bij, 2006, Amsterdam, 267 blz, ISBN 90-234-1930-8 Gelder, Roelof van. Van iedereen en niemand. Na 400 jaar is er aan Rembrandt nog steeds veel te ontdekken, in NRC Handelsblad, Cultureel Supplement, 14 juli 2006. Gombrich, E.H. Eeuwige schoonheid, De Haan, 1990, ISBN 90-269-4189-7. Graaff, Arthur en Roscam Abbing, Michiel Rembrandt voor Dummies], een Rembrandthandboek, Pearson Education Benelux, 2006, Amsterdam, 360 blz. Honour, Hugh en Fleming, John.Algemene kunstgeschiedenis, Meulenhof/Landshoff, 1988 (vertaald van A World History of Art, 1982) ISBN 90-290-8005-1 Nooteboom, C., Een jongere dubbelganger, Essay Rembrandt in Leiden, in NRC Handelsblad, Cultureel Supplement, 14 juli 2006 Noord, Jos van, Rembrandt is 399 jaren oud nieuwsartikel en interview met Arthur Graaff en Michiel Roscam Abbing over Rembrandts geboortejaar, De Telegraaf, 14 juli 2006 Straten, Roelof van, Rembrandts Leidse Tijd, 1606-1632, Leiden 2005. Schwartz, Gary. De grote Rembrandt, Mercatorfonds/Waanders, 352 blz. Wetering, E. van de, A corpus of Rembrandt paintings dl I, II en III, (red. samen met J. Bruyn, B. Haak, S.H. Levie, P.J.J. van Thiel) en IV (red. Van de Wetering). Wilt, Koos de (2006) Rembrandt Inc., marktstrategieën van een genie, Nieuw Amsterdam, ISBN 90-468-0184-5 Wolkers, J., De spiegel van Rembrandt, 1999, Uitg. Waanders, Zwolle, i.s.m. de Kunsthal in Rotterdam. De jonge Rembrandt als Democritus de lachende filosoof, olieverf op koper Trivia Op 25 januari 2007 werd bij het veilinghuis Sotheby's uitzonderlijk een werk van Rembrandt "Portret van St.-Jacob de Meerdere" uit 1661, geveild ter waarde van $ 25,8 miljoen. In oktober 2007 werd in Engeland een schilderij geveild dat voorheen was toegeschreven aan een negentiende eeuwse navolger van Rembrandt, maar dat waarschijnlijk een zelfportret uit 1629 van Rembrandt zelf is. Het schilderij was getaxeerd op tussen de 700 en 1100 euro, werd aangeboden voor 2000 euro en is verkocht voor 3 miljoen euro. De anonieme koper van De jonge Rembrandt als Democritus de lachende filosoof is naar verwachting een handelaar die het schilderij zal restaureren en opnieuw te koop zal aanbieden.[15] Het schilderij is met het monogram RHL ondertekend, wat volgens deskundigen alleen maar kan wijzen op de naam Rembrandt Harmensz. Leidensis (van Leiden). Externe links Commons Wikimedia Commons heeft meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen in de categorie Rembrandt.Rijksmuseum in Amsterdam Rembrandthuis in Amsterdam Rembrandt in Amsterdam Koninklijke Bibliotheek - dossier Rembrandt Rembrandt: leven en werk van de kunstenaar Web-documentaire 'De Mona Lisa van Warschau'/Mijn passie voor Rembrandt' (NOS) Artcyclopedia heeft een uitgebreid overzicht van de musea die werk van Rembrandt tonen. Rembrandt Research Project Webmuseum Paris: Veel op groot formaat gescande afbeeldingen van zijn werk. Artchive, 'Rembrandt one man show' zeven schilderijen, op hoge resolutie te bekijken. Vereniging Rembrandt, acht schilderijen, op hoge resolutie te bekijken Zelfportretten Bijbels werk, een selectie uit Rembrandts ca. 300 bijbelse schilderijen, prenten en etsen. 2006: Rembrandt 400j. -Leiden Schilderijenverslagen Nachtwacht Molen van Sloten en Rembrandt op zolder Expositie Rembrandt - Caravaggio Rembrandt - Caravaggio http://www.rembrandt400.nl. Bronnen, noten en/of referentiesBronnen, noten en/of referenties: ↑ Rembrandts geboortejaar een jaar te vroeg gevierd, Nederlands Dagblad, 3 februari 2006. Bronnen rondom Rembrandts geboortejaar, in het bijzonder pleitend voor 1607. ↑ G. Schwartz, een van de grote autoriteiten houdt het jaar 1606 aan. ↑ Huygens, C. (z.j.) Mijn jeugd, p. 84-87. Vertaling en toelichting: C.J. Heesakkers (1987). ↑ Schwarz, G. (1987) Rembrandt, p. 134. ↑ Rembrandt400 - Rembrandt & Saskia - Hartstocht op het Bildt - Rembrandt en Saskia ↑ Broos, B. (1999) Das Leben Rembrandts van Rijn (1606-1669). In: Rembrandt Selbstbildnisse, p. 78. ↑ a b c Broos, B. (1999) Das Leben Rembrandts van Rijn (1606-1669). In: Rembrandt Selbstbildnisse, p. 79. ↑ Rembrandt had mogelijk een onbetrouwbaar karakter. Hij is nooit gevraagd om als getuige, taxateur of peet op te treden. Schwarz, G. (1987) Rembrandt, p. 363. ↑ Vries, A.B. de (1956) Rembrandt 1606 - 1956, p. 57. ↑ Crenshaw, P. (2006) Rembrandt's Bankruptcy. The artist, his patrons and the art market in seventeenth-century Netherlands, pp. 61, 76. ↑ Israel, J. (1995) The Dutch Republic, Its Rise Greatness, and Fall 1477-1806. Clarendon Press Oxford, p. 877. ↑ Route naar Nachtwacht De resultaten van het onderzoek zijn te bekijken hier ↑ Het doek is in stukken gesneden en een groot deel daarvan is verloren gegaan, alleen het middendeel resteert nog. Rembrandtspecialist Ernst van de Wetering presenteerde in de Trouw van 6 juli 2006 de uitkomsten van zijn reconstructie, waaruit hij concludeert dat De Samenzwering van Claudius Civilis groter was dan de Nachtwacht. Oorspronkelijk moet de Samenzwering van Claudius Civilis een afmeting moeten hebben gehad van 6 bij 6,5 meter, terwijl de Nachtwacht oorspronkelijk 5 meter bij 3,87 meter moet zijn geweest. ↑ Meer informatie is te vinden op Rembrandtresearchproject. ↑ NOS Journaal 27 oktober 2007: "Vroeg portret Rembrandt ontdekt" Categorieën: Wikipedia:Etalage-artikelen | Rembrandt van Rijn Verborgen categorie: Wikipedia:Semibeveiligd

Biografie Rihanna werd geboren In Sint Michael, Barbados, als het oudste kind van Ronald Fenty, haar Barbadiaanse vader en Monica Fenty, haar moeder (ook van Afrikaanse afkomst). Ze heeft twee jongere broertjes genaamd Rorrey en Rajad. Rihanna zat op een gymnasium school. In 2004 won Rihanna een schoonheidswedstrijd en zong ze voor haar school Mariah Carey's Hero tijdens een talentenjacht. Producer Evan Rogers en zijn vrouw Jackie waren op vakantie in Barbados en een vriend stelde de man voor aan Rihanna. Rihanna's demo's werden naar verschillende platenmaatschappijen gestuurd, waaronder Def Jam Recordings, waar Rihanna uiteindelijk een contract tekende. Ook heeft Rihanna gezegd dat ze opkijkt naar vroegere Def Jam artiest Fefe Dobson. Sinds maart 2008 heeft Rihanna een relatie met Chris Brown[1]. Hoewel zij beide dit ontkennen en aangeven "gewoon hele goede vrienden" met elkaar te zijn, zijn zij samen wel zoenend gespot[2]. Muziekcarrière 2005-2006: Music of the Sun Rihanna's debuutalbum, Music of the Sun, werd uitgebracht op 30 augustus 2005. Van dit album kwamen de singles "Pon de Replay" en "If It's Lovin' that You Want". Haar debuutsingle "Pon De Replay" kwam op 11 oktober 2005 uit en werd een wereldwijd succes. De single kwam op de tweede plek in de Amerikaanse Billboard Hot 100 en de Britse UK Singles Chart. In de Belgische Ultratop 50 belandde de single op #5. In Nederland was Pon de Replay minder succesvol, de single kwam niet verder dan #18. De single was geschreven door Rihanna's ontdekkers Evan Rogers en Carl Strucken in samenwerking met Rihanna zelf. Music of the Sun kwam in de top 10 van de Verenigde Staten (#10) en Canada (#7) en kreeg in de VS de gouden status en wereldwijd de platina door 2 miljoen te verkopen. Om haar album verder te promoten, toerde ze met zangeres Gwen Stefani. Rihanna's tweede single "If It's Lovin' that You Want" was minder succesvol dan haar vorige single. De single kwam op #36 in de Verenigde Staten, #25 in België, #17 in Nederland en #11 in het Verenigd Koninkrijk. De derde single "Let Me" werd alleen uitgebracht in Japan, waar hij op #8 stond. Na het succes begon de zangeres te werken aan een opvolger. 2006-2007: A Girl Like Me Zie A Girl Like Me voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Acht maanden nadat Rihanna Music of the Sun uitbracht, kwam haar tweede album A Girl Like Me uit. Rihanna deed mee aan onderschrijvingen als Nike en J.C. Penney. De leadsingle, "SOS", was een groot internationaal succes en werd gebruikt voor de deal met Nike. Voor het nummer werden er twee muziek videoclips gemaakt, een normale video die uitgezonden werd op de televisie en een speciaal voor Nike gemaakte video. Het lied topte in de Verenigde Staten en de United World Chart en was haar eerste top tien hit in de Nederlandse Top 40, waar het op nummer 4 terecht kwam. Ook in België werd het een hit met de tweede plek als hoogtepunt. De volgende single "Unfaithful" was geschreven door R&B-singer-songwriter Ne-Yo en had vreemdgaan en het schuldgevoel hierbij als thema. Wederom haalde het hoge posities in Nederland, de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en België met respectievelijk de 4e, 6e, 2e en de 3e plek. "We Ride" volgde "Unfaithful" op maar had niet het succes van de voorgaande singles. De vierde single, "Break It Off", was een duet met Sean Paul en werd alleen uitgebracht in de Verenigde Staten en in enkele delen van Europa. De management van Rihanna en Sean Paul hadden beide besloten om geen muziek video op te nemen. Rihanna nam een lied genaamd "Just Be Happy" op, geschreven door Ne-Yo voor een deal met Clinique om hun nieuwste 'Happy' geurtje te promoten. Rihanna nam ook "Winning Women" met Nicole Scherzinger op voor P&G's deodorant Secret. 2007-2008: Good Girl Gone Bad Zie Good Girl Gone Bad voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Op 1 juni 2007 werd het nieuwste album van Rihanna in Nederland uitgebracht: Good Girl Gone Bad. De eerste single "Umbrella" was Rihanna's grootste single tot nu toe. In de Billboard Hot 100 stond Rihanna zeven weken op nummer 1 en was het daar op Beyoncé's "Irreplaceable" na de grootste single van 2007. Rihanna scoorde met het nummer in de Verenigde Staten haar vijfde top tien hit in een periode van minder dan 2 jaar. In het Verenigd Koninkrijk was het Rihanna's eerste nummer 1 hit, het nummer bleef 10 weken op de eerste plaats staan, het langste sinds 10 jaar. Ook in België was het Rihanna's eerste nummer 1-hit. In Nederland kwam de single tot nummer 2. "Umbrella" was wereldwijd de beste single van 2007 waarbij ze Amy Winehouse's "Rehab" en Timbaland's "Apologize" mee versloeg.[3] De tweede single "Shut Up and Drive", werd Rihanna's vijfde top tien hit in het Verenigd Koninkrijk en België waar het respectievelijk op nummer 5 en nummer 9 kwam. In de Hot 100 kwam het tot #15 en in Nederland op de vijfde plek. Opvolger "Don't Stop The Music" zou oorspronkelijk alleen in de dancescène gedraaid worden. Door het grote aantal digitale verkopen en de vele radioairplay, werd het nummer toch uitgebracht op single. Het behaalde een derde plaats in de Amerikaanse hitlijst, een vierde in het Verenigd Koninkrijk. In laatst genoemde verscheen de single al in de hitlijst twee maanden voor uitgave van de single. In Nederland en België werd het nummer een nummer-1 hit. Als vierde single werd "Hate That I Love You", een duet met Ne-Yo uitgebracht, wat in Nederland een zevende plaats in de top 40 haalde. In de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, waar het nummer eerder uitkwam dan "Don't Stop The Music", werd het nummer ook een hit. Rihanna rereleaste Good Girl Gone Bad en midden 2008 kwam daar de eerste single van uit: "Take a Bow".[4] In zowel de Verenigde Staten als het Verenigd Koninkrijk kwam het nummer op 1 terecht. In Nederland kwam het tot de 3e plaats. Ook het nummer "If I Never See Your Face Again" was afkomstig van Good Girl Gone Bad: Reloaded, een nummer in samenwerking met Maroon 5. "Disturbia" werd de zevende single van het album en werd eerst uitgebracht in Amerika en later ook in Nederland. Als achtste en laatste single koos ze voor "Rehab". Het album is het best verkochte album van de zangeres. In de Verenigde Staten heeft het al de meervoudige platina status bereikt. Rihanna werd genomineerd voor zes Grammy Awards in 2007: Record of the Year, Best R&B Performance by a Duo or Group with Vocals (voor "Hate That I Love You"), Best Dance Recording (voor "Don't Stop the Music"),Song of the Year, Best R&B Song en Best Rap/Sung Collaboration (for "Umbrella"). Ze won de laatste. Rihanna startte een 12 september 2007 de "Good Girl Gone Bad Tour" door Canada, de Verenigde Staten en later ook door Europa. De optreden in de Manchester Evening News Arena op 6 december is op de dvd Good Girl Gone Bad: Live te zien. Op 21 november 2007 gaf Rihanna een concert in de HMH. De volgende dag stond ze ook in België op het podium van Vorst Nationaal in Brussel. Op 12 juli 2008 kwamen 100,000 bezoekers naar het Casablanca Stadium, Marokko om Rihanna te zien optreden, dit was haar grootste publiek ooit. Tijdens het vervolg van de "Good Girl Gone Bad Tour" in het oosten kamptte Rihanna met een aantal problemen, door hitte rende ze van het podium toen ze de laatste zinnen van "Umbrella" samen met Chris Brown zong. Ook in Singapore kwamen er problemen tijdens de opening van het concert, door onbekende reden stoptte haar microfoon tijdens Disturbia. Deze video is op YouTube te zien: [1] In 2008 was ze als gastartiest te horen op een single van T.I. getiteld "Live Your Live". 2009: Rihanna's vierde album In een interview met All Music bevestigde Rihanna dat zij in de studios bezig is met het vierde studioalbum. "Ik ben op het moment bezig album nummer vier en heb het erg naar mijn zin. Ik kom in aanraking met nieuwe ervaringen en ontmoet zoveel nieuwe mensen, het is ongelooflijk" Ook zei ze dat het album in een meer technorock kant gaat. Ik wil dat dit album in dezelfde richting gaat als Good Girl Gone Bad, maar met een randje. De nummers zullen minder geïnspireerd zijn door R&B en zullen meer als "Disturbia", "Shut Up and Drive" en "Breakin' Dishes" zijn. Rihanna vermeldde verder dat ze drie tracks zelf schrijft en dat die anders zijn dan haar vorige werk. Een van de nummers zal in de punkrock-genre passen. Op het album zal de zangeres gaan samenwerken met Ryan Tedder, die haar als "de volgende Britney" omschreef. Muziekstijl en thema Rihanna's muziek is een mengeling van dancehall en R&B; haar muzikale inspiraties zijn onder meer, Beyoncé en Mariah Carey. Haar grote idool is Whitney Houston en groeide op met de muziek van Bob Marley. MANA WANANAWFS fd jds hjd hjfdh jfhsjd hfjsd hfjds hfjdshfj shfjdhs jfdsh jfsdhf jdshfjds hfjdshfdsf Filmrol Rihanna speelt ook mee in de komedie "Bring it on: All or nothing". Deze werd in 2006 uitgebracht in de Verenigde Staten. In deze film is Britney Allen (Hayden Panettiere) de teamleider van het cheerleaderteam op de hoog aangeschreven Pacific Vista High School. Wanneer zij te horen krijgt dat er een auditie komt om in een programma van zangeres Rihanna op te treden schrijft ze haar team in. Haar vader krijgt echter een nieuwe baan en ze verhuizen naar L.A. waar Britney naar de multi-etnische Crenshaw High School moet gaan. Hier is het nog niet zo makkelijk haar cheerleadercarrière opnieuw op te pakken. Trivia In een persbericht van 15 juni 2007 werd bekend dat haar vader Ronald jarenlang worstelde met een crackverslaving en dat Rihanna hierdoor erg volwassen is voor haar leeftijd [5] "Uiteindelijk is het hem gelukt om af te kicken", zegt Fenty. Rihanna heeft samen met H&M de strijd geboden tegen HIV/AIDS met behulp van een kledinglijn. De collectie "Fashion Against Aids" bestaat uit T-shirts, singlets en capuchontruien.[6] De kledinglijn zal waarschijnlijk begin februari uitgebracht worden.[7] Op 21 februari, werd Rihanna vereerd met een nationaal feest - Rihanna Day zal ieder jaar gevierd worden in haar vaderland Barbados op 21 februari. Rihanna heeft nu ook een paraplulijn uitgebracht. De Rihanna-Umbrella's zijn zo bedacht vanwege haar grote hit "Umbrella". Discografie

Mebarak Ripoll (Barranquilla, 2 februari 1977) is een Colombiaanse zangeres. Na de sterrenstatus in Latijns-Amerika te hebben bereikt, breekt ze wereldwijd door in 2002 met het nummer Whenever wherever. Met haar stichting Pies Descalzos komt ze op voor straatkinderen in Colombia. Tevens is Shakira goodwill-ambassadeur voor Unicef en `activist´ voor ALAS (America Latina en Accion Solidaira). In diverse landen welke drastisch getroffen werden door bijvoorbeeld natuurrampen tracht Shakira tevens hulp te bieden. Dit zoals met een schenking van vele miljoenen euro´s voor de wederopbouw na bijvoorbeeld natuurrampen in Peru en Nicaragua. Inhoud [verbergen] 1 Biografie 2 Muzikale carrière 3 Shakira in Nederland 4 Discografie 4.1 Albums 4.2 Singles 5 Records 6 Videos 7 Filmografie 8 Externe link [bewerken] Biografie Shakira Isabel Mebarak Ripoll groeit op in Barranquilla, Colombia. Op jonge leeftijd is ze te zien in een populaire Colombiaanse soapserie, waarna ze ook de kans krijgt een album op te nemen. Shakira's vader is Amerikaans met een Libanese achtergrond, haar moeder is een Colombiaanse van Spaanse en Italiaanse afkomst. Deze mix van Latijns-Amerikaans en Oriëntaals is zowel terug te vinden in haar muziek als in haar blik op de wereld om haar heen. Zo riep Shakira in juli 2006 Israël op om vrede te sluiten met Libanon. Ze spreekt verscheidene talen. Ze spreekt inmiddels al Spaans, Engels, Portugees, Arabisch en half Italiaans. In het Nederlandse televisieprogramma Jensen! grapte ze dat ze na Italiaans ook Nederlands wilde leren spreken. Opmerkelijk is dat ze een IQ heeft van 140. In 2000 ontmoette ze Antonio de la Rúa, de zoon van de toenmalige Argentijnse president. Deze omstreden verhouding werd en wordt nog steeds breed uitgemeten in de Zuid-Amerikaanse media. In maart 2001 deed hij haar een aanzoek, dat ze accepteerde. "Ik ben niet het soort vrouw dat elke dag de kleren van haar man wast. Ik hoop dat dit niet klinkt als een feministische voortrekster die dit soort dingen roept. Ik probeer alleen maar eerlijk te zijn over de dingen die ik schrijf". Shakira over haar muziek: "Ik houd ervan om verschillende stijlen te mixen, als in een cocktail. Ik ben geboren en opgevoed in Colombia, maar ik luisterde naar muziek van bands als Led Zeppelin, the Cure, the Police, the Beatles en Nirvana. Ik hield van die rock, maar tegelijkertijd, omdat mijn vader van honderd procent zuivere Libanese afkomst is, ben ik verliefd geraakt op Arabische muziek en geluiden. Ergens ben ik een mix van al deze stromingen en mijn muziek is een mix van elementen die soms ter plekke ontstaat." Shakira en buikdansen: Shakira was vier jaar oud toen ze met buikdansen begon. Daarna is ze nooit meer gestopt. Maar dat kan volgens Shakira zelf ook niet. Want zo vertelde ze in een interview: "Buikdansen zit in m'n genen, zodra ik een trommel hoor, begin ik vanzelf te dansen." Voor Shakira is buikdansen een belangrijk deel van haar leven geworden. Daarnaast is buikdansen ook haar handelsmerk geworden. Toch heeft Shakira soms spijt van het feit dat ze ooit met buikdansen begonnen is. Zo vertelde de zangeres dat ze gek wordt van de mensen die denken dat ze buikdanst om sexy te zijn. Daarbij vertelt ze dat buikdansen gewoon een manier is om zichzelf uit te drukken. De bekroonde auteur Gabriel García Márquez zegt over Shakira: “De muziek van Shakira heeft een sterk persoonlijke inslag, die niet lijkt op de muziek van iemand anders en niemand anders kan zo zingen of dansen zoals zij dat kan, ongeacht leeftijd, met zo een onschuldig aandoende sensualiteit”. In 2009 zal ze ook een eigen parfum uitbrengen, Amulet. [bewerken] Muzikale carrière Shakira tijdens een concert in Spanje, tijdens de Oral Fixation Tour (2006)Shakira wordt gezien als de beste vrouwelijke tekstschrijver van Latijns-Amerika. "Ik probeer niet om alleen maar mijzelf tentoon te stellen, maar er zijn ontzettend veel vrouwen die zich aan mij spiegelen", volgens Shakira over haar nummers. Tevens blijken veel songteksten van Shakira inhoudelijk een dieper liggende betekenis te herbergen. Op haar 13e had ze haar eerste platencontract bij Sony music. Haar eerste single was Magia, het ging over haar eerste vriendje Oscar. Shakira maakte op jonge leeftijd al twee cd's Magia (magie) en Peligro (gevaar) maar deze waren niet zo succesvol als gehoopt. Op haar 8ste jaar schreef ze haar eerste lied "tus gafas oscuras" (jouw donkere brillen). Dat schreef ze voor haar vader die sinds de dood van zijn zoon vaak donkere brillen droeg om zijn droefheid te verbergen. Totdat ze in 1996 het album Pies descalzos (blote voeten) uitbracht. Deze ging ruim vier miljoen keer over de toonbank en zorgde ervoor dat ze in geheel Latijns-Amerika doorbrak. In 1997 volgde een remix-cd en in 1998 brak ze ook door in de V.S., Centraal-Amerika en Mexico met het album ¿Dónde Están Los Ladrones? (Waar zijn de dieven?), geproduceerd door Shakira en Emilio Estefan - de echtgenoot en producer van Gloria Estefan. Dit album is geïnspireerd op gestolen teksten van Shakira. Toen ze voor dat album ook een Grammy Award en twee Latin Grammy Awards kreeg, was ze uitgegroeid tot een superster. Dit leidde onder meer tot een eigen aflevering van "MTV Unplugged". Deze verscheen op cd en video/dvd. Om echter in Amerika en de rest van de wereld écht door te kunnen breken wist Shakira dat ze Engels moest leren spreken en ging voor een half jaar naar Engeland om Engels te leren. In 2001 bracht ze haar eerste Engelstalige album Laundry Service uit. Met dit album brak Shakira wereldwijd door. Dit album verkocht meer dan 20 miljoen kopieën wereldwijd. De nummers Whenever wherever, Underneath your clothes en Objection (Tango) werden wereldhit's. Het idee om een Engels album te maken ontstond toen Shakira samenwerkte met Gloria en Emilio Estefan. Gloria bracht het proces op gang toen ze het nummer Ojos así, afkomstig van ¿Dónde Están Los Ladrones? vertaalde. Voor het album Laundry Service vertaalde Gloria Shakira's Suerte in Whenever wherever. Shakira op de Wal-Mart 2005 Shareholders meeting.In juni 2005 bracht Shakira een geheel Spaanstalig album op de wereldmarkt, Fijación Oral vol. 1. Zij is een van de weinige Spaanstalige artiesten die hiermee succes hebben gehad. De single La Tortura, waarop ze samenwerkt met de Spaanse zanger Alejandro Sanz, wordt een wereldhit. De singel La Tortura stond maar liefst 25 weken op nummer 1 in de Spaanse charts. En heeft daarmee een record gebroken met de meeste weken op nummer 1 in de geschiedenis. Op dit Spaanstalig album volgde op 29 november 2005 het Engelstalige Oral Fixation vol. 2, met daarop onder andere de hit Don't Bother. Twee van de nummers van Fijación Oral verschijnen in een Engelse versie op Oral Fixation. Voorafgaand aan de finale van het Wereldkampioenschap voetbal 2006 op 9 juli 2006, brengt Shakira Hips Don't Lie (Bamboo Version) ten gehore - een samenwerking met ex-Fugees-lid Wyclef Jean. In 2006 werd dit nummer een grote hit; er zijn meer dan 3,3 miljoen exemplaren van verkocht. Er verschijnt een nieuwe versie van Oral Fixation waaraan Hips Don't Lie is toegevoegd. Begin 2007 kwam Shakira samen met Beyoncé met een single: Beautiful Liar. In april bereikte dit de nummer 1-positie in Nederland.(Daarmee is het de eerste nummer 1 hit van Beyoncé, en de 4e van Shakira in Nederland) Shakira heeft een stijl ontwikkeld die Latijns-Amerikaanse stijlen, zoals tango en salsa, combineert met rock, pop en andere stromingen, waaronder Arabische muziek. Buikdansen is namelijk een kenmerkend onderdeel voor Shakira's optreden. Op het album Fijación Oral (2005) laat Shakira een jaren '80 geluid horen en is ook de invloed van reggaeton en dancehall merkbaar. Ook liet ze zich inspireren door bossanova en Frank Sinatra. In februari werd bekend dat Shakira bezig is met een nieuw album. In juni 2009 komt de nieuwe single 'She Wolf' uit, of in het Spaans 'Loba' genoemd. Het gaat over een wolvin die graag de kast uit wilt komen. Niet lang hierna wordt haar nieuwe album uitgebracht genaamd 'She Wolf'. Het album wordt verwacht on 13 Oktober 2009. Dan, na ongeveer 3 tot 6 maanden zal nog een Spaanstalig album uitkomen, dat geen vertaling zal zijn van het album 'She Wolf', maar een compleet nieuw album. Shakira zal in 2010 beginnen met een wereldtour, de datum is nog niet bekend. [bewerken] Shakira in Nederland In 2003 speelde Shakira voor een uitverkocht Ahoy'. Van dit concert is een cd/dvd uitgekomen, Life & Off The Record. Op 3 februari 2007 (een dag na haar 30e verjaardag) zou Shakira in het kader van haar Oral Fixation Tour het uitverkochte Arnhemse Gelredome aan doen. Slechts enkele uren voor het concert werd bekend gemaakt dat Shakira een keelontsteking en koorts had en dus niet kon komen optreden. Shakira was tot op het laatste moment nog van plan te komen optreden, maar is doordat de dokter het sterk afraadde niet gegaan. Daarom is het concert ook op het laatste moment afgezegd. De boodschap die Shakira achterliet luidde als volgt: Ik ben er erg verdrietig om dat ik vanavond niet kan optreden. Nederland is één van mijn meest favoriete plaatsen op aarde en ik heb lang naar deze show uitgekeken. Ik beloof dat ik het goed zal maken wanneer ik terug kom in maart om jullie het concert te geven dat de Nederlanders verdienen. Bedankt voor jullie begrip. All my love, Shakira.

Expanded Universe Zie Star Wars Expanded Universe voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Naast de 6 films bestaat er het Star Wars Expanded Universe, wat officieel behoort bij de Star Wars franchise. Dit expanded Universe omvat alle gebeurtenissen uit het Star Wars-universum die niet of slechts gedeeltelijk zijn verwerkt in de zes films. Deze gebeurtenissen worden verteld middels leesboeken, stripboeken, video-games, spin-off films, hoorspellen, televisieseries, speelgoed en andere media.Het Star Wars Expanded Universe ontstond al na de eerste film. Een voorbeeld van de Expanded Universe wat geschreven is door verschillende schrijvers is het multimedia project Shadows of the Empire (1997). Dit verhaal speelde zich af in de periode tussen The Empire Strikes Back en Return of the Jedi en wordt daarom een ‘interquel’ genoemd. Shadows of the Empire bestond uit verschillende projecten die samen een groot geheel vormden. Er verscheen een leesboek, comics, computerspel, Soundtrack, een ‘making of’ boek en een sourcebook. Qua merchandise verschenen er figuren en trading cards. Shadows of the Empire werd door Lucasfilm algemeen beschouwd als een project dat heel dicht bij de films staat. De inspanningen (ook financieel) die aan het project werden besteed verwijzen hiernaar.Het project ontstond eigenlijk doordat George Lucas te lang worstelde met het script voor The Phantom Menace en hij wou dat de fans al een voorsmaakje kregen. [bewerk] Nieuwe Star Wars-projecten Hiernaast is er ook al begonnen aan de scenario’s van het eerste seizoen van de live-action Star Wars televisieserie. De opnames beginnen in 2010. De serie zal zich afspelen tussen Star Wars: Episode III: Revenge of the Sith (2005) en Star Wars: Episode IV: A New Hope (1977). George Lucas heeft aangegeven dat er mogelijk (als de serie een succes wordt) daarna een serie zal komen die zich voor Star Wars: Episode I: The Phantom Menace (1999) afspeelt. [bewerk] Invloed De Star Wars saga heeft een significante invloed gehad op moderne volkcultuur. Zowel de films als de personages zijn op vele manieren geparodieerd. Bekende parodieën zijn Hardware Wars en Spaceballs. Lucas maakte zelf een mockumentaries: R2-D2: Beneath the Dome, terwijl Return of the Ewok door acteur Warwick Davis gefilmd werd. Toen Ronald Reagan het idee voor de Strategic Defense Initiative (SDI) voorstelde, kreeg dit project al snel de bijnaam "Star Wars". [bewerk] Fanclubs Star Wars heeft wereldwijd vele fanclubs. De Belgische Star Wars-fanclub is TeeKay-421. De nederlander Dennis Pellegrom heeft diverse acteurs geïnterviewd voor zijn website http://www.thinwhiteduke76.blogspot.com/

Achtergrond T.I., zoon van Violetta Morgan en Clifford Harris Sr., groeide op in Bankhead, een buurt in Atlanta, Georgia. Zijn originele artiestennaam, T.I.P, stamt af van de bijnaam die zijn opa hem gaf, "Tip". T.I. kwam voor het eerst in aanraking met hip-hop toen hij zeven was. Tegen de tijd dat hij 11 was besloot hij dat hij een carrière als rapper wilde. Op zijn 19de tekende hij zijn eerste platendeal. Door zijn Zuid-Amerikaanse dialect verwarde veel fans zijn naam met "Chip", waardoor hij het begon te spellen in zijn nummers, als "T.I.P.". Toen hij in 2001 bij Arista Records' dochteronderneming LaFace Records een platendeal tekende, korte hij zijn naam in naar "T.I.", uit respect voor de rapper Q-Tip, die onder dezelfde platenmaatschappij getekend stond. Hij wordt ook wel "Rubberband Man" genoemd, een verwijzing naar de illegale drugshandel (iemand die hier veel geld mee verdient en veel elastiekjes ("rubberbands") bij zich heeft om zijn geld bij elkaar te houden, vaak de leider in een bende drugshandelaren). Ook noemt hij zichzelf wel "King of the South", wat redelijk wat opschudding veroorzaakte tussen hem en andere Zuid-Amerikaanse rappers, zoals Lil' Flip en Ludacris. Hij ghostwrite een groot deel van Bow Wow's teksten tot vandaag de dag. Hij heeft ongeveer 30% van Bow Wow's derde album "Unleashed" geschreven, en heeft ook het derde vers en refrein van Bow Wow's hitsingle "Let's Get Down" [1] geschreven. Ook heeft hij teksten geschreven voor artiesten als Diddy en Lil' Kim. [bewerk] Muziekcarrière [bewerk] I'm Serious T.I. zijn debutalbum "I'm Serious" werd uitgebracht op 9 oktober, 2001 onder de platenmaatschappij Arista Records, wat de gelijknamige hitsingle, met gastartiest reggae-vocalist Beenie Man, voortbracht. Andere gastartiesten op zijn debutalbum waren onder anderen Pharrell Williams van The Neptunes (die hem de Jay-Z van het zuiden van Amerika noemde), Jazze Pha en Youngbloodz. Het album werd geproduceerd door The Neptunes, DJ Toomp, en The Grand Hustle Team. Het album verkocht echter niet goed, en T.I. werd door Arista Records ontslagen. Van het album werden 268,000 exemplaren verkocht. T.I. bracht zijn eerste single "I'm Serious" samen met Beenie Man uit, maar de single kreeg weinig aandacht en kwam niet in de hitlijsten. De platenmaatschappij wilde geen andere single of videoclip van het album meer uitbrengen, dus T.I. maakte zelf een video voor het nummer "Dope Boyz", die bekeken kan worden op YouTube. Hij bracht nog verscheidenen mixtapes uit met behulp van DJ Drama, wat de nodige rumoeren veroorzaakte over zijn terugkeer. Hij dook in 2003 weer op op Bone Crusher's nummer "Neva Scared", en richtte de aandacht van dit nummer op de release van zijn tweede album, "Trap Muzik". [bewerk] Trap Muzik T.I. bracht zijn tweede album "Trap Muzik" in de zomer van 2003 uit, en het debuteerde in de hitlijsten op #4, met 193,000 verkochte exemplaren in de eerste week.[2] Het album werd uitgebracht onder Grand Hustle Records, T.I.'s eigen dochterlabel onder Atlantic Records. Door de singles "24's", "Be Easy", "Rubberband Man", en "Let's Get Away". Op het album verschenen onder anderen Eightball & MJG, Jazze Pha, Bun B, en Macboney als gastartiesten. Het album werd onder anderen geproduceerd door Jazze Pha, Kanye West, David Banner en DJ Toomp. Het succes van zijn album werd gevolgd door wat ophef: hij startte een tour, maar brak hierdoor zijn proeftijd van een drugs-incident, die hem was opgelegd in 2003. Hij gaf zichzelf aan en werd veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf waarvan twee jaar voorwaardelijk [3]. Terwijl hij in de gevangenis zat, kreeg hij de rechten voor het filmen van "Let's Get Away". Het album verkocht meer dan een miljoen exemplaren in de Verenigde Staten en werd Platinum verklaard. T.I. bracht "24's" uit als zijn eerste single, welke #78 bereikte in de Verenigde Staten, #27 in de R&B hitlijst, en #15 in de raphitlijst. "24's" is veel gebruikt in films en televisieprogramma's. "Be Easy" werd als tweede single gekozen. De single had minder succes dan de eerste, maar bereikte #55 in de R&B hitlijst. "Rubberband Man" werd als derde single gekozen. De single sloeg goed aan en bereikte #30 in de Verenigde Staten, #15 in de R&B- en #11 in de raphitlijst. T.I. won de Best Street Anthem-prijs voor deze single bij de 2004 Vibe Awards. T.I. bracht zijn laatste single van "Trap Muzik", getiteld "Let's Get Away" met gastartiest Jazze Pha uit. Deze bereikte respectievelijk #35 in de VS, #17 in de R&B-, en #10 in de raphitlijst. [bewerk] Urban Legend T.I. bracht zijn derde album "Urban Legend" eind 2004 uit. Het album sloeg gelijk aan door de hitsingle "Bring 'Em Out". Voor de single gebruikte hij een sample van Jay-Z's nummer "What More Can I Say" van zijn album "The Black Album". De single werd ook gebruikt door Miami Heat. Het album werd gedeeltelijk geproduceerd door Ruff Ryders' producer Swizz Beats. Op het album kwamen onder anderen Trick Daddy, Nelly, Lil' Jon, B.G., Mannie Fresh van Big Tymers, Daz Dillinger, Lil' Wayne, Pharrell van The Neptunes, P$C en Lil' Kim voor als gastartiesten. Het album werd Platinum verklaard omdat er meer dan 1.3 miljoen exemplaren werden verkocht van het album. Begin 2005 kreeg T.I. samen met Lil' Wayne nog meer aandacht door op het nummer "Soldier" van Destiny's Child te rappen. T.I. bracht zijn tweede single "U Don't Know Me" uit, welke op verscheidenen hitlijsten verscheen. Met deze single won hij opnieuw de Best Street Anthem-prijs bij de 2005 Vibe Awards. Zijn derde single "A.S.A.P" bereikte #75 in de Verenigde Staten, #18 in de R&B-, #14 in de rap- en #35 in de UK singles hitlijst. Hij bracht ook "Get Loose" met gastartiest Nelly uit. Het nummer was geproduceerd door Jazze Pha. Er zou een videoclip verschijnen, deze is echter nooit gemaakt. Het kwam dan ook niet hoger dan #70 in de Billboard's R&B hitlijst. In 2006 werd T.I. twee keer genomineerd bij de 48th Annual Grammy Awards: eentje voor "Best Rap/Sung Collaboration" voor "Soldier" met Destiny's Child en Lil' Wayne, en eentje voor "Best Rap Solo Performance" voor de single "U Don't Know Me". [bewerk] King Zijn vierde album, "King", debuteerde op #1 op de Billboard 200 hitlijst op 4 april, 2006, welke meer dan 522,000 exemplaren verkocht in de eerste week. Het werd Atlantic Records' best-verkochte album van de afgelopen 15 jaar.[2] T.I. bracht de singles "Front Back" en "Ride With Me" uit vóór hij zijn album uitbracht. De singles kregen weinig aandacht, maar zorgde wel voor de nodige aandacht voor zijn album, en zijn eerste film ATL. T.I. bracht van hetzelfde album ook de singles "What You Know", "Why You Wanna", "Top Back (Remix)" en "Live In The Sky" uit. Het album kreeg meerdere prijzen en nominaties, waaronder een Grammy-nominatie voor "Best Rap Album". Ook al schoot Jay-Z T.I.'s album voorbij wat betreft aantal verkochte exemplaren in de eerste week, "King" wordt nogsteeds gezien als het best-verkochte album van 2006. De single "What You Know", die ook zijn film ATL moest promoten, werd in de lente van 2006 uitgebracht. Het nummer bereikte #3 in de Billboard Hot 100, en kwam ook hoog in de Hot R&B/Hip-Hop Singles & Tracks hitlijst en andere raphitlijsten. Het nummer is gemaakt met behulp van samples van Roberta Flack's versies van "Hey Joe" en "Gone Away" van The Impressions. T.I. won bij de 49th Annual Granny Awards de "Best Rap Solo Performance"-grammy en werd genomineerd voor "Best Rap Song" door zijn nummer "What You Know". Vibe benoemde T.I.'s "What You Know" als het beste nummer van 2006. Rolling Stone gaf de single een vierde plaats. "Why You Wanna" werd als volgende single uitgebracht. In het refrein komen samples voor van Q-Tip's "Got 'Til It's Gone" met Janet Jackson. Ook zit er een vertraagde piano-sample van Crystal Waters' "Gypsy Woman (She's Homeless)" in. De single werd overal ter wereld bekend en bereikte #29 in de VS, #43 in Zwitserland, #49 in Australië, #17 in Ierland, #22 in Engeland en #30 in de Tokio's Hot 100 hitlijst. De videoclip van het nummer is tevens een eerbetoon aan T.I.'s overleden vriend Phil, die in Cincinnati vermoord werd. Hij kwam ook in de videoclip voor. "Live In The Sky" met gastartiest Jamie Foxx kreeg veel airplay, maar bereikte alleen de VS R&B hitlijst. T.I. bracht de single uit als eerbetoon aan een aantal overleden vrienden. T.I. werkte samen met Justin Timberlake aan "My Love", wat een wereldwijde hit werd. Hij kreeg een grammy voor "Best Rap/Sung Collaboration" voor het nummer bij de 49th Annual Grammy Awards. T.I. bracht zijn laatste single van "King", getiteld "Top Back", als remix uit met gastartiesten Young Dro, Young Jeezy, B.G. en Big Kuntry. De Billboard-hitlijst noteerde alleen de originele versie. T.I. verscheen in een Chevrolet-reclame, waar hij en Dale Earnhardt, Jr. van auto ruilde (T.I. reed langzaam in de #8 racewagen op de racebaan, terwijl Earnhardt in een snelle zwarte Chevrolet reed op de snelweg). [bewerk] T.I. vs. T.I.P. T.I.'s vijfde album "T.I. vs. T.I.P." werd 3 juli 2007 uitgebracht in de Verenigde Staten, een dag eerder dan in Engeland. T.I. vertelde over de titel: "het is voornamelijk een tweestrijd met mezelf. Er is niemand zo goed in wat ik doe als ik, dus ik zie mezelf als waardige tegenstander voor mezelf." Zijn eerste single van dit album, getiteld "Big Shit Poppin' (Do It)", werd geproduceerd door Mannie Fresh en onder anderen geproduceerd door T.I.. De single werd 17 april uitgebracht, een paar maanden voor zijn album uitkwam. Het nummer kwam 26 april op #39 in Billboard's Hot R&B/Hip-Hop Songs en #30 in de Billboard Hot 100. T.I. kwam ook voor in de Screamfest '07 tour, samen met zangeres Ciara, zanger Lloyd en rappers T-Pain en Yung Joc. De tour begon 3 augustus. T.I. bracht zijn tweede single "You Know What It Is" met gastartiest Wyclef Jean 12 juni uit. De videoclip kan op iTunes gekocht worden. De videoclip werd 14 juni uitgebracht op MTV, MTV.com en TRL. Het album verkocht 468,000 exemplaren in de Verenigde Staten, volgens Nielsen SoundScan, en debuteerde op #1 in de Billboard 200-hitlijst en de Top R&B/Hip-Hop Albums hitlijst. Het Grand Hustle/Atlantic-album is T.I.'s tweede bovenaan staande album in afgelopen anderhalf jaar. [4] Op het album komen onder anderen gastartiesten als Jay-Z, Busta Rhymes, Wyclef Jean, Alfamega, Nelly, en Eminem voor, met producties van onder anderen Eminem, Jeff Bass, Mannie Fresh, Grand Hustle, The Runners, Just Blaze, Wyclef Jean en Danja. Dit is T.I.'s eerste album zonder producer DJ Toomp. 3 oktober 2007 bracht T.I. zijn derde single uit van dit album, getiteld "Hurt", waar Busta Rhymes en Alfamega ook op te horen zijn. Het nummer werd geproduceerd door Danja. [bewerk] Paper Trail T.I. bevestigde dat hij thuis bezig is met een nieuw studioalbum, terwijl hij huisarrest heeft wegens illegaal wapenbezit. Hij heeft al 6 nummers klaar voor het album. Het album zal de titel Paper Trail[5] gaan dragen, een referentie naar de teksten die hij schrijft op papier. Net als vele anderen rappers heeft T.I. zijn oude rapstijl losgelaten na zijn debuutalbum I'm Serious, en onthoud hij sindsdien zijn teksten gewoon in plaats van ze op te schrijven. Dit keer zal hij echter echt wat neer willen zetten, zowel op papier als op het album, aldus T.I.'s vertegenwoordiger.[1] Het album zal naar verwachting 30 september 2008 uitkomen. [bewerk] T.I. & DJ Toomp Untitled Project DJ Toomp heeft bekendgemaakt samen met T.I. aan een album te werken.[6] [bewerk] Overige ondernemingen [bewerk] P$C T.I. is ook de leider van de Zuid-Amerikaanse rapgroep P$C, die T.I. ondersteunde in veel nummers en mixtapes. De letters "PSC" zijn een acroniem voor "Pimp Squad Click". De Pimp Squad Click brachten 20 september, 2005 hun eigen album "25 To Life" uit, onder Atlantic Records. Het album verkocht 177,597 exemplaren. De rapgroep is momenteel inactief, T.I. heeft gezegd dat hij wilt dat al zijn artiesten hun eigen album hebben voor hij zich kan concentreren op P$C. [bewerk] Grand Hustle Records T.I. begon Grand Hustle Records (een dochterlabel van Atlantic Records) in 2003 met zijn manager Jason Geter. T.I. en Jeter besloten deze label te starten kort nadat T.I. ontslagen werd door Arista Records. Hij breidde zijn label uit met "Grand Hustle Films", waar momenteel 2 films onder worden geproduceerd. [bewerk] Acteerwerk In de lente van 2006 was T.I. te zien in zijn eerste film: ATL. In de film speelde onder anderen Lauren London, Andre Patton (Big Boi van het rapduo OutKast), Evan Ross, Mykelti Williamson, Jason Weaver en Keith David. De film werd door onder anderen Tionne Watkins en Will Smith geproduceerd en geregisseerd door Christopher Robinson, een bekende regisseur van rap-videoclips. T.I. speelt in deze film een 17-jarige wees op de middelbare school. In zijn eerste weekend wist deze film in Amerika $11.5 miljoen op te brengen, wat uiteindelijk eindigde op $21.2 miljoen. T.I. speelde ook in de Ridley Scott-film getiteld American Gangster. De hoofdrollen worden vertolkt door Oscar-winnende acteurs Denzel Washington en Russell Crowe. De film is gebaseerd op het leven van de Amerikaanse drugsbaron Frank Lucas, die in de jaren '70 drugs van Viëtnam naar Amerika smokkelde. T.I. speelde in deze film het neefje van Frank Lucas. T.I. heeft gezegd dat samenwerken met de Oscar-winnende acteurs een eer was en dat hij er veel van geleerd heeft.[7] De film ging 31 oktober in Nederland in première tijdens het Leids Film Festival. Het was tevens de openingsfilm van het vijf dagen durende festival. Volgens HHNLive.com heeft T.I. bekendgemaakt dat hij binnenkort een eigen filmmaatschappij, Grand Hustle Films, gaat beginnen. De eerste film die onder deze filmmaatschappij zal vallen draagt de titel "Once Was Lost". T.I. zal in deze film naast Hollywood-veteraan Danny Glover spelen, die tevens producer zal zijn van de film. Waarschijnlijk begint het filmen rond oktober 2008.[8] [bewerk] Producer T.I. is tevens producer en werkt veel samen met andere rappers. Zo produceerd hij een groot gedeelte van B.G.'s aanstaande album. Hij heeft ook al beats gemaakt voor onder anderen Mariah Carey, Cassidy, Yung Joc en natuurlijk voor zichzelf.[9] Wyclef Jean heeft T.I. gevraagd te producen voor zijn aanstaande album. T.I. heeft ook de soundtrack van de film Hustle & Flow geproduceerd, welke hij onder zijn eigen platenlabel uitbracht.[10] Hij deed hetzelfde bij het album van zijn rapformatie P$C, T.I. Presents The P$C: 25 To Life, het Grand Hustle-compilatiealbum Grand Hustle Presents: In Da Streetz Volume 4 en zijn eigen albums. [bewerk] Kledinglijn Volgens de Grand Hustle-website is T.I. bezig met een kledinglijn, AKOO (A King of Oneself), die in 2009 uit zal komen. [bewerk] Discografie

Naam: Tom Kaulitz Speelt: gitaar Geboorteplaats: Leipzig Geboortedatum: 1 september 1989 Dus: 18 jaar Woonplaats: Loitsche Sterrenbeeld: Maagd Broers/zussen: 1 eeneigetweeling broer Bill(de zanger van de band) Lengte: 1.80 Gewicht: 53 kilo Oogkleur: Bruin Haarkleur: donkerblond Hobby's: Muziek, party's BMX, graffiti School: Gymnasium Piercings: Een lippiercing aan de linkerkant Tatoos: Geen Levensmotto: Carpe Diem (Latijn voor pluk de dag)

In 1973 krijgt Kroes op 5-jarige leeftijd drumles van de Volendamse drummer Jan Keizer. Hij wordt echter niet de zanger van BZN. Daarom begint Kroes in 1984 met zangles bij Aleida van Dongen (de tante van cabaretière Lenette van Dongen). In 1988 wint Kroes een talentjacht in een discotheek in Wormerveer (met een liedje van Al Martino - Spanish Eyes) en in 1989 verschijnt zijn debuutsingle Ik mis je elke dag een beetje meer. Enkele jaren later krijgt Kroes een contract aangeboden door Willem van Kooten. De echte doorbraak komt in 1995 met Laat me los. Het werd zijn eerste hit. Daarnaast stond Kroes' eerste album met dezelfde naam 7 weken in de Album Top 50. Kroes zingt op dit album onder andere een duet met Willeke Alberti. De volgende cd De wereld in uit 1997 werd ook een succes. Het nummer Bolero, een van de singles van het album, behaalt de 58e plaats in de Mega Top 100. Daarna was vooral Ik heb de hele nacht liggen dromen een groot succes. In veel horecagelegenheden wordt het nummer nog steeds gedraaid. In 2006 bracht Kroes het nummer opnieuw uit, dit keer met Guillermo & Tropical Danny. Er volgden optredens bij grote tv-shows als de Staatsloterijshow, Barend en Van Dorp en Koffietijd. Al snel bereikte Kroes de status van Bekende Nederlander. Deze status zorgde in november 2002 voor een optreden in de Heineken Music Hall in Amsterdam. In december 2003 volgde daar een tweede concert. Vanwege de grote belangstelling gaf Kroes een jaar later voor 10.000 fans een concert in de Rotterdamse Ahoy. In 2005 vulde Kroes tweemaal de Ahoy. In 2004 zong Kroes op de begrafenis van André Hazes, waarna in november 2005 de cd Laat me zweven uitkwam. In september 2007 bereikte Niet normaal de vierde plaats in de Single Top 100. Een klein jaar later behaalde Kroes zijn eerste nummer één-hit in juni 2008 met het EK voetballied Viva Hollandia. Het is zijn 24e hit in de hitlijst. Voor 2008 staan minimaal 5 concerten gepland in de Heineken Music Hall.

Yes-R is afkomstig uit Amsterdam-Oost. Geïnspireerd door zijn neef Ali B besloot Yes-R op 13-jarige leeftijd samen met zijn neefje Riffie B te gaan rappen. Op zijn 14e deed hij voor het eerst mee aan een talentenjacht waar hij de 2e plaats won. Hij heeft ook een aantal keer meegedaan met de hiphopformatie Ongerept., maar Yes-R zag meer heil in een solocarrière. In 2003 ontmoette hij Lange Frans van D-Men die onder de indruk was van Yes-R's flow. Lange Frans ging direct aan de slag met de productie van Yes-Rs nummers. Het eerste nummer Chickiesflasher werd een undergroundhit en staat op de compilatie CD De Gastenlijst. Ook de featuring op ‘Sletje’ van Baas B werd een heuse clubhit. Hij won de auditieronden voor een Mc Donalds reclame en kreeg zodoende meer naamsbekendheid. Hieruit volgde een featuring op de debuutsingle Laat je gaan van Maritza. In 2004 won Yes-R de publieksprijs van de "Grote prijs van Nederland". Dit zorgde voor veel publiciteit en dus meer bekendheid. Ook op de straatremixes 2 en 3 zijn veel nummers van Yes-R te beluisteren. Na de moord op Theo van Gogh besloot Yes-R samen met Ninthe (bekend van het nummer Zinloos) en Riza een antwoord te geven op alle geluiden die er vanuit de maatschappij te horen waren. Dit resulteerde in het nummer ‘Actueel Vandaag’, dit nummer werd non-commercieel gereleaset. Zijn eerste single werd in maart uitgebracht onder de naam “Stel je voor” featuring Baas B. Hoewel dit nummer in de charts hoge ogen scoorde werd hij bij het grote publiek pas echt bekend toen hij samen met Brace en Ali B het nummer “Leipe Mocro Flavour” uitbracht. Dit nummer haalde een nummer 2-positie in de Top 40 en een nummer 3-positie in de Mega Top 50. Yes-R verlaat D-Men en tekent bij het label van zijn neef Ali B. Veel heeft Yes-R nooit willen zeggen over het conflict met Lange Frans en Baas B (de eigenaren van D-Men Entertainment), maar hij licht het tipje van de sluier op in het nummer Het Spijt Me, waarin hij rapt over een vijfjarig contract dat hij liet lezen door "wat goede advocaten". "En er op die manier achterkwam dat D-Men me naaide." Zijn debuutalbum ‘Mijn pad’ kwam korte tijd later in de winkel. Op dit album vertelt Yes-R zijn persoonlijke verhaal over zijn leven, visies en toekomstperspectief. Samen met Soesi B als backup, zanger Derenzo en DJ Kesh tourt Yes-R door heel Nederland. Yes-R begint zich te richten op een breed publiek en verschijnt op de dvd en in de tv-uitzending van Kinderen voor Kinderen 2005 (= KvK deel 26). Yes-R zingt het nummer “Terug naar toen”. In andere kinderprogramma's is Yes-R te zien. Ook wordt Yes-R diverse keren uitgenodigd voor Praatprogramma's. Yes-R wordt hierdoor één van de bestverkochte rappers van het land. Een gevolg hiervan is dat hij op 13 oktober 2006 zijn eerste TMF Award wint, in de categorie "Beste Nieuwkomer". Hoewel Yes-R diverse hits scoort, lijkt het erop dat hij veel krediet verliest in de Nederlandse hiphopscene. Uit verschillende hoeken krijgt de commerciële Yes-R veel kritiek, waaronder van de Marokkaanse rappers Youssef en Kamal. Met een 'disstrack' laten de rappers weten dat Yes-R zijn krediet als mocro van de straat heeft verloren en hij teveel is ingeburgerd. Eind juni 2008 staat Yes-R met Uit Elkaar op 1 in Suriname. In Nederland kwam het nummer tot 14 Ondanks de kritieken laat Yes-R zich niet tegenhouden en gaat door met het uitbrengen van singles. Ooit hoopt hij een duet op te nemen met zijn grote voorbeeld Eminem.

Klaas-Jan Huntelaar Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie (Doorverwezen vanaf Klaas Jan Huntelaar) Ga naar: navigatie, zoeken Klaas-Jan Huntelaar Persoonlijke informatie Volledige naam Dirk Jan Klaas Huntelaar Bijnaam The Hunter, Klaas Vaak, El Cazador, KJH Geboortedatum 12 augustus 1983 Geboorteplaats Voor-Drempt, Nederland Lengte 186 cm Gewicht 80 kg Clubinformatie Spelend bij Real Madrid Rugnummer 19 Positie aanvaller Contract tot 1 juli 2013 Jeugdteams 1988-1994 1994-2000 (2003) 2000-2002 2003-2004 v.v. H. en K. De Graafschap PSV AGOVV Apeldoorn Professionele clubs * Seizoen Club w (g) 2002-2004 2003 2003-2004 2004-2005 2005-2009 2009- PSV → De Graafschap → AGOVV Apeldoorn sc Heerenveen Ajax Real Madrid 1 (0) 9 (0) 35 (26) 46 (34) 92 (76) 20 (8) Interlands ** 2004-2005 2006-heden Nederland onder 21 Nederland 22 (18) 21 (13) * Bijgewerkt op 27 maart 2009 ** Bijgewerkt op 5 april 2009 Voetbalportaal Dirk Jan Klaas (Klaas-Jan) Huntelaar (Voor-Drempt, 12 augustus 1983) is een Nederlandse spits die tegenwoordig speelt voor het Spaanse Real Madrid. Inhoud [verbergen] 1 Geschiedenis 2 Nationaal elftal 3 Ajax 4 Trivia 5 Carrière 6 Erelijst 6.1 Individueel 6.2 Team 7 Zie ook 8 Externe links [bewerken] Geschiedenis Huntelaar begon bij de lokale voetbalvereniging H&K in Hoog-Keppel (in 2003 gefuseerd met Drempt Vooruit tot HC'03). Na advies van PSV-scout Jeroen Karssies voegde hij zich bij de jeugdopleiding van De Graafschap. In 2000 verhuisde hij naar de jeugdopleiding van PSV, waar hij in de jeugdcompetitie van de nationale A-jeugd regelmatig scoorde en als groot talent te boek stond. Uiteindelijk speelde hij één keer in het eerste elftal van PSV. Op 23 november 2002 in de wedstrijd RBC Roosendaal - PSV (0-3) viel hij in voor Mateja Kežman. De spits werd voor een half seizoen verhuurd aan De Graafschap, het jaar daarna aan AGOVV Apeldoorn. Daar werd hij met 26 doelpunten topscorer van de eerste divisie. PSV bood hem een vernieuwd contract aan, waarbij hij het volgende seizoen opnieuw uitgeleend zou worden. Huntelaar verkoos een contract bij sc Heerenveen. Toenmalig trainer Guus Hiddink vond Huntelaar te licht voor de echte top. Vanaf 1 juli 2004 speelde Huntelaar bij Heerenveen, waar hij in 46 competitiewedstrijden 33 keer scoorde. In januari 2006 ging hij naar Ajax. In het seizoen 2005/2006 scoorde hij met met inbegrip van Europacups en jeugd-interlands 54 keer, waarmee hij tweede staat op de ranglijst van Nederlandse topschutters in de afgelopen 50 jaar. In de winterstop van seizoen 2008/2009 ging Huntelaar naar Real Madrid. Na een moeizame start waarin hij veel op de bank moest plaatsnemen en af en toe erin gewisseld werd, staat hij nu regelmatig in het basiselftal opgesteld en scoorde hij zijn eerste doelpunten in dienst van Real Madrid. [bewerken] Nationaal elftal Marco van Basten (links) met Huntelaar (rechts) tijdens een training voorafgaand aan Euro 2008.Huntelaar speelde voor Jong Oranje waarvan hij sindsdien topscorer aller tijden is met 18 doelpunten in 22 optredens. Met Jong Oranje won hij het Europees kampioenschap voetbal onder 21 van 2006. Tot en met mei 2009 speelde hij 21 interlands voor het Nederlands elftal, waarin hij 13 keer scoorde. In april 2006 werd hij door bondscoach Marco van Basten op de voorlopige lijst van 33 spelers voor het Wereldkampioenschap voetbal 2006 in Duitsland geplaatst, maar later viel hij af. Spitsen Dirk Kuijt, Ruud van Nistelrooy en Jan Vennegoor of Hesselink mochten wel mee. Op 16 augustus 2006 maakte hij zijn debuut in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Ierland, die Nederland won met 4-0. Hierbij gaf Huntelaar twee assists en scoorde hij twee keer. De laatste keer dat een debutant van Oranje voor hem twee keer scoorde was Dick Nanninga in 1978. Op 17 oktober 2007 maakte Huntelaar in het EK-Kwalificatieduel met Slovenië (2-0) het tweede doelpunt, op aangeven van Ryan Babel. Op 6 februari 2008 scoorde Huntelaar het tweede doelpunt, in de met 3-0 gewonnen wedstrijd tegen Kroatië. In de met 4-3 gewonnen interland tegen Oostenrijk scoort hij zijn vijfde en zesde interlandgoal. Op 17 juni 2008 scoorde hij, tijdens het Europees kampioenschap in Zwitserland en Oostenrijk, een doelpunt in de wedstrijd Nederland - Roemenië. Dit was zijn eerste doelpunt op een groot eindtoernooi. Het was de vijfde opeenvolgende wedstrijd waarin Huntelaar scoorde. Slechts vier spelers scoorden meer wedstrijden achter elkaar. [bewerken] Ajax Huntelaar viert het winnen van de KNVB BekerHuntelaar tekende in december 2005 voor Ajax. Even leek de transfer af te ketsen, maar uiteindelijk werd er overeenstemming bereikt een transfersom van 9,5 miljoen euro. Hij trainde voor het eerste mee bij Ajax op 8 januari 2006, waardoor Huntelaar het record van 19 competitie-doelpunten in één seizoen van sc Heerenveen net misliep. Bij Ajax veroverde Huntelaar een basisplaats als spits en scoorde hij enkele beslissende doelpunten. Huntelaar maakte dat seizoen voor twee clubs samen 33 treffers. Hiermee werd hij topscorer van het seizoen, de 17e speler die 30 of meer goals in een seizoen maakte en bereikte hij de top tien van spelers met de meeste doelpunten in één seizoen. Ook in de Gatorade Cup bleek hij belangrijk voor zijn club. In de halve finale tegen Roda JC en in de finale tegen PSV Eindhoven scoorde Huntelaar telkens twee maal, waaronder de beslissende goal, in de extra tijd. In het seizoen 2006-2007 was Huntelaar, wanneer Jaap Stam en Kenneth Perez afwezig waren, aanvoerder van Ajax. Ajax eindigde het seizoen uiteindelijk als tweede, achter PSV. In het seizoen scoorde de aanvaller 21 doelpunten in 32 competitiewedstrijden. In de bekerfinale in de Kuip scoorde hij de gelijkmaker (1-1) tegen AZ. In de strafschoppenserie benutte hij een penalty. Het seizoen dat daarop volgde (2007/2008) begon voor "the Hunter" met vier goals in de eerste wedstrijd tegen De Graafschap, ondanks dat er in de weken voor het begin van de competitie aan zijn vorm getwijfeld wordt. Hij scoorde dit seizoen twee keer in Europees verband. Verder scoorde hij dat jaar in 34 wedstrijden 33 keer. Hij eindigde uiteindelijk derde in de competitie voor de Gouden Schoen achter Cristiano Ronaldo en Daniel González Güiza. Op maandag 1 september 2008, de sluitingsdatum van de transfermarkt, werd bekend dat Manchester City en Valencia, bedragen van tussen de 24 en 40 miljoen euro hebben geboden voor Huntelaar. Ajax heeft deze biedingen afgewezen. Op 1 december 2008 maakten diverse Spaanse media melding van de transfer van Huntelaar naar Real Madrid, waar hij de langdurig geblesseerde Ruud van Nistelrooy zou moeten vervangen. Op 2 december 2008 bevestigde Ajax dat de transfer van Huntelaar naar Real Madrid rond was. Met de transfer was een bedrag van 27 miljoen euro gemoeid, waarvan 7 miljoen euro variabel.[1] Van de transfersom gaat ruim 2,5 miljoen naar zijn oude club SC Heerenveen. [bewerken] Trivia Huntelaar scoorde het eerste doelpunt in de eerste wedstrijd ooit in het Emirates Stadium, het nieuwe stadion van Arsenal, tijdens de afscheidswedstrijd (testimonial) voor Dennis Bergkamp op 22 juli 2006. Huntelaar scoorde in het kalenderjaar 2006 de meeste competitiedoelpunten ter wereld. Hij deed dit voor Heerenveen en Ajax. De International Federation of Football History and Statistics houdt jaarlijks de statistieken bij van de vijftig grootste competities ter wereld. Huntelaar eindigde met 34 doelpunten voor Humberto Suazo van Colo-Colo en Alfredo Cristiano Jara van Club Bamin Real Potosí. [bewerken] Carrière Seizoen Club Competitie Wed. Goals 2002/03 PSV Eredivisie 1 0 De Graafschap Eredivisie 9 0 2003/04 AGOVV Apeldoorn Eerste Divisie 35 26 2004/05 sc Heerenveen Eredivisie 31 16 2005/06 sc Heerenveen Eredivisie 15 17 AFC Ajax Eredivisie 16 16 2006/07 AFC Ajax Eredivisie 32 21 2007/08 AFC Ajax Eredivisie 34 33 2008/09 AFC Ajax Eredivisie 10 6 Real Madrid Primera División 20 8 Totaal 196 143 Bron statistieken spelertabel: http://www.vi.nl/Spelers/Huntelaar/Klaas-JanHuntelaar.htm [bewerken] Erelijst [bewerken] Individueel Wat Welke Divisie Jaargang Club N.B. Speler van het jaar Gouden Gids Divisie 2003/2004 AGOVV Topscorer Gouden Gids Divisie 2003/2004 AGOVV Speler van het jaar Eigen club 2003/2004 AGOVV Talent van het jaar Eredivisie 2005/2006 Sc Heerenveen, Ajax door Johan Cruijff uitgereikt Speler van het jaar Eigen club 2005/2006 Ajax Topscorer Eredivisie 2005/2006 Sc Heerenveen, Ajax 33 Doelpunten Topscorer Eredivisie 2007/2008 Ajax 33 Doelpunten Topscorer EK -21 2006 Jong Oranje Portugal, 4 Doelpunten Topscorer Aller Tijden Jong Oranje 18 doelpunten / 20 duels Topscorer Top 50 Werelddivisies 2006 Heerenveen & Ajax 40 Doelpunten [bewerken] Team KNVB-beker 2006, 2007 (Ajax) Europees Kampioen onder 21: 2006 Johan Cruijff Schaal: 2006/2007 (Ajax) [bewerken] Zie ook Lijst van spelers van Ajax Lijst van spelers van De Graafschap Lijst van spelers van PSV Lijst van spelers van sc Heerenveen [bewerken] Externe links Officiële website van Klaas-Jan Huntelaar Profiel en Statistieken van Klaas-Jan Huntelaar op vi.nl (en) Profiel en statistieken van Klaas-Jan Huntelaar op footballdatabase.com Commons Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Klaas-Jan Huntelaar op Wikimedia Commons. Real Madrid - Huidige selectie 1 Casillas · 2 Salgado · 3 Pepe · 4 Ramos · 6 Diarra · 7 Raúl · 8 Gago · 9 Ronaldo · 10 Sneijder · 11 Robben · 12 Marcelo · 13 Codina · 14 Guti · 15 Drenthe · 17 van Nistelrooy · 17 Daniel Parejo · 18 de la Red · 19 Huntelaar · 20 Higuaín · 21 Metzelder · 22 Torres · 23 van der Vaart · 24 Javi García · 25 Dudek · ?? Saviola · Coach: Manuel Pellegrini

• Gerard joling maak me gek
• Jan smit als de morgen is gekomen
• Jan smit dan volg je haar benen
• Jan smit vrienden voor het leven.
• Kuikentje ik ben een kuikentje (remix)
• Mika lollipop
• Nena 99luft Balons
• Nena Irgendwie, Irgendwo, Irgendwann
• Nena Willst du mit mir gehn?
• Overzicht Expertpagina
• Tokio hotel rette mich
• Tokio hotel schrei
• Tokio hotel(bill kauliz)monoon
• Wolter kroes ik ben je prooi
• Wolter kroes ik heb de hele nacht liggen dromen
• Wolter kroes viva hollandia
• Yes-r uitelkaar

• Relax, take it easy

[bewerk] Biografie Monique Smit werd bekend op televisie met het programma Gewoon Jan Smit, een reallife-soap van haar broer Jan Smit. In het voorjaar van 2007 deed ze mee aan het Tien-programma Just The Two Of Us, waarin ze onder professionele begeleiding een muzikale carrière begint. Haar partner in dat programma was Xander de Buisonjé. Monique Smit en haar partner verloren uiteindelijk de finale van Edwin Evers en zijn partner Berget Lewis. Voordat ze deelnam aan de show Just the Two of Us, was Monique Smit kapster[1]. Voor Kerst 2006 zong ze het liedje Kerst voor iedereen met haar broer Jan Smit dat als b-kant verscheen op de single Cupido. In 2007 tekende ze een platencontract, waarna haar eerste single Wild eind juni uitkwam. Voor later dat jaar stond er een album gepland, maar dit werd uitgesteld net als haar tweede single vanwege stemproblemen[2]. Eind 2007 tekende Smit een contract bij de TROS, waar ze haar presentatiedebuut zal maken voor het tv-programma Kids Top 20[3]. In het najaar van 2008 zal zij meetouren in de "Jan Smit komt naar je toe"-tour.

[bewerk] Biografie Simons vader stierf aan maagkanker toen Simon 15 was. Hij kwam bij Nick in de klas en ze begonnen met zingen. Het nummer Still searching schreef Simon speciaal voor zijn vader. Het duo werd bekend nadat ze veelvuldig te zien waren in de reallifesoap van hun vriend Jan Smit. In 2006 zorgde dat voor een doorbraak met de singles Steeds weer en Vaarwel verleden / De soldaat. De soldaat is speciaal geschreven voor de Nederlandse militairen in Uruzgan en hun familie thuis. Van de single is op verzoek een nieuwe versie gemaakt, omdat in de oorspronkelijke versie de soldaat in het liedje dood gaat. In het door Nick herschreven De soldaat, de hereniging sluiten de soldaat en zijn geliefde elkaar echter weer in de armen[1]. Ook het debuutalbum Nick & Simon was een groot succes en bereikte de top 10 van de Album Top 100. Het album heeft inmiddels de platina status bereikt. [bewerk] 2007 In januari 2007 wonnen zij de Zilveren Harp, de aanmoedigingsprijs voor veelbelovende artiesten die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de Nederlandse muziek. Begin september 2007 scoorde het duo hun derde top 10-notering in de Single Top 100. De eerste single Kijk omhoog van het nieuwe album Vandaag kwam binnen op nummer 2 en was hun grootste hitsucces tot nu toe. In de Top 40 kwam het duo binnen op nummer 15. In de week dat hun debuutalbum de platina status bereikte, komt het tweede album binnen op nummer 1 in de Album Top 100. Het was voor Nick & Simon hun eerste nummer 1 positie. Vanaf september 2007 zond de TROS de belevenissen van Nick & Simon uit die ze afgelopen zomer beleefden met de 3js en Jan Smit in het programma Jan Smit, de zomer voorbij. Hun eigen real-life soap is vanaf 25 november te zien op Nederland 1. Ook verscheen die maand hun nieuwe album. "Vandaag" bereikte op de dag van uitbrengen al de Gouden status en werd uiteindelijk in december Platina[2]. Op de TMF Awards wonnen Nick & Simon de allereerste TMF Borsato Award, waardoor zij het evenement mochten afsluiten. Andere genomineerden waren o.a. Stevie Ann en VanVelzen. In november 2007 ontving het duo voor de tweede maal een Rembrandt voor het album Vandaag, een prijs van Stichting Nederlandse Muziek voor albums die zich onderscheiden door oorspronkelijke Nederlandse composities en/of teksten[3]. In 2006 kreeg het duo al een Rembrant voor het album Nick & Simon. Hiermee zijn zij de eerste artiesten die voor twee opeenvolgende albums de prijs kregen toegekend. Op 23 november 2007 werd bekend dat het duo voor het eerst - van niets - de nummer 1 positie had bereikt in de Single Top 100 met "Pak maar m'n hand"[4]. In de Top 40 kwam het echter "maar" op positie 28 binnen. Op eerste kerstdag reikte de single bovenaan in de Volendam Top 100[5]. De manager van het duo, Aloys Buys, meldde op 23 december 2007 dat Nick en Simon in 2009 zullen gaan optreden in Ahoy' (Rotterdam), Mecc in Maastricht en ook de Brabanthallen 's-Hertogenbosch in 's-Hertogenbosch aan zullen doen. Wel wacht Buys af of de komende theatertournee succesvol zal worden afgerond[6]. [bewerk] Discografie

Pink (zangeres) Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie (Doorverwezen vanaf Pink (artiest)) Ga naar: navigatie, zoeken Pink Pink tijdens een bezoek aan een radiostation (2006) Achtergrondinformatie Volledige naam Alecia Beth Moore Geboren 8 september 1979 Geboorteland Verenigde Staten Jaren actief 1996-heden Genre(s) Pop Poprock Alternatieve muziek Soul Label(s) LaFace Arista Sony/BMG Website IMDb-profiel Muziekportaal Alecia Beth Moore (Doylestown, Pennsylvania, 8 september 1979), beter bekend onder haar artiestennaam Pink of P!NK is een Amerikaans zangeres. Op haar eerste album liet Pink vooral R&B en rap horen, terwijl ze op haar latere albums veel meer de rock opzoekt. Haar pseudoniem is niet afgeleid van de roze haarkleur zoals ze die in het begin van haar carrière had, maar is een bijnaam die ze op school had. Naar eigen zeggen bloosde ze destijds veel, vandaar dat ze "Pink" genoemd werd. Verder zegt zij zich te identificeren met het personage Mr. Pink uit de film Reservoir Dogs van Quentin Tarantino. Inhoud [verbergen] 1 Biografie 2 Discografie 2.1 Albums 2.2 Singles 3 Externe link 4 Referenties [bewerk] Biografie Pink groeide op als kind van Joods-Ierse ouders in Doylestown (Pennsylvania). Haar vader was een soldaat in de Vietnamoorlog, was enigszins muzikaal onderlegd en speelde liedjes voor haar op gitaar. Haar ouders zijn gescheiden en hier schreef ze later het nummer Family Portrait over. Ze had vroeger veel last van astma. Om haar ademritmes en stem onder controle te krijgen moest ze zanglessen en balletlessen volgen en ging ze op voetbal. Al snel wist ze wat haar favoriete schoolvak was, muziek. Haar grote idolen waren Steven Tyler van Aerosmith en Janis Joplin. In 2000 kwam haar doorbraak met de top 10-hit There you go van het album Can't take me home. Van dat album volgden nog 2 andere singles: Most girls en You make me sick. Haar grootste succes kende ze met haar tweede album M!ssundaztood, dat in 2001 uitkwam. Dit was haar eerste album waarop rockinvloeden te horen zijn. Het door Linda Perry geschreven Get the party started leverde talrijke awards op, waaronder die voor beste nieuwkomer op de MTV Video Music Awards in 2001. Later volgden de hits Don't let me get me, Just like a pill en Family Portrait. Na dit lied, dat over de voor haar pijnlijke scheiding van haar ouders ging, verzoende ze zich met haar moeder. In september 2003 kwam haar derde album uit, Try This. Van dit album komen de hits Feel good time, Trouble, God is a DJ en Last to know. In vergelijking met het vorige album was dit niet zo'n groot succes. Pink wijt dit aan het feit dat het album minder persoonlijk was dan haar vorige album, M!ssundaztood. Pink trouwde op 7 januari 2006 in Costa Rica met de Amerikaanse motorcrosser Carey Hart. Begin 2006 kwam haar nieuwe single "Stupid Girls" uit. Deze single is een verwijzing naar de nieuwe trend dat vrouwen zich dommer voordoen dan ze zijn. In april 2006 kwam haar nieuwe album "I'm Not Dead" uit. Het kwam nieuw binnen op nummer 5 in de Album Top 100. Ter gelegenheid van de promotie van dit album gaf ze een "geheim" optreden in Amsterdam voor ongeveer 1000 mensen. In mei 2006 kwam de single "Who Knew" uit. Het nummer gaat over de dood van een vriend, die is overleden aan een overdosis drugs. In Nederland deed het nummer het niet zo goed, maar in Australië werd het een nummer 1-hit. In augustus 2006 kwam "U+Ur Hand" uit. Wereldwijd werd het een aardige hit maar in Nederland haalde het nummer slechts de 31ste positie. De volgende single was "Nobody Knows". In september 2006 begon haar wereldtour en op 14 oktober (in Ahoy), 15 oktober (in Go Planet, Enschede), 6 en 7 december (Heineken Music Hall) 2006 heeft zij in Nederland opgetreden. Het lied Dear Mr. President van Pink vestigde een nieuw downloadrecord in de geschiedenis van Ultratop, de officiële hitparade van Vlaanderen. In de Ultratop 50 Singles kwam het nummer binnen op nr. 3; in de Ultratop 20 Downloads zelfs op nr. 1. Het is voor het eerst in de geschiedenis van Ultratop dat een song, die enkel te downloaden is, een dergelijke prestatie neerzet. Op 18 mei 2006 bracht Pink tijdens de de showcase van Q-music “Dear Mr. President” in een mooie, akoestische versie. De song werd nadien nog vaak aangevraagd in de programma’s van Q-music. Begin december lanceerden Deckers & Ornelis in hun ochtendprogramma de vraag welk nummer in aanmerking kon komen om de kersthit van Q te worden. “Dear Mr. President” kwam massaal naar voor als keuze van de Q-luisteraar. Na overleg met Sony BMG, de platenmaatschappij van Pink, werd besloten de live-track als download via internet aan te bieden. Op 7 juli 2007 mocht Pink op TW Classic in Werchter een platinum plaat in ontvangst nemen van Natalia, voor wie ze I Will schreef, voor de verkoop van meer dan 40.000 exemplaren van I'm Not Dead in België. Pink vertelde Natalia dat ze enorm blij is het met het opgenomen resultaat van "I Will" (verschenen op het album Everything & More). Op 8 augustus 2007 was Pink te zien op de Grote Kaai in Lokeren als act op het Belgisch festival De Lokerse Feesten. Op 1 september 2007 was Pink de slotact van het Beatstadfestival op het Malieveld in Den Haag, na VanVelzen, Ilse DeLange en Di-rect, met een optreden van ruim een uur. Tot en met 8 september tourde ze nog de wereld rond met haar I'm not dead summer tour. Daarna genoot ze van enkele maanden vakantie en begon ze te schrijven aan haar volgend album. Op 19 februari 2008 meldt haar woordvoereder Michele Schweitzer aan het entertainmentblad "People" dat Pink gescheiden is van haar man Carey Hart[1]. 28 April won ze de MTV Award voor "Best Live Performer". 6 Augustus is haar nieuwe single So What verschenen. Het is nog niet officieel uitgebracht. De videoclip gaat op 22 augustus in premiere. Haar 5e studio album komt 24 oktober uit. De titel is 'Funhouse'. [2] [bewerk]

[bewerk] Serie Diep in de oceaan in het stadje Bikinibroek (Engels: Bikini Bottom) woont een vierkante, gele zeespons (in de vorm van een schuurspons) met de naam SpongeBob SquarePants. Hij woont daar in een ananas samen met zijn huisdier, de katachtige zeeslak Gerrit (Engels: Gary). SpongeBob houdt van zijn werk als kok bij de Krokante Krab (Engels: Krusty Krab) [2] Hij raakt snel in moeilijkheden en als hij niet op de zenuwen van zijn geflipte buurman Octo Tentakel (Engels: Squidward Tentacles) werkt, belandt hij in geestige en vreemde situaties met zijn zeestervriend Patrick Ster (Engels: Patrick Star) en de altijd naar sensatie zoekende eekhoorn Sandy Eekhoorn (Engels: Sandy Cheeks). Anno 2004 was de serie een ware hype: in de VS, maar ook in Nederland en België. Niet alleen kinderen, maar ook veel middelbare scholieren en studenten zijn fan van de gele spons. Uit onderzoek van Nickelodeon blijkt dat 25% van de kijkers in de VS ouder is dan twintig. Een groep van 700 fans heeft inmiddels ook een 'Kerk van SpongeBob' opgericht. Er is zelfs een film over (The SpongeBob SquarePants Movie), deze is in februari 2005 in de Nederlandse en Belgische bioscopen in première gegaan. In de supermarkt wordt anno 2005 ook pasta verkocht in de vorm van figuren uit de tekenfilmserie. Inmiddels zijn er ook diverse computerspellen te verkrijgen met Spongebob Squarepants in de hoofdrol. Speciaal SpongeBob Squarepants-Lego ligt ook in de winkels. De titelsong wordt in de Nederlandstalige versie gezongen door Carol van Herwijnen, in de Engelstalige versie door Pat Pinney (Painty the Pirate). [bewerk] Personages SpongeBob SquarePants: Hij is een gele zeespons, die in een ananas woont. Hij is altijd erg druk en vrolijk en samen met zijn beste vriend Patrick maakt hij Bikinibroek onveilig. Zijn grootste hobby is kwallenvissen samen met Patrick en hij is dol op zijn werk in de Krokante Krab, het restaurant van meneer Krabs. Bekende uitspraken: "Ik ben er klaar voor!", "Taartaarsaus!" en "Anemoontjes!"! Patrick Ster: Hij is de bijna-buurman en de beste vriend van Spongebob. Met zijn simpele en onnozele uiterlijk en manier van doen, komt hij erg dom, maar grappig over. Hij geeft Spongebob Squarepants vaak raad, hoewel dat geen goede raad is. Octo Tentakel: Hij is een inktvis, en woont tussen Spongebob en Patrick in. Hij is algemeen chagrijnig en saai. Zijn hobby's zijn kunst en klarinet spelen, wat hij na veel oefenen nog niet echt zuiver kan. Spongebob en Patrick hebben het goed met hem voor, en willen graag zijn vriend zijn, maar hierdoor komen ze steeds in de problemen. Octo wil zo min mogelijk met hen te maken hebben. Eugène H. Krabs/Meneer Krabs: Een gierige rode Krab. Hij woont in een anker, runt de Krokante Krab en is dus de baas van Spongebob. Zijn dochter heet Parel en is, in tegenstelling tot hem, een walvis. Sandy Eekhoorn: Een eekhoorn uit Texas, die is verhuisd naar de bodem van de zee. Omdat ze een landdier is, draagt ze een zuurstofhelm. Om dezelfde reden woont ze ook in een onderzeese koepel van plexiglas. Sandy is gek van karate en is erg sterk. Sheldon J. Plankton: Een kleine duivelse Plankton (Hij heet ook Plankton, toevallig!) die de Maat Emmer (Engels Chum Bucket) als restaurant runt. Deze loopt niet goed en daarom wil hij het recept van de Krabburger stelen. Zijn voornaam is Sheldon, maar die hoor je bijna nooit. Wanneer Karen, zijn computervrouw, die voornaam voor het eerst hoort in de aflevering "Planktons Leger", lacht ze Plankton zo hard uit dat Sheldon haar stekker eruit trekt. Parel Krabs: De dochter van Eugène Krabs die een walvis is. Ze is een echt tienermeisje die niet verder denkt dan jongens en populair zijn. Als ze huilt overstroomt de hele boel aangezien ze een walvis is. Gerrit: De huisslak van Spongebob die zich als een kat gedraagt. Het is een blauwe slak met een roze huisje, die vaak slimmer overkomt dan Spongebob zelf. Mevrouw Puff: De rijinstructrice van Spongebob. Als Spongebob iets fout doet blaast ze op. Dit gebeurt maar al te vaak aangezien Spongebob na vele lessen nog steeds een wegpiraat is. Karen: De computervrouw van Plankton. Bedenkt al z'n plannen en de techniek (bijv. de ingrediëntscanner) komt van haar. Meerminman: Is een gepensioneerde superheld die soms nog denkt dat hij het nog is. Hij is de wederhelft van het duo Meerminman en Mosseljongen. Als hij het woord het kwaad hoort wordt hij helemaal gek. Mosseljongen: Samen met Meerminman bestreed hij het kwaad in de oceaan. Nu wonen ze in een verzorgingstehuis. Mosseljongen wordt behandeld als een baby wat hij niet leuk vind en dreigt soms zelf over te gaan tot het kwaad. De Vliegende Hollander: Het groene spook dat op een spookschip (dat ook De Vliegende Hollander heet) de bodem van de oceaan teistert. Moeder SquarePants: SpongeBobs moeder. Vader SquarePants: SpongeBobs vader. Oma SquarePants: SpongeBobs oma. Zij was een keer te zien in de aflevering dat Spongebob naar zijn oma ging. Ze is bekend om haar koekjes. Oma Krabs: Meneer Krabs' moeder. Van haar is bekend dat ze in een aflevering een relatie had met Sheldon Plankton. Leendert de Kreeft: De strandwacht en een goede vriend van Sandy. Leendert houdt ook van Bodybuilden. Don de walvis: Leenderts beste vriend. Scooter: Is een surfer die vaak te vinden is op het strand en dan ook vaak voorkomt in Spongebob Squarepants. Tom, Fred, Nancy en de Oude Jenkins: De vaste klanten van de Krokante Krab. Gill Gilliam: De doktersvis.

Rapcarrière Yes-R is afkomstig uit Amsterdam-Oost. Geïnspireerd door zijn neef Ali B besloot Yes-R op 13-jarige leeftijd samen met zijn neefje Riffie B te gaan rappen. Op zijn 14e deed hij voor het eerst mee aan een talentenjacht waar hij de 2e plaats won. Hij heeft ook een aantal keer meegedaan met de hiphopformatie Ongerept., maar Yes-R zag meer heil in een solocarrière. In 2003 ontmoette hij Lange Frans van D-Men die onder de indruk was van Yes-R's flow. Lange Frans ging direct aan de slag met de productie van Yes-Rs nummers. Het eerste nummer Chickiesflasher werd een undergroundhit en staat op de compilatie CD De Gastenlijst. Ook de featuring op ‘Sletje’ van Baas B werd een heuse clubhit. Hij won de auditieronden voor een Mc Donalds reclame en kreeg zodoende meer naamsbekendheid. Hieruit volgde een featuring op de debuutsingle Laat je gaan van Maritza. In 2004 won Yes-R de publieksprijs van de "Grote prijs van Nederland". Dit zorgde voor veel publiciteit en dus meer bekendheid. Ook op de straatremixes 2 en 3 zijn veel nummers van Yes-R te beluisteren. Na de moord op Theo van Gogh besloot Yes-R samen met Ninthe (bekend van het nummer Zinloos) en Riza een antwoord te geven op alle geluiden die er vanuit de maatschappij te horen waren. Dit resulteerde in het nummer ‘Actueel Vandaag’, dit nummer werd non-commercieel gereleaset. Zijn eerste single werd in maart uitgebracht onder de naam “Stel je voor” featuring Baas B. Hoewel dit nummer in de charts hoge ogen scoorde werd hij bij het grote publiek pas echt bekend toen hij samen met Brace en Ali B het nummer “Leipe Mocro Flavour” uitbracht. Dit nummer haalde een nummer 2-positie in de Top 40 en een nummer 3-positie in de Mega Top 50. Yes-R verlaat D-Men en tekent bij het label van zijn neef Ali B. Veel heeft Yes-R nooit willen zeggen over het conflict met Lange Frans en Baas B (de eigenaren van D-Men Entertainment), maar hij licht het tipje van de sluier op in het nummer Het Spijt Me, waarin hij rapt over een vijfjarig contract dat hij liet lezen door "wat goede advocaten". "En er op die manier achterkwam dat D-Men me naaide." Zijn debuutalbum ‘Mijn pad’ kwam korte tijd later in de winkel. Op dit album vertelt Yes-R zijn persoonlijke verhaal over zijn leven, visies en toekomstperspectief. Samen met Soesi B als backup, zanger Derenzo en DJ Kesh tourt Yes-R door heel Nederland. Yes-R begint zich te richten op een breed publiek en verschijnt op de dvd en in de tv-uitzending van Kinderen voor Kinderen 2005 (= KvK deel 26). Yes-R zingt het nummer “Terug naar toen”. In andere kinderprogramma's is Yes-R te zien. Ook wordt Yes-R diverse keren uitgenodigd voor Praatprogramma's. Yes-R wordt hierdoor één van de bestverkochte rappers van het land. Een gevolg hiervan is dat hij op 13 oktober 2006 zijn eerste TMF Award wint, in de categorie "Beste Nieuwkomer". Hoewel Yes-R diverse hits scoort, lijkt het erop dat hij veel krediet verliest in de Nederlandse hiphopscene. Uit verschillende hoeken krijgt de commerciële Yes-R veel kritiek, waaronder van de Marokkaanse rappers Youssef en Kamal. Met een 'disstrack' laten de rappers weten dat Yes-R zijn krediet als mocro van de straat heeft verloren en hij teveel is ingeburgerd. Eind juni 2008 staat Yes-R met Uit Elkaar op 1 in Suriname. In Nederland kwam het nummer tot 14 Ondanks de kritieken laat Yes-R zich niet tegenhouden en gaat door met het uitbrengen van singles. Ooit hoopt hij een duet op te nemen met zijn grote voorbeeld Eminem. [bewerk] Nevencarrière Yes-R was ook te zien in de overheidscampagne voor een veiliger Nederland. Samen met Baantjer personage de Cock probeert hij de jongeren te laten zien door middel van een rap dat ze een eigen keus hebben, en dus niet met de rest hoeven mee te lopen. In 2006 maakt Yes-R zijn debuut als acteur, als hij een hoofdrol verwerft in de film 'n Beetje Verliefd van regisseur Martin Koolhoven. De film is op 14 december 2006 in première gegaan. Voor deze film schreef Yes-R de titelsong "'n Beetje Verliefd", wat zijn eerste top 40 notering als solo-artiest betekende. Yes-R was eerder al actief in de filmwereld, hij was vaak aanwezig bij Nederlandse premières om hiervan verslag te doen. Hij deed dit voor het televisieprogramma Jensen! In 2008 presenteert Yes-R voor Nickelodeon het programma 'Hihi met Sisi' waarin kinderen hun leraar, sportleraar of andere mensen in de maling kunnen nemen.